«Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία η σημερινή, 3η Δεκεμβρίου, αποτελεί μία αφορμή για να εστιαστεί η προσοχή όχι μόνο των φορέων πολιτικής, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, με στόχο την υποστήριξη της αξιοπρέπειας και της ευημερίας τους. Ιδιαίτερο κομμάτι του πληθυσμού των ατόμων με αναπηρία αποτελούν οι μαθητές με αναπηρία ή/και εκπαιδευτικές ανάγκες. Η πλειονότητα των μαθητών αυτών φοιτά όχι σε σχολεία Ειδικής, αλλά σε σχολεία της Γενικής Εκπαίδευσης.»
Η σημερινή μέρα θα έπρεπε να μας αφυπνίσει και να μας κάνει να σκεφτούμε όλα όσα δίνουμε σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, ώστε σε ένα χρόνο ακριβώς να γιορτάσουμε διαφορετικά αυτή τη μέρα.
Για τη Κύπρο, ένα μικρό νησί της μεσογείου, που πέρασε τόσα μέσα στους αιώνες δεν θα έπρεπε αυτή η μέρα να μας αφήσει αδιάφορους. Όσο μπορούμε να περπατάμε και να κινούμαστε με άνεση κάποιοι άνθρωποι άλλο τόσο θα επέτρεπε να σεβόμαστε τους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια και για τα πιο βασικά. Όσο βρισκόμαστε πίσω από ένα τιμόνι πρέπει να σεβόμαστε τους χωρίς στάθμευσης και τα πεζοδρόμια όπου περνούν άνθρωποι με καροτσάκι. Μια τέτοια μέρα λοιπόν θα έπρεπε να κάτσουμε να αναλογιστούμε και να δούμε ποια είναι τα καθημερινά μας λάθη και ποια η συμπεριφορά μα απέναντι στους ανθρώπους αυτούς.
Την επόμενη φορά που θα σταθμεύσετε σε χώρο ανάπηρων μην πείτε «σιγά μην βγει ο ανάπηρος για καφέ και έρθει να σταθμεύσει», την επόμενη φορά που θα σταθμεύσετε πάνω στο πεζοδρόμιο «για 2 λεπτά μόνο» και στερήσετε την διέλευση του, την επόμενη φορά που θα σχολιάσετε «πόσο κρίμα είναι» όταν κάνει τον περίπατο του στον μόλο με το αμαξίδιο… Διερωτηθείτε για τη δική σας αναπηρία…
