Ο συγγραφέας Δημήτρης Κωσταντακόπουλος είναι από τους πλέον καταρτισμένους και γνωστούς των πολιτικών πραγμάτων στηνΑνατολική Ευρώπη και καιρός ανάτομος των Αμερικανικών Συλλόγων.
Προ δύο ετων ευρίσκεται πολύ σοφή τη διαπίστωση του για τις διευθύνσεις των δυτικών για την ουκρανική κρίση και τον πόλεμο που ξεσπά.
Ο νυν αρχηγός της CIA Ουίλιαμ Μπερνς, γράφει στην κυβέρνησή του, ήδη από το 1995, ότι «η εχθρότητα προς την επέκταση του ΝΑΤΟ .
είναι αισθητή σχεδόν καθολικά σε όλο το πολιτικό φάσμα εδώ». «Πρόωρη στην καλύτερη περίπτωση και αχρείαστα προκλητική στη χειρότερη» και σε ένα άλλο υπόμνημά του, από το 2008, παρατηρεί: «Δεν έχω βρει ούτε έναν Ρώσο, ούτε καν ανάμεσα στους πιο σκληρούς φιλελεύθερους επικριτές του Πούτιν που να θεωρεί την ένταξη της Ουκρανίας τίποτα. λιγότερο από μια ευθεία πρόκληση στα ρωσικά συμφέροντα».
Η πολιτική μας ηγεσία οφείλει να κατανοήσει πως οι συγχρονικές ώρες του πολέμου απαιτούν νηφαλιότητα,μέτρο και σκέψη για τα δύσκολα που επέρχονται.
Χρόνια στην έρευνα της μαχης των πληροφοριών κατανόησαμε ολιγα φτωχικα για τα μεσα ενημερωση και τους καταιγισμους.Χρονια τωρα οι Δυτικοι συμπεριφερονται υπο τις διαταγες διευθυντων ως οι απολυτοι κυριαρχοι.
Πότε δεν εμβαθύνουν σε διαφορετικούς πολιτισμούς και εξωδυτικούς τρόπους αποφάσεως.Οι μετόχοι της Διεθνούς Πολιτικής και οι μικροί και μεγάλοι γιγαντες που μετέχουν σε αυτήν την ανιερή συχνά σκακιέρα δεν δρουν όλοι με τους ορούς της Γουολ Στρητ και του αποδυναμωμένου πλέον οραματισμού καθομιλουμένων με Γερμανούς. της Ευρώπης. Ηδη η ίδια ζητεί ΕΥΕΛΙΞΙΑ και όχι αμειλικτική εφαρμογή οικονομικών δεικτών.
Η Ρωσσία και η Κινά και οι πολλοί συμμάχοι τους αποφασίζουν και ενεργούν μέσα από άλλους κωδικούς έξω από τον κλοιό της πρωτεσαντικής ηθικής του καπιταλισμού, έξω από συναπάντημα τρόπου του λεγειν Διαφωτισμού και οικονομικής λογικής Δυτικού τύπου.
Αυτή η ασφάλεια του Δυτικού συνασπισμού της παγκοσμιοποίησης και της
αέναης κερδοσκοπίας ευρίσκεται δύο χρόνια μπροστά σε μια βιαιή κίνηση ΠΟΛΕΜΙΚΗ για την οποία δεν είναι προετοιμασμένη.
Και αιφνης άθωοι άλλοι άνθρωποι πληρώνουν φορο αίματος για την πολυετή αδυναμία των δύο γιγαντών να βρουν έναν τρόπο συνυπάρξεως σε έναν ευρω ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ.
Από την άλλη η Φύση καταδικασε εν.μερει οικονομικες οπως τη δικη μας και την στερησε απο συμμαχους ενω οι ισχυροι της Ευρωπης εφαρμοζουν οσα επιλεγουν και οσα συμφερουν δεν εχουν συνεπειες. Καιρος να το καταλαβουμε και να ελιχθουμε.
