Τον τελευταίο καιρό έχουν κατακλίσει τα ΜΜΕ ειδήσεις που αφορούν τη σεξουαλική παρενόχληση. Όλα ξεκίνησαν από τη κα. Μπεκατώρου στην Ελλάδα και αργότερα αρκετές κύπριες αποφάσισαν να μιλήσουν!
Γυναίκες που δέχτηκαν σεξουαλική παρενόχληση ή ακόμα και αυτή την κακοποίηση ζούσαν μια ζωή μέχρι και σήμερα υπό τον φόβο της κατακραυγής της κοινής γνώμης, «Να μιλήσω; Κι αν δεχτώ 2ο βιασμό από τη κοινωνία;» ήταν η ερώτηση που βασάνιζε το μυαλό τους. Ως γυναίκες ξέρουμε να κρύβουμε καλά ότι μας συμβαίνει και να βγαίνουμε έξω με ένα πλατύ χαμόγελο ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα. Μέχρι που μια από εμάς κάνει το μεγάλο βήμα… το άλλοτε αδιανόητο… να μιλήσει δημοσίως!
Γιατί τώρα; Γιατί μίλησαν τώρα; Γιατί ο ψυχικός βιασμός βιώνεται κάθε μέρα μέχρι που σπάνε. Γιατί η κοινωνία δέχεται πλέον τη θέση της γυναίκας, γιατί, γιατί, γιατί…
Εκεί έξω υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν μιλήσει και δεν θα μιλήσουν ποτέ γιατί δυστυχώς η κοινωνία μας δεν αγκαλιάζει αυτές της γυναίκες με αγάπη αλλά απομακρύνεται από αυτές σαν να έχουν κάποιου είδους μεταδοτική ασθένεια. Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιες γυναίκες κρατάνε επτασφράγιστο μυστικό την κακοποίηση τους και το βιασμό τους και ζούνε μια ζωή μέσα στο σκοτάδι, στη σιώπη… αυτή τη σιωπή που σκοτώνει μέρα με τη μέρα τη ψυχή και το κορμί τους.
Δυστυχώς, όσες γυναίκες αποφασίζουν να μιλήσουν δέχονται και δεύτερο βιασμό από τα ΜΜΕ, τους πολιτικούς και την κοινωνία. Ευάλωτες πια και εύθραυστες ανακοινώνουν στον κόσμο το μεγάλο αγκάθι που τις πονά και αντί να δεχθούν αγάπη και προστασία δέχονται λανθασμένη ή και κακόβουλη προβολή, κακόβουλα σχόλια, ύβρεις και κακομεταχείριση από μια κοινωνία που υποκρίνεται πως είναι αγγελικά πλασμένη, ή και που εθελοτυφλεί.
Ναι, υπάρχουν κάποιοι καλοθελητές που σπρώχνουν αυτές τις γυναίκες να αυτοπροβάλλονται με λάθος τρόπο και να χρησιμοποιήσουν τα βιώματά τους ώστε να βρίσκονται για πάντα στο επίκεντρο, για τους λάθος όμως λόγους. Πιστεύοντας πως έτσι θα κάνουν καλό σε άλλες γυναίκες όταν καθημερινά βροντοφωνάζουν τα όσα βίωσαν. Ευτυχώς οι περισσότερες γυναίκες έχουν το σθένος και το στομάχι να αντέξουν σε όλα αυτά και να σταθούν βράχοι σε όλες τις γυναίκες που πέρασαν ή περνούν το ίδιο.
