Έτσι απλά.Κατσετε να σάσουμε κάτι να φάτε.Ουτη ητο η αβρααμιαια φιλοξενια σε πολλούς ιστορικόυς τόπους και σταθμους της νησου.
Οι καπηρες που τρωγαμε μικροι στες κουζίνες των σπιθκιων όπου ετυγχανε να βρεθούμε για να γλυτωσουμεν που τα νερά.
Στα χωρκά μας που ωστη να πεις κρομμυιν οι θκειαες μας οι γιαγιάες μας εφκάλλαν χαλλούμι α ,εκοφκαν πομηλορκα, εσυρναν το τηανιν πάνω με το λαιν το καλον, τα αυκά ήτουν μιαν ομορφκιάν εντός ολιγου τηανισμενα ενώ το ψουμί που την ψαθαρκαν, κομμενον εταξίδευκε μας σε ονειρικες παιδικες αρχοντικες αναμνήσεις.Ζηβανιες,κρασί εμφανιζοντο.Ποξημαθκια εξερχομενα από κρυπτες διά τους εκλεκτικους που τα βουττουσαν μες το νερον να μαλαθκιανουν....
Πεζα ρε ανηψιν να μπουκκοσουμεν τζιαι εξαιφνης εις το καφενεν εφανερονετο ο μυστικος κόσμος της εκτακτου σιτησεως που μόνον οι καφετζηες τζιαι οι καφετζηνες των χωρκων μπορούσαν να ενορχηστρωσουν. Ψουμιν χωρκατικον, πολιπιφ, τσαμαρελλα, κανέναν τερατσιν λουκανικον, λλίες πατατουες τηανιτές, Κολοκάσι με το κρέας εχτεσινον βρασμενον μαστορικα.... και η ακόλουθια εσυνεχιζετο αχρι του απογευματος διότι όπου να σαι ήταν ναρτει τζι ο Θείος μας να φέρει σταφύλιν αμπελισιμον δια να συμπληρωθουν τα συκά που κοφκεν ο τατας του ξαδέρφου Να φαν τζι οι μιτσιοί που
ενεφανιζοντο από δέκα μέριες τζιαι κοπιασε τζι ήρτεν το ανηψιν που την πόλην. Τζιαι δωστου γέλια τζιαι αδολες χαρες και διηγησεις.Ηνταλος εμπεην το νερον μες τα σπίθκια τζιαι πκιον ήταν να πινουμεν νερον γορασιμιον Σκανδαλον μέγιστον ο παροπλισμος της βρυσης...
Κάλως ήρταν τζι ηβραμεν την τράπεζαν στρωμενην τζιαι η γιαγιά σου να απορεί ήνταλος ηρτες μεθυσμενος με τ αυτοκινητον τζιαι ατε να εξηγας πως έφτασες πρωινος μα η φιλοξενια εκαθυστερησεν σε εν οκταωρον και ητο και ολιγον θλιμμενη πουταν να πάεις ανωρις έσσω τωρά πουβρασαμεν τζι ήρταν τζιαι οι συγγενείς που τα χωράφκια να πιούμεν άλλη μιαν.....
