Γράψε μας τρεις γραμμές πως είσαι καλά να μεν έχουμεν την έννοιαν σου. Πάντα να ξέρεις πως σε εθαύμαζα.
Να σε βλέπω να πκιάννεις το λεωφορείον για το χωρκόν.Να τελειώνεις το Γυμνάσιον με έναν τρόπον ταπεινό .Στο στρατό ταπεινά χωρίς απαιτήσεις.Χωρίς μέσα για επιλογες Δοκίμων.Κι ας ήταν οι άλλοι εμφανώς αφιλότιμοι λουφαδοροί τζιαι λίαν αξιοθαύμαστοι χαρακτήρες.
Βγήκες στη βιοπάλη .Λεφτα για σπουδες δεν υπήρχαν.Πάντα με χαιρετούσες με χαμόγελόν λέγοντας με συμμαθητή κι ας μην είμασταν ποτέ στην ίδια τάξη.Οι δυσκολίες συχνά πολλές μα εσύ με υπομονή .Πάντα δυο δουλειές.Μόνο αργά τα βράδυα όταν κάποτέ σε βλέπω είσαι κουρασμένος πολύ .Σκολάννεις που τη δεύτερην δουλειάν .Πονούν σε τα πόθκια.
Θέλω να σου πω .Πολλά να σου γράψω.Για τις επιτυχίες σου, για τα προκομμένα τα παιθκιά σου, για την γρουσήν την αθρωπιά σου.
Για τα λάθη ημων των σπουδασμένων των εν επιτυχίαν όντων.
Ποσσιεπάζω πάντα να σε δω έστω τζιαι που μακρυά .Να σε ποθαμμάσω ρε λεβέντη που παλεύκεις μες τουντο κακόν που το λαλούν κρίση.
Ποψε που δυσκολία να γράψω κατι παρηγορητικόν .Είπα να σας γράψω για έναν αδρωπόν παλιον.Σαν τούτους που ιστόραν ο Θκιαμαντης.Γιορκά κόμα λλίους η Κύπρός.Σε κατι περβολιά μακρυά που τους πολλοπετυχεμμένους τους ιλλουστασιον ....
Καποτε γράφουμεν τζιαι εν ημπορούμεν να μαστεν εν χαρα και πανηγύρει....
Κράτα καλά ρε σειρά ελάλεν μου ο δεκανέας αλλάγης..
Κρατώ κουτσα στραβα. σειρά ,κρατώ.Πρώτα ο Θεός ωσπού να τελειώσει τουντο νούμερόν το ατέλειωτόν......
Γράψε μας τρεις γραμμές πως είσαι καλά να μεν έχουμεν την έννοιαν σου
