Μικρή Αστυνομικη ιστορία
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Με τον ΓΕΩΡΓΙΟΥ είχαμε πάντα στις ολονυχτιες βαρδιες ατελειωτες κουβέντες.Παντα έβρισκε τον τρόπο κάτι να μ αθθυμιζει από τις αναμνήσεις και τις περιπέτειες δίπλα στον μάστρόν τζιαι δάσκαλον του, τον μυθικο μάστρε Παναγιωτη τον Παφιτην.Αυτον που όλοι με δεος ονόμαζαν στην Χώραν Παναη τσαους....
Ιδιαιτερα όσοι εχωνουνταν στον Αστυνομικον Σταθμό του Σεραγιου τον ετρεμαν κυριολεκτικά.
Ο μάστρός μου ρε μιτσή είσιεν τους ούλλους ζυασμενους.Παραπανω τούτους του Σπεσιαλ Μπραντς.Τη ΝΥΧΤΑΝ που μαθεφτην πως εσκοτωσαν εις τες Πλατρες τον Άντρεαν που τον Πολυστυπον,τον αντρειωμενον κατάπως τον ελάλεν εν τον εφορουσαν οι τόποι.
Αναγυρεν την Κύπρο ούλλην για να μάθει ποιός ήτουν ο αιτιος.Εγυρεψεν να του ξοφλησουν κάτι παλαιες χαρες.Εγωνιασεν έναν Τουρτζιν που γλυτωσεν μιαν φορά που τον τσοκκον.Να μάθεις εις το Σαρά ιν ήντα λαλούν τζιαι να μου πεις.Πκοιος ήτουν ο αιτιος.Για λλεου σου επήα ΝΥΧΤΑΝ εις τες Αροδες να βρω ακραν ποιος σε τζυνηαν.που τζιεινους του Σκοτις σκουλ.Περιμενω σε στο Μαειρκον του Δημαρχειου.Τζιαι να μεν έρτεις με όφκερα σιέρκα.
Υστερις εγυρεψεν να μάθει ότι εμπορεν που τη θανατικην ανακρισην.Ηντα που είπαν οι στρατιώτες που εγλεπαν τα τζιελλια, ήντα που έγραψε ο γιατρός ο Εγγλεζος.
Να μεν τα πολλολοουμεν σε μιαν εφτομάδα σαν ετρώαμε χουμους ΧΑΡΑΜΑΤΑ στο Μαειρκον καρτζιν του Παντοπουλειου εγυρισεν τζιαι λαλεί μου ο Παναη τσαους.Που τούτον τον κουφον ,τον φονιαν να γλεπεσε πάντα.
Πκοιον λαλώ του.
Τον Σε ι β ,τον κασαπην των ΠΛΑΤΡΩΝ γιε μου.Εξηησασου τον τόσες φορές.Τουτος τον εσκότωσεν.Μαν ο Πουμπουρος που τον επροδοσεν.Τζεινος ο προδοτης πουζιεν συγκοντα των ΠΛΑΤΡΩΝ.Που προδωσεν τζιαι τον παπά του χωρκού τζιαι εκάμαν του τα βασανα του Χριστου μας εις τες Πλατρες.
Να μαθθυμηθεις γιε μου τούτος ο Εγγλεζος εννα φτάσει ψηλά τζιαι αλι του κόσμου τζιαι των σκλαβων ούλλων που Ανατολήν ως πέρα στες Ινδιες γιε μου.Να προσέχεις γιε μου.
Επεράσαν τα χρόνια τζιαι εμαθθεναμεν πως επροκοφκεν ο βασανιστην τούτος.Αμαν επκιαεν σύνταξην οπότε μου μήναν ο Μάστρε Παναγιωτης να πάω τζιαι θέλει με έξερα πώς που κάπου τους εξυτρυπωσεν πάλε.Εισιεν έννοιαν.Τουτοι εννα μας τζυνηουν ώσπου ζιούν γιε μου έτσι μου λαλεν.
Εγενην μεγάλος τζιαι τρανος μα πάντα εγλεπεν το φίλον του τον προδοτην τον βουνισιον εις τα Λοδδινα.Τζι ο βουνισιος εγλεπεν τους άλλους θκυο που φυαν που την ΕΟΚΑ τζιαι επροδωσαν το μισόν Τρόοδος τζιαι εβασανιστην κόσμος πολλης στες Πλατρες,την Ομορφιταν το Ρετ Χαους.
Ενναρτει τζιαιρός που να στραφουν τούτοι τζιαι τα παιθκιά τους να μας κάμουν κουμαντον, να μας βασανιουν πάλε.Μπορει να μεν ηζιω μασου να σιεις έννοιαν να χάρεις γιε μου.
Α μάστρε μου μάστρε μου μονολογουσε ο ΓΕΩΡΓΙΟΥ κάτω που το φυλακιον της Συτά σαν μου τα λαλεν το εβδομηντα οκτώ τζιαι εκλαιεν.Απεναντι ο Τουρκος σκοπος έκαμνεν αναγνωρισην της εφοδου τζιαι ο λεβεντης μας πίσω που τες αμμοσακκουλλες της βεραντας του Τηλεγραφειου οπλιζεν το αυτόματο για καλον τζιαι για κακον.
Εκλαιεν μονολογωντας.Τουλαιστον εν εζησεν να δει πως εστραφησαν τζιαι φεραν τζιαι τους Τουρκους έσσω μας στην Τζερυνειαν μας.
Έτσι εσκολανναμεν τζείνους τους τζιαιρόυς στες βαρδιες μες το μπλε μοσκοβιτς.Επερνα τον έσσω σιωπητον.Αφτεννεν μόνον τσιάρον βουρκωμενος.Τζι ας ήτουν γίγαντας.Τζι ας εφοάτουν μόνον τον Θεόν....
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΥ ο μάστρός τζιαι δάσκαλος μου
