Αντίσταση με στήριγμα τις παραδόσεις ή η καταστροφή με την πορεία της απόλυτου παραδόσεως στον λα ι κισμό της διγλωσσίας και της διπλοπροσωπίας
Η χρονική συγκυρία με την αποτυχία όλων των κομμάτων στις πρόσφατες Ευρώεκλογές αφού η κοινωνική τους επίδραση μειώνεται συνεχώς... επαναφέρει το παλαιόν δίλημμαν. Να διαλεχθεί η δεξιά παράταξη και το κέντρο κάθως και η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά με την ελληνορθόδοξην παράδοσην του τόπου και το ήθος του Αυξεντίου, του Μάτση, του Νικόδημου Μυλωνά και του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΥΚΚΩΤΗ ή του Πάφου Λεόντιου ή να ακολουθήσει την πεπατημένην κατά τας επιταγάς των πρεσβειών και της απολύτου παραδόσεως στον λα ι κισμό της διγλωσσίας και της διπλοπροσωπίας. Απο την μια να τρέχουμε τα μνημόσυνα ηρώων όλων των αγώνα ελευθερίας και μαρτύρων της Εισβολής και από την άλλην να θεωρούμεν το ήθος και το φιλότιμο των ΠΡΩΤΙΝΩΝ σκουριασμένες ιδέες των χωρικών και να τρελλενόμαστε με έναν νοσηρόν δικαιωματισμόν χωρίς όρια και νομικόν διάλογον και εμβάθυνσην και με το ηθικόν έκτρωμαν της ερμαφρόδιτης ορολογίας περί επανένωσης και λύσης όποιου περιεχόμενου φτανεί να ρέει χρήμαν...με την ούτω καλούμενην λύσην.
Αυτό είναι το υποστασιακό ΕΡΩΤΗΜΑ των δύο "μεγάλων" κομμάτων και των άλλων μικρότερων αλλά και ολόκληρης της πολιτικής μας κονίστρας.
Όλα τα υπόλοιπα θα τα κατακτήσουμεν αν προτίστως αληθεύουμε και έχουμε στοιχειώδη αυτογνωσία.
