Η ωραιοτέρα κατάβασις του βίου μας εγένετο Κυριακήν του Πάσχα μετά τον Εσπερινόν της αγάπης από την Εκκλησίαν του Άη Πιφάνη στη Δρούσια και το καμπίν του χωρκού προς το σπίτιν της γιαγιάς μας της Σοφρωνίας και του παππού του Γιαννή.
Η γιαγιά εν μέσω ημών χαρούμενή χαράν αναστάσιμην περιστοιχιζόμενη από τα πέραν των δεκαπέντε εγγόνων και των εν Κύπρω ευρισκομένων τέκνων της. Περίξ αυτής συγγενείς φίλοι χωρκανοί θείες λίαν αγαπητες. Και η λαλιά της Πάφού να κοσμεί τραγουδιστά το Χριστός Ανέστη Τα Αληθώς Ανέστη και τα Αξιούστε εν μέσω συστάσεων. Τα μωρά της Γρουσής. Τούτα εν της Ελένης ....
Πάσχαν εις την Δρούσιαν από το 1972 και εντεύθεν μέχρι της στρατεύσεως μου το έτος 1984...Που τότε που η μνήμη μου κεντούσε καλά την Ανάστασήν εις την Λαόναν εις την πολλαγάπητήν από τα τέκνα της Δρούσιαν....
ΚΑΛΟΝ ΠΑΣΧΑΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕΝ ΧΩΡΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ
ΜΕ ΑΓΑΠΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ ΑΔΕΡΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΑ...
