Στο παναήριν του Άη Πιφάνη, στη Δρούσιαν, είδα για πρώτην φοράν στη ζωήν μου ζωοπανήγυριν με πράτες πουλητές χωρκάνους τζιαι αδρώπους της Λαόνας να φέρνουν τα κτηνά τους να τα πουλήσουν για τα προς το ζειν. Ήτουν κάτω μέρου του Καμπιού προς την Βρύσην μας την ωραίαν τζιαι τη δεξαμένην της την γεμάτην περιπέτειες για τους μιτσιούς του χωρκού. Το άλλον κομμάτιν του Παναηρκού ήτουν που το καμπιν του χωρκού που τους καφενέες ως πάνω στου Σπυρή του Καννίδη.
Η πούληση ενός ζώου καλού εξεκίναν που το πρωίν τζιαι εν ετέλειωνεν παρά ως το δείλις. Ο μεσάζων, ο πράτης επάεννεν τζιαι έρκετουν.Μιαν εις τον πουλητήν, θκυο στους προτιθέμενους αγοραστές.
Ο Άης Πιφάνης ,ο Άγιος Επιφάνιος ήτουν ο προστάτης του χωρκού μας τζιαι η χάρη του έφερνεν μας κάτι πορηκοπούληες με παστέλλια με σισαμόπιττες ,κουαμέδες, κουφέττες, του αθασιού ,ασπρες ,ροζούες, γλυτζιες ,μουσκομυριστες.
Οι μεάλες ζωοπανηγύρεις της Πάφου ήτουν εκτός που της Δρούσιας , των Αγίων Αναργύρων του Κρομμυι το λεγόμενον τζιαι της Αγιας Παρασκευής στην Γεροσσήπουν ελάλουσαν οι γέροι στους Καφενέες του χωρκου. Για το παναήριν μας εννα ξαναγράψω......
