Δημιουργήθηκε το 1961 (μετά από εντολή του προέδρου των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ) ως πείραμα για την παροχή επισιτιστικής βοήθειας μέσω του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, το WFP επρόκειτο να επανεκτιμηθει εντός τριών ετών. Καθώς οι κρίσεις πολλαπλασιάζονταν, το πείραμα αποδεικνύει την αξία του. Ένας τυφώνας χτυπάει στην Ταϊλάνδη. Η
πρόσφατα ανεξάρτητη Αλγερία πρέπει να επαναπατρίσει και να ταΐσει τους πρόσφυγες πολέμου. Σε κάθε περίπτωση, το WFP προχωρει στο έργο του . Αποστολή του ηταν η επείγουσα βοήθεια, αλλά και η αποκατάσταση. Ένα πρώτο πρόγραμμα ανάπτυξης ξεκίνησε το 1963 για τους Nubians στο Σουδάν.
Την ίδια χρονιά, εγκρίνεται το πρώτο πρόγραμμα σχολικών γευμάτων του WFP - στο Τόγκο. Η αρχή της επισιτιστικής βοήθειας ως κεντρικου πυλωνα έκτακτης ανάγκης και αναπτυξιακής βοήθειας κερδίζει έδαφος. Το 1965, το WFP κατοχυρώνεται ως ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών: θα διαρκέσει για «όσο η πολυμερής επισιτιστική βοήθεια είναι εφικτή και επιθυμητή».
Οι επόμενες δεκαετίες εδραιώνουν τον ρόλο του WFP. Οι κρίσεις ξεχύνονται με τα χρόνια, αποκαλύπτοντας τη θανατηφόρα επικράτηση της πείνας, σηματοδοτώντας τη συνείδηση της ανθρωπότητας. Αλλά η καταστροφή προάγει και την επινοητικότητα. Η εφοδιαστική δυναμικη της επισιτιστικής βοήθειας εφέρε επανάσταση.
Κατά τη διάρκεια των μακρών λιμών που έπληξαν το δυτικό Σαχέλ τη δεκαετία του 1970, το WFP χρησιμοποιεί ό, τι περνά από το χέρι του - από αυτοκίνητο σε καμήλα, από δρόμο σε ποτάμι - για να βοηθήσει αυτούς που έχουν ανάγκη. Τριάντα φορτηγά αεροσκάφη, που προέρχονται από 12 εθνικές αεροπορικές δυνάμεις, μεταφέρονται αεροπορικως. Ο λιμός της Αιθιοπίας το 1984 συγκεντρώνει περαιτέρω τα μυαλά και τα μέσα: το WFP παραδίδει 2 εκατομμύρια τόνους τροφίμων. Το 1989, ξεκινά η επιχείρηση Lifeline Sudan: με επικεφαλής
κοινοπραξία οργανισμών και φιλανθρωπικών οργανώσεων του ΟΗΕ παράλληλα με τη UNICEF, το WFP απελευθερώνει 1,5 εκατομμύρια τόνους τροφίμων πάνω, από το Νότιο Σουδάν.
Εικοσι αεροσκάφη εδρασαν , τρεις αεροπορικές πτήσεις την ημέρα παραμένουν ως σημερα , μέχρι σήμερα, το μεγαλύτερο ερομεταφερομενο στην ιστορία σωτηριο εγχειρημα διασωσης και διατροφης. Έσωσε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ελευθερία για πολλά έθνη συνυπάρχει με δυσκολίες και κατακερματισμό. Η εξαθλίωση αποτελεί ένα ενωτικό σκηνικό για φυσικές καταστροφές, πολέμους και διάλυση κρατών. Στο χαρτοφυλάκιο του WFP, η ισορροπία των αναπτυξιακών προγραμμάτων έναντι των επεμβάσεων έκτακτης ανάγκης μετατοπίζεται πέρα
δώθε. Η γενοκτονία της Ρουάντα εκτυλίσσεται καθώς η Γιουγκοσλαβία διαλύεται. Και πάλι, το WFP είναι εκεί. Στο Κοσσυφοπέδιο το 1999, δημιουργεί ένα δίκτυο κινητών φούρνων. Καθώς η δεκαετία κλείνει, μια παγκόσμια συναίνεση θεωρεί ότι η πείνα δεν μπορεί να καταπολεμηθεί στο κενό. ότι οι υποκείμενες αιτίες του πρέπει να αντιμετωπιστούν. Με το Πρωτόκολλο του Κιότο, ο κόσμος αναγνωρίζει τον αντίκτυπο ενός μεταβαλλόμενου κλίματος: μια νέα εννοιολογική ομπρέλα διαμορφώνεται ι για τα μακροπρόθεσμα έργα βοήθειας του WFP. Οι προοπτικές βαθαίνουν. Οι συνεργασίες πολλαπλασιάζονται. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις εδραιώνουν τον ρόλο τους στην ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια. Το WFP υποστηρίζει αυτή τη δυναμική, σφυρηλατώντας όλο και περισσότερο συμμαχίες σε μια ολοκληρωμένη προσπάθεια για την καταπολέμηση της πείνας.
Το έτος 2000 φέρνει τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, το πρώτο παγκόσμιο σχέδιο για έναν κόσμο απαλλαγμένο από τη φτώχεια, την πείνα και τα σχετικά προβλήματα. Υπό την πίεση να επιτευχθεί μετρήσιμο επίτευγμα, οι ενέργειες συγχωνεύονται περαιτέρω. Πολλές χώρες βλέπουν τα πρότυπα διακυβέρνησης να βελτιώνονται, ακόμη και όταν άλλες
αντιμετωπίζουν συγκρούσεις και ανασφάλεια. Η ακραία φτώχεια υποχωρεί. Η δεκαετία δεν είναι χωρίς τις μεγάλες ανθρωπιστικές κρίσεις (το ασιατικό τσουνάμι του 2004 και ο σεισμός της Αϊτής του 2010 απαιτούν και τα δύο μαζική παρέμβαση), αλλά το WFP βρίσκει το χώρο για να επιδιώξει την καινοτομία. Εν μέσω έντονης ανανέωσης, τόσο εννοιολογικής όσο και τεχνολογικής, η αποστολή του οργανισμού εξελίσσεται. Η επισιτιστική βοήθεια δίνει τη θέση της στην πολυμερη επισιτιστική στηριξη, μια πιο ολιστική, μακροπροθεσμη προσέγγιση στις διατροφικές ανάγκες των κοινοτήτων και των κοινωνιών. Η παροχή μετρητών και κουπονιών αναδεικνύεται ως ένα ισχυρό συμπλήρωμα στις διανομές τροφίμων σε είδος.
Έτσι εννήθηκε η πρώτη τακτική ανθρωπιστική αεροπορική υπηρεσία στον κόσμο, η UNHAS. Νέα, ολοκληρωμένα συστήματα παρακολούθησης επιτρέπουν στο WFP να αξιολογήσει τοπία επισιτιστικής ασφάλειας με πρωτοφανή ακρίβεια. Όταν επέλθουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, το WFP χειρίζεται τις τηλεπικοινωνίες πρώτης γραμμής και παρέχει υλικοτεχνική υποστήριξη σε όλες τις υπηρεσίες του ΟΗΕ και τις ΜΚΟ. Αναπτύσσονται ψηφιακές πλατφόρμες που βελτιώνουν σημαντικά τη λειτουργική αποδοτικότητα και - όπως
φαίνεται στο σεισμό του Νεπάλ του 2015 - προσφέρουν σε όσους έχουν ανάγκη τη δυνατότητα να λάβουν φαγητό μέσα σε λίγες ώρες. Τον προηγούμενο χρόνο, το ξέσπασμα του ιού Έμπολα στη Δυτική Αφρική είχε δοκιμάσει με επιτυχία την ικανότητα της ανθρωπιστικής κοινότητας να ενεργήσει ως ενιαία - σε μικρό μέρος, χάρη σε ένα σύμπλεγμα μεταφορων που διαχειρίζεται το WFP. Το «εφαρμόσιμο σχέδιο παροχής επισιτιστικής βοήθειας» είχε εξελιχθεί σε κορυφαίο ανθρωπιστικό οργανισμό στον κόσμο.
Επιλογος
Ποια ηταν η πρωτη μεγαλη προκληση για το προγραμμα. Τον Σεπτέμβριοτου 1962 στο Βόρειο Ιράν ενας σεισμός πλήττει την περιοχή Μπόιν Ζάχρα. Περισσότεροι από 12.000 άνθρωποι πεθαίνουν. Χιλιάδες σπίτια καταστρέφονται. Κατακλυσμικός για τα θύματά του, ο τρόμος. Το τραγικο αυτό γεγονμος ηταν ένα βάπτισμα του πυρός για το Παγκόσμιο
Πρόγραμμα Τροφίμων: Ο θεσμός υπηρχε μόνο για λίγους μήνες. Ακόμα κι έτσι, στέλνει γρήγορα στους επιζώντες 1.500 μετρικούς τόνους σίτου, 270 τόνους ζάχαρη και 27
τόνους τσάι. Η πρωτη μεγάλη ανταποκριση ηταν επιτυχης. Η συνεχεια θα ηταν λαμπρη και σωτηρια.
Αυτή είναι σε αδρες γραμμες η ιστορια του Παγκοσμιου Επισιτιστικου Προγραμματος
Επιμέλεια έρευνα Γιάννης Πεγειώτης με πηγές από τα Ηνωμένα Έθνη και το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα
