Γεννήθηκε στο χωριό Πολύστυπος, της επαρχίας Λευκωσίας, το 1931.
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Άγγλων στις 16 Μαρτίου 1956 κοντά στο χωριό Χανδριά.
Σύζυγος : Ευγενία Τσιάρτα
Παιδιά : Μαρία και Στέφανος
Γονείς : Μιχάλης και Πολυξένη Τσιάρτα
Αδέλφια : Ηλιού, Ανδρέας, Σταυρούλα, Ουρανία, Νίκος
Ο Χρίστος Τσιάρτας τελείωσε το δημοτικό σχολείο Πολυστύπου και εργαζόταν στη Μόρφου, όπου και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ. Τον Ιούλιο του 1955 εγκαταστάθηκε στο χωριό του και ανέλαβε, μαζί με άλλους, την οργάνωση ομάδων κατόπιν εντολής του τομεάρχη της περιοχής. Στο σπίτι του γινόταν η ορκωμοσία των μελών και η εκπαίδευσή τους στη χρήση των όπλων. Ο ίδιος τέθηκε επικεφαλής ομάδας δολιοφθορέων.
Εργάστηκε μαζί με άλλους για την κατασκευή των λημεριών της ΕΟΚΑ στα βουνά των Σπηλιών και, ως μέλος της ανταρτικής ομάδας Αμιάντου – Πιτσιλιάς, υπήρξε σύνδεσμος της περιοχής του με τον Αρχηγό Διγενή που διέμενε σ’ αυτά.
Συνεργάστηκε με τον Κυριάκο Μάτση στη μεταφορά και διανομή οπλισμού, με το Γρηγόρη Αυξεντίου, τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη και άλλα ηγετικά στελέχη της ΕΟΚΑ στην οργάνωση των κατοίκων των χωριών του τομέα του Αυξεντίου σε ολόκληρη την περιοχή Πιτσιλιάς. Μεταξύ των σοβαρών αποστολών που του ανατέθηκαν ήταν και η κάλυψη με την ομάδα του της οδού Κακοπετριάς προς Σπήλια για στήριξη των ανταρτικών ομάδων στα υψώματα βόρεια των Σπηλιών.
Στις 20 Ιανουαρίου 1956 καταζητήθηκε από τους Άγγλους, οπότε κατέφυγε μόνιμα στο αντάρτικο και συνενώθηκε με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου στα κρησφύγετα της Παπούτσας, στο Παλαιχώρι.
Στις 16 Μαρτίου 1956 η πολυμελής ομάδα του Αυξεντίου έστησε επιτυχή ενέδρα εναντίον των Άγγλων στο δρόμο μεταξύ Αγρού – Χανδριών. Το τίμημα της ενέδρας αυτής ήταν ο θάνατος του ήρωα Χρίστου Τσιάρτα, ο οποίος δέχτηκε κατά την αποχώρηση της ομάδας σφαίρα από επιζήσαντα Άγγλο στρατιώτη.
Αξιοσημείωτο είναι το σθένος το οποίο επέδειξε η νεαρή σύζυγος του Ευγενία. Ούτε ένα δάκρυ δεν έχυσε μπροστά στους Άγγλους, όταν την οδήγησαν μπροστά στο νεκρό άντρα της, που τον είχαν μεταφέρει στο χωριό του. Τιμώντας τη θυσία του συνέχισε την προσφορά της μέχρι το τέλος του Αγώνα.
