Του Μνάσων Αποστόλου
Η πολιτικοκοινωνική ζωή στην Κύπρο αντιμετωπίζει από ετών μια παρακμιακή θύελλα, εμμονή στο αλάνθαστο κάθε κομματικής της παραταξιακής τοποθέτησης. Καμμία καλοπροαίρετη τοποθέτηση αντιπάλου φορέως δεν αντιμετωπίζεται με έναν ήθος συν δημιουργίας.
Η αλαζονική υπόθεση ότι ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει οτιδήποτε μόνος του αποτελεί περιγραφή ενός ισχυρού κλίματος στην κοινωνική και πολιτική σκηνή του τόπου μας. Η ευγενής και η με ταπεινότητα και κλίμα διαλόγου τοποθέτησης ενός κοινωνικού προσώπου ερμηνεύεται ως αδυναμία και απουσία ρώμης και ανδρείας.
Ένας φαρισαϊσμός επίσης διαποτίζει την επικοινωνία πολιτικοκοινωνικών προσώπων με τους απλούς ανθρώπους και τον λαό μας. Η με μυστικό τρόπον αλληλεγγύη και στήριξη ανθρώπων δεν είναι πολύ δημοφιλής ιδιαίτερα στις πολιτικές μας ελίτ.
Ο μεγάλος στοχαστής Αλέξανδρος Σμέμαν περιγράφει την παραθεώρηση μιας κορυφαίας ηθικής αξίας στον σύγχρονο δυτικό κόσμο.
«Αν υπάρχει μια ηθική αξία που σχεδόν απόλυτα παραθεωρείται ή αγνοείται σήμερα είναι πραγματικά η ταπείνωση . Οτιδήποτε μόνος του, και φτάνει στο να περιγράφει τον Θεό σαν το Ένα που πάντοτε αμείβει τις επιτυχίες και τα καλά έργα του ανθρώπου. Αλλά μήπως και οι χριστιανοί σήμερα δεν είναι ποτισμένοι με το πνεύμα του φαρισαίου· Μήπως και 'μεις δε θέλουμε κάθε προσφορά μας, κάθε «καλή πράξη» μας, καθετί που κάνουμε «για την Εκκλησία» να αναγνωρίζεται, να επαινείται, να δημοσιεύεται;' '
Η ύπαρξη ταπεινού φρονήματος θα οδηγήσει στην αναζήτηση με κόπον και ταπεινόν διάλογον νέων δομών για αγαπητική στήριξη του λαού.
Όσοι παρακολουθούν την πολιτική και την κοινωνική ζωή της Κύπρου παρατηρούν εδώ και μια εικοσαετία την αμηχανία των κομμάτων και των πολιτικών κινημάτων στην αγαπητική και εν ταπεινώσει την εύρεση νέων δομών για την παρουσία τους στις γειτονιές ,τις ενορίες και τις κοινότητες της Υπαίθρου με ταπεινά θετικά έργα .
Μετά την κατάργηση ή την φθορά των κλαδικών Οργανώσεων σε πολλά κόμματα που τους απέμειναν οι επιβιώσαντες τοπικοί σύλλογοι. Πλην εξαιρέσεων οι σύλλογοι λειτουργούν κυρίως ως καφενεία και ως μικρά ταβερνεία τα βράδια και έχουν περιορισμένες δράσεις αλληλεγγύης και προσφοράς αγάπης και ουσιαστικές εκδηλώσεις βοήθειας και πνευματικής καλλιέργειας πλην των κομματικών παραμονών των εκλογών ή Χριστούγεννα, Πάσχα και μιας καθιερωμένης χοροεσπερίδας.
Η αναζήτηση μιας νέας δομής για να ζωντανέψουν αληθινά οι γειτονιές και να υπάρξει μια ταπεινή και σε συνέσεις μορφωτική και πολιτικοκοινωνική εμπλοκή των νέων, των ΓΥΝΑΙΚΩΝ και των άλλων μελών δεν δείχνει να προβληματίζει κόμματα και κινήματα.
Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ κομμάτων, κινημάτων, πρωτοβουλιών πολιτικών, νέων αθλητικών και καλλιτεχνικών σωματείων με ζωντανά εντευκτήρια αποτελεί μια αναγκαιότητα για να σωθούν όσα μπορούν πλέον να περισωθούν στις γειτονιές και τις κοινότητες.
Το πρόβλημα είναι βέβαια η απουσία ταπεινών και αγαπητικών σκαφτιάδων. Αθλητικών και καλλιτεχνικών προσωπικοτήτων, ανθρώπων με μεράκι πολιτιστικό, με μεράκι αγάπης στην αποκέντρωση.
Σκακιστικά τμήματα, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ επιτραπέζια αντισφαίριση, χορευτικές λαογραφικές ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ. Ομάδες θεάτρου, λέσχες μελέτης και ανάγνωσης. Πρωτοβουλίες μύησης στον αρχαίο και ορθόδοξο πολιτισμό μας. Τμήμα χειροτεχνίας και παραδοσιακό τεχνών. Νέες αθλητικές ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ. Προς αυτά και άλλα εποικοδομητικά και ταπεινά και φιλάνθρωπα είναι ανάγκη να κατευθυνθούν κόμματα, κινήματα, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ πολιτών και συσπειρώσεις αποδήμων και δημοτών.
Για να αναπνεύσουν οξυγόνο αγάπης και όχι αλαζονείας αυτοεξύμνησης, αυτοδικαίωσης οι γειτονιές και η ΥΠΑΙΘΡΟΣ. Να υπάρχει υγιής άμιλλα πέρα από τα στενά εγωπαθή μικροκομματικά και συμφεροντολογικά.
