TEHRAN TIMES
Του Najah Mohammed Ali
ΛΟΝΔΙΝΟ - Η Συρία είναι μάρτυρας μιας επικίνδυνης κλιμάκωσης της ένοπλης βίας από τη νέα κυβέρνηση και τις μαχητικές φατρίες της, οι περισσότερες από τις οποίες προέρχονται από εκτός της χώρας, ιδιαίτερα στις παράκτιες περιοχές που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν από τις πιο σταθερές περιοχές του έθνους.
Οι βάναυσες σφαγές που διαπράχθηκαν κατά των Αλαουιτών και άλλων μειονοτήτων εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, εν μέσω ξεκάθαρης περιφερειακής συμπαιγνίας και μιας ύποπτης σιωπής των αραβικών μέσων ενημέρωσης. Αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν είναι απλώς μια εσωτερική σύγκρουση. Πρόκειται για μια συστηματική εκστρατεία σεχταριστικής και εθνοκάθαρσης που καθοδηγείται από ένοπλες ομάδες, με πολιτική κυβερνητική κάλυψη και στρατιωτική υποστήριξη από περιφερειακές και διεθνείς δυνάμεις. Σε αυτήν την ανάλυση, θα εξετάσουμε τις διάφορες διαστάσεις αυτής της ανθρωπιστικής καταστροφής και θα ρίξουμε φως στον αμφίβολο ρόλο ορισμένων δυνάμεων, ενώ θα αντικρούσουμε τους ψευδείς ισχυρισμούς που κατηγορούν το Ιράν ή τα λεγόμενα «απομεινάρια του προηγούμενου καθεστώτος» για εμπλοκή σε αυτά τα γεγονότα.
Πρώτον: Η κλιμάκωση των σφαγών κατά των Αλαουιτών
1. Η επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην παράκτια περιοχή της Συρίας
Οι παράκτιες περιοχές, ιδιαίτερα η Λαττάκεια και η Ταρτούς, έχουν γίνει μάρτυρες σημαντικής κλιμάκωσης των στρατιωτικών επιχειρήσεων που στοχεύουν Αλαουίτες με το πρόσχημα ότι είναι πιστοί στο πρώην καθεστώς. Ένοπλες φατρίες, με επικεφαλής την ομάδα Jolani (Hay'at Tahrir al-Sham), έχουν εντείνει τις επιθέσεις τους εναντίον χωριών και πόλεων των Αλαουιτών, χρησιμοποιώντας βαρύ οπλισμό σε μαζικές δολοφονίες και συστηματική καταστροφή. Αναφορές από το εσωτερικό της Συρίας αναφέρουν ότι έχουν πραγματοποιηθεί επιτόπιες εκτελέσεις κατά αμάχων αποκλειστικά με βάση την σεχταριστική τους ταυτότητα, επιπλέον των οργανωμένων απαγωγών με στόχο την τρομοκράτηση του πληθυσμού και τον εξαναγκασμό τους σε μαζικούς εκτοπισμούς.
2. Συστηματική καταστροφή περιουσίας και υποδομών
Τα εγκλήματα που διαπράττονται από αυτές τις ένοπλες φατρίες δεν περιορίζονται σε άμεσες δολοφονίες. Περιλαμβάνουν επίσης την καταστροφή σπιτιών των Αλαουιτών, το κάψιμο αγορών και τη στόχευση υποδομών σε περιοχές με πλειοψηφία Αλαουιτών. Στόχος αυτών των ενεργειών δεν είναι απλώς η πολιτική εκδίκηση αλλά μια στρατηγική εθνοκάθαρσης με στόχο την αλλαγή της δημογραφικής σύνθεσης αυτών των περιοχών, αποκαλύπτοντας μια σαφή ατζέντα συστηματικής μετακίνησης πληθυσμών.
Δεύτερον: Περιφερειακή και διεθνής συνενοχή σε εγκλήματα κατά των Αλαουιτών
1. Ο ρόλος της Τουρκίας: Στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη για ένοπλες φατρίες
Οι θηριωδίες που διαπράττονται στη Συρία σήμερα δεν μπορούν να διαχωριστούν από τον σαφή ρόλο της Τουρκίας στην υποστήριξη των ενόπλων ομάδων, ιδιαίτερα της Hay'at Tahrir al-Sham. Οι αναφορές πληροφοριών επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία έχει προμηθεύσει αυτές τις φατρίες με όπλα και πυρομαχικά και διευκόλυνε ακόμη και τη διέλευση ξένων μαχητών στη Συρία. Η τουρκική κυβέρνηση, η οποία εδώ και καιρό ισχυρίζεται ότι επιδιώκει μια πολιτική λύση, είναι στην πραγματικότητα ένας από τους κύριους υποκινητές του σεχταριστικού πολέμου, εκμεταλλευόμενη το χάος της Συρίας για να επιτύχει τις επεκτατικές της φιλοδοξίες ακόμη και αφού εδραίωσε τον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης.
2. Αραβικά ΜΜΕ σιωπή και ύποπτα διπλά μέτρα και σταθμά
Παρά την πρωτοφανή κλίμακα των σφαγών κατά των Αλαουιτών, τα αραβικά μέσα ενημέρωσης τις αγνοούν εσκεμμένα, αντανακλώντας κραυγαλέα υποκρισία. Ενώ τα μέσα ενημέρωσης παρείχαν εκτενή κάλυψη οποιουδήποτε περιστατικού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά της πρώην συριακής κυβέρνησης, τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τις κυβερνώντες ένοπλες φατρίες σήμερα αντιμετωπίζονται με πλήρη σιωπή. Μερικά κανάλια μέσων ενημέρωσης προπαγανδίζουν ενεργά ψευδείς αφηγήσεις, προσπαθώντας να παρουσιάσουν τα γεγονότα ως μια «λαϊκή επανάσταση» που υποστηρίζεται από έξω - υπονοώντας την ιρανική εμπλοκή - ενώ στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει στο έδαφος είναι καθαρή σεχταριστική κάθαρση.
3. Ηνωμένες Πολιτείες και Δύση: Διπλά πρότυπα στην Αντιτρομοκρατική
Η στάση της Δύσης στη Συρία δείχνει ξεκάθαρα δύο μέτρα και δύο μέτρα. Αν και οι ένοπλες φατρίες που ελέγχουν τη Συρία (Hay'at Tahrir al-Sham και ο σημερινός ηγέτης της) χαρακτηρίζονται ως τρομοκρατικές οργανώσεις σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η Δύση κλείνει τα μάτια στα εγκλήματά τους, αντιμετωπίζοντάς τα ως νόμιμη πολιτική οντότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τους ισχυρισμούς τους ότι πολεμούν την τρομοκρατία, δεν έχουν λάβει σοβαρά μέτρα για να σταματήσουν τις σφαγές κατά των Αλαουιτών, ενισχύοντας τις υποψίες για τις πραγματικές τους προθέσεις στη Συρία.
Τρίτον: Το Ιράν δεν εμπλέκεται στη συνεχιζόμενη σύγκρουση
1. Κατάργηση των κατηγοριών κατά του Ιράν
Παρά την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης που επιχειρεί να εμπλέξει το Ιράν στα πρόσφατα γεγονότα, τα γεγονότα επί τόπου αποδεικνύουν το αντίθετο. Η Τεχεράνη δεν έχει παρέμβει σε αυτές τις συγκρούσεις, ακόμη και όταν η συριακή κρίση βρισκόταν στο αποκορύφωμά της πριν από την πτώση του προηγούμενου καθεστώτος. Αντίθετα, έχει επανειλημμένα ζητήσει μια πολιτική λύση που να διατηρεί την ενότητα της Συρίας και να αποτρέπει περαιτέρω αιματοχυσία. Οι ισχυρισμοί για ανάμειξη του Ιράν στην υποστήριξη των Αλαουιτών δεν είναι τίποτα άλλο από μια διαφανής προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα θρησκευτικά εγκλήματα.
2. «Απομεινάρια του πρώην καθεστώτος»: Ψέμα για να δικαιολογήσει την εθνοκάθαρση
Ένα από τα πιο επικίνδυνα ψεύδη που διαδίδονται από ένοπλες ομάδες και τους υποστηρικτές τους είναι ο ισχυρισμός ότι αυτοί που στοχοποιούνται στις τρέχουσες σφαγές είναι απλώς απομεινάρια του προηγούμενου συριακού καθεστώτος. Αυτή η αφήγηση έχει σχεδιαστεί για να νομιμοποιήσει τις μαζικές δολοφονίες των Αλαουιτών, παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα θύματα είναι πολίτες χωρίς πολιτικές πεποιθήσεις. Αυτός ο κατασκευασμένος λόγος για τα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιείται για να συσκοτίσει την πραγματικότητα ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι πολιτική ανταπόδοση αλλά ξεκάθαρη σεχταριστική γενοκτονία.
Τέταρτον: Η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει μια νέα ηθική δοκιμασία
1. Η ευθύνη των Ηνωμένων Εθνών και των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Παρά τις εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που τεκμηριώνουν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ένοπλες φατρίες υπό κυβερνητική κάλυψη στη Συρία, η διεθνής κοινότητα παραμένει αμελής στην ανάληψη σοβαρών μέτρων για να σταματήσει αυτές τις παραβιάσεις. Τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία υποτίθεται ότι είναι ένα αμερόληπτο όργανο που προστατεύει τους αμάχους, δεν έχει ακόμη καταδικάσει ξεκάθαρα αυτές τις φρικαλεότητες. Αυτή η διεθνής σιωπή εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα αυτών των θεσμών και την ικανότητά τους να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα ενόψει της ξεκάθαρης πολιτικής συνενοχής.
2. Η επιτακτική ανάγκη για άμεση διεθνή δράση
Καθώς οι σφαγές κατά των Αλαουιτών συνεχίζονται, η ανάγκη για επείγουσα διεθνή επέμβαση έχει γίνει πιο επιτακτική από ποτέ. Οι μεγάλες δυνάμεις πρέπει να εγκαταλείψουν τα στενά προσωπικά τους συμφέροντα και να αναλάβουν τις ηθικές τους ευθύνες. Θα πρέπει να επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις στα κράτη που υποστηρίζουν ένοπλες ομάδες και στην κυβέρνηση που διεξάγει ανοιχτά εκτελέσεις επί τόπου. Επιπλέον, θα πρέπει να συσταθεί μια διεθνής επιτροπή έρευνας για να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για αυτά τα εγκλήματα.
Συμπέρασμα: Μια συλλογική ευθύνη για την αντιμετώπιση της σεχταριστικής γενοκτονίας
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Συρία δεν είναι απλώς μια πολιτική σύγκρουση. είναι μια συστηματική σεχταριστική γενοκτονία που εκτυλίσσεται μπροστά στον κόσμο. Οι σφαγές κατά των Αλαουιτών, που υποστηρίζονται άμεσα από τις περιφερειακές δυνάμεις και θωρακίζονται από τη σιωπή των αραβικών μέσων ενημέρωσης, αντιπροσωπεύουν μια ανθρωπιστική καταστροφή που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η διεθνής και περιφερειακή συνενοχή είναι εμφανής και η σιωπή των αραβικών μέσων ενημέρωσης είναι εξαιρετικά ύποπτη, καθιστώντας επιτακτική την αποκάλυψη αυτών των εγκλημάτων και την αποκάλυψη των δυνάμεων που τα υποστηρίζουν.
• Αυτά τα φρικτά εγκλήματα υπογραμμίζουν την αποτυχία της προσωρινής κυβέρνησης υπό την ηγεσία του Ahmad al-Shar'a (Jolani) να επιτύχει σταθερότητα, καθώς οι διαιρέσεις μεταξύ των ένοπλων φατριών συνεχίζουν να αυξάνονται. Οι ξένες επεμβάσεις περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τη συριακή σκηνή, αποδυναμώνοντας τις πιθανότητες για πολιτική επίλυση.
Η τρέχουσα κατάσταση υποδηλώνει συνεχιζόμενες εντάσεις με μεγάλη πιθανότητα περαιτέρω κλιμάκωσης, εκτός εάν επιτευχθεί εσωτερική συναίνεση ή εάν υπάρξει αποτελεσματική διεθνής επέμβαση για να σταματήσουν οι σφαγές.
Η διεθνής κοινότητα, οι βασικοί παγκόσμιοι παράγοντες και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να αποτρέψουν την επανάληψη των γενοκτονιών του παρελθόντος. Η αγνόηση αυτών των εγκλημάτων θα οδηγήσει μόνο σε περισσότερο χάος και εξτρεμισμό και θα παραμείνει για πάντα μια κηλίδα στη συνείδηση όλων όσοι παρέμειναν σιωπηλοί ή ήταν συνένοχοι σε αυτές τις φρικαλεότητες.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
