Την εβδομάδα που πέρασε, το κυρίαρχο θέμα στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ήταν η ενίσχυση της Ασφάλειας και Άμυνας. Οι Συνθήκες της ΕΕ -μαζί με τον Χάρτη Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων- συνιστούν τον υπέρτατο νόμο στην ΕΕ και προνοούν για ευρωπαϊκή άμυνα με ομοφωνία από τα κράτη-μέλη. Για δεκαετίες, διαφορετικές προτεραιότητες και
συμφέροντα, περιόριζαν κάθε ουσιαστική συζήτηση για ευρωπαϊκή άμυνα μέχρι πριν από μερικά χρόνια, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν το ανέδειξε στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ και μαζί του επιχειρηματολογούσαμε ελάχιστοι. Όταν το 2021, στη Γαλλική Γερουσία επεξηγήσαν τρόπους για να προχωρήσουν τα πρόθυμα κράτη-μέλη στη σύσταση ενός πρώτου πυλώνα από Ασφάλεια, στην Αθήνα και τη Λευκωσία επικρατούσαν άλλες ... προτεραιότητες.
Τελικά, η γεωπολιτική αντιπαλότητα με συρράξεις στην Ουκρανία κι άλλο, με υβριδικές και τρομοκρατικές επιθέσεις, ώθησαν το Ευρωκοινοβούλιο συντριπτικά υπέρ μιας τέτοιας Άμυνας.
Φυσικά υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις λόγω διαφορετικών προτεραιοτήτων (π.χ. για κάποιους προέχει η ρωσική απειλή, ενώ στο Μεσόγειο αντιμετωπίζουμε τον νέο-οθωμανικό τουρκικό επεκτατισμό), αλλά αυτές οι διαφωνίες δεν ανατρέπουν την συλλογική αναβαθμισμένη ασφάλεια από μια κοινή άμυνα, στην οποία εμείς πρέπει να να είμαστε εξαρχής παρόντες. Στις καθυστερημένες μεταλλάξεις, ανήκει και η Γερμανίδα Πρόεδρος της εταιρείας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία κρατούσε αποστάσεις λόγω και του πλεονεκτήματος που θα αποκτήσει η Γαλλία, αλλά τώρα εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής και η επιδίωξη της να παραμείνει επικεφαλής της Επιτροπής μετά τις Ευρωεκλογές . Στη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, η κ. Φον ντερ Λάιεν αναφέρθηκε στην προάσπιση της κυριαρχίας, αλλά στη θητεία της ουδέποτε αναφέρθηκε στην παραβίασή της στην Κύπρο. Έτσι, πήρα το λόγο τονίζοντας ότι «η Ευρωπαϊκή κυριαρχία παραβιάζεται ήδη από τη συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αποτελεί έδαφος της ΕΕ, για την οποία η Πρόεδρος της Ευρ. Επιλέγει τη σιωπή» και πρόσθεσα ότι για να επιτύχουμε τους οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς μας στόχους, χρειαζόμαστε κοινή άμυνα και ασφάλεια για το σύνολο της ΕΕ.
Δυστυχώς, υπάρχουν και οι δικές μας εγχώριες παθογένειες και δογματισμοί. Από την μια, οι εγχώριοι ευρωλάγνοι που υπακούουν ενθουσιασμένοι στο φον ντερ Λάιεν, ενώ στους αντίποδες οι πάσης λογής ακραίοι κι αντιευρωπαίοι, που λειτουργούν ως μην υπάρχει τουρκικός επεκτατισμός, ούτε απειλεί από το πολιτικό Ισλάμ. Στην ΕΕ οφείλουμε να αξιοποιήσουμε την παρουσία μας στο μέγιστο. Η πρόθυμη υπακοή στην ελίτ των Βρυξελλών, καθώς και η περιθωριοποίησή μας με αντιευρωπαϊκές φωνές των δύο άκρων, καταλήγουν στην πολιτική μας απουσία, που δεν εξυπηρετούν τα
δίκαια συμφέροντά μας. Αντιθέτως, η απουσία μας εξυπηρετεί την Τουρκία.
Πάντως, σε μια ευνοϊκή συγκυρία με τον Ερντογάν «γωνιασμένο» γεωπολιτικά, η αθηναϊκή ελίτ του έδωσε διέξοδο με την «Διακήρυξη Φιλίας» στην Αθήνα, Δεκέμβριο 2023. Εβδομάδες μετά, ο Χακάν Φιντάν, πρώην επικεφαλής των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών εντός και εγκεφάλων. κι εκτός Τουρκίας και σήμερα Υπουργός Εξωτερικών του Ερντογάν, με επιστολή
του (24/1/2024) αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε κατοικημένα νησιά επειδή η στρατιωτική τους θωράκιση «συνιστά σοβαρές απειλές για την Τουρκία και την περιοχή.»! Αυτή είναι η πραγματική νεο-οθωμανική «φιλία», την οποία η επικρατούσα εγχώρια πολιτική εμμονή επιλέγει να παραγνωρίζει. Για αυτό και επιβάλλεται επαναφορά στον ορθολογισμό.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής (ΔΗΚΟ - SD), Πρόεδρος της Πολιτικής για το Μεσόγειο
