Περιγραφή της κρίσης
Το Αφγανιστάν συνεχίζει να αντιμετωπίζει παρατεταμένες και περίπλοκες ανθρωπιστικές κρίσεις. Το 2024, εκτιμάται ότι 23,7 εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας, προβλέπεται ότι θα χρειαστούν επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια. Οι βασικοί οδηγοί αυτών των ανθρωπιστικών αναγκών περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες καταστροφές, τον κλιμακούμενο αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής, τη μετακίνηση πληθυσμών, τις οικονομικές προκλήσεις, την επισιτιστική ανασφάλεια και σημαντικά κενά στην υγειονομική περίθαλψη. Αυτές οι προκλήσεις συνθέτουν την περιορισμένη τοπική ικανότητα και πόρους για την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση καταστροφών.
Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των καταστροφών: Το Αφγανιστάν κατατάσσεται μεταξύ των πιο ευάλωτων χωρών παγκοσμίως στην κλιματική αλλαγή και τους κινδύνους καταστροφών, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση όσον αφορά τον κίνδυνο κρίσης και την 24η και έκτη για την ευαλωτότητα και την ετοιμότητα στον Παγκόσμιο Δείκτη Προσαρμογής της Notre Dame για την κλιματική αλλαγή, αντίστοιχα. Η χώρα είναι επίσης επιρρεπής σε σεισμούς, με σχεδόν 400 δονήσεις που καταγράφηκαν τα τελευταία τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών σεισμών, όπως των 6,3 Ρίχτερ στην επαρχία Χεράτ τον Οκτώβριο του 2023.
Οι τρόποι κατασκευής στις αγροτικές περιοχές της επαρχίας Χεράτ συμβάλλουν σημαντικά στην ευπάθεια των τοπικών πληθυσμών. Οι παραδοσιακές μέθοδοι δόμησης, ιδιαίτερα οι θολωτές κατασκευές, κυριαρχούν στις αγροτικές πρακτικές σε όλη την επαρχία. Συνήθως, τα σπίτια διαθέτουν θολωτές στέγες από λιαστές τούβλα λάσπης, που υποστηρίζονται από τοίχους κατασκευασμένους από το ίδιο υλικό ή πέτρες. Σε ορισμένες περιοχές της επαρχίας Χεράτ, τα σπίτια έχουν επίπεδες ξύλινες στέγες που στηρίζονται σε τοίχους από τούβλα λάσπης. Ωστόσο, στα πρόσφατα κατεστραμμένα χωριά του Χεράτ, τα περισσότερα από τα σπίτια που επλήγησαν χτίστηκαν με θολωτές στέγες από λιαστές τούβλα λάσπης και τοίχους από τα ίδια τούβλα ή πέτρινους ογκόλιθους κολλημένους με αποξηραμένη λάσπη.
Αυτά τα στυλ δόμησης είναι κατάλληλα για τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής, καθώς έχουν σχεδιαστεί για να αντιστέκονται στην προσβολή από τερμίτες και να χρησιμοποιούν φθηνά, τοπικά υλικά. Ωστόσο, είναι πολύ ευάλωτα σε κατάρρευση κατά τη διάρκεια της σεισμικής δραστηριότητας. Οι βαρείς τοίχοι και οι στέγες συχνά οδηγούν σε σημαντικά θανάτους όταν συμβαίνουν τέτοιες καταρρεύσεις.
Τον Μάρτιο του 2024, ένας αργός χειμώνας στο Αφγανιστάν έφερε έντονες χιονοπτώσεις και ακραίο κρύο, επηρεάζοντας αρκετές επαρχίες, ιδιαίτερα σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο. Τα χιόνια έκλεισαν δρόμους και διέκοψαν τις οικονομικές δραστηριότητες, επηρεάζοντας πάνω από 325.000 ανθρώπους. Χιλιάδες ζώα πέθαναν, επηρεάζοντας σοβαρά τα προς το ζην. Η IFRC διέθεσε 500.000 CHF για να υποστηρίξει την Αφγανική Εταιρεία Ερυθράς Ημισελήνου (ARCS) στην παροχή βοήθειας σε μετρητά πολλαπλών χρήσεων (MPCA) ή/και κιτ αξιοπρέπειας σε 22.400 άτομα σε 11 επαρχίες: Badakhshan, Badghis, Balkh, Faryab, Ghor Khorngarund. , Nuristan, Sarie-Pol, Uruzgan και Zabul. Περισσότερες λεπτομέρειες είναι διαθέσιμες στην Ενημέρωση 1 της Επιχείρησης Ψυχρού Κύματος του Αφγανιστάν (MDRAF014) .
Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου 2024, όταν οι έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν καταστροφικές ξαφνικές πλημμύρες σε 33 από τις 34 επαρχίες του Αφγανιστάν. Οι πλημμύρες επηρέασαν άμεσα περισσότερους από 295.000 ανθρώπους, θέτοντας επιπλέον 1 εκατομμύριο σε κίνδυνο και είχαν ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 350 θανάτους. Η καταστροφή ήταν εκτεταμένη, με 14.230 σπίτια να καταστραφούν και 27.500 άλλα να έχουν υποστεί μερικές ζημιές. Επιπλέον, κρίσιμες υποδομές και γεωργικές εκτάσεις έχουν καταστραφεί, με περίπου 185.200 εκτάρια γεωργικής γης να επηρεάζονται. Χιλιάδες ζώα χάθηκαν επίσης, επιδεινώνοντας την οικονομική πίεση στις πληγείσες κοινότητες. Η IFRC ξεκίνησε Έκκληση Έκτακτης Ανάγκης (MDRAF015) για να υποστηρίξει το ARCS στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στον πληθυσμό που έχει πληγεί από τις πλημμύρες. Η πρόοδος αυτής της επιχείρησης περιγράφεται στην Ενημέρωση 1 της Επιχείρησης Πλημμύρας στο Αφγανιστάν (MDRAF015) .
Δεδομένου ότι περισσότερο από το 80 τοις εκατό των Αφγανών βασίζονται στη γεωργία για τα προς το ζην, η απώλεια των καλλιεργειών και των οπωροφόρων δέντρων έχει εντείνει την ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανάκαμψης, ειδικά για τα νοικοκυριά με επικεφαλής γυναίκες και παιδιά. Οι γυναίκες και τα παιδιά, που πλήττονται δυσανάλογα, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και χρειάζονται ολοκληρωμένη υποστήριξη, με επίκεντρο την υγεία και τα μέσα διαβίωσης στις πληγείσες από τις πλημμύρες περιοχές.
Οι σύνθετες επιπτώσεις αυτών των καταστροφών έχουν επιδεινώσει την ήδη εύθραυστη κατάσταση στο Αφγανιστάν. Αυτές οι διαδοχικές καταστροφές έχουν ωθήσει περισσότερους Αφγανούς στη φτώχεια και έχουν αυξήσει την ευάλωτη θέση τους. Το ARCS έπρεπε να δώσει προτεραιότητα στις προσπάθειές του για αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών για την αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών των πληττόμενων κοινοτήτων. Αυτό επέκτεινε την ικανότητα του ARCS και απομάκρυνε τους πόρους και την προσοχή από τα πιο μακροπρόθεσμα προγράμματα. Η αντιμετώπιση των περίπλοκων και αλληλένδετων προκλήσεων του καταφυγίου, της επισιτιστικής ασφάλειας, των μέσων διαβίωσης, της υγείας και του WASH έχει γίνει ένα συντριπτικό καθήκον για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα.
Οικονομικές κρίσεις, βιοπορισμό και επισιτιστική ανασφάλεια: Η οικονομική κρίση στο Αφγανιστάν είναι εκτεταμένη, με περισσότερα από τα μισά νοικοκυριά να βιώνουν οικονομικό σοκ. Η οικονομία της χώρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ξένη βοήθεια και τα εμβάσματα, τα οποία έχουν μειωθεί σημαντικά από την πολιτική αλλαγή το 2021. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα ανεργίας, αμφισβητώντας τους μηχανισμούς αντιμετώπισης των ανθρώπων και εμποδίζοντας την ικανότητα της ήδη εύθραυστης οικονομίας να προσαρμοστεί σε κραδασμούς. Η ανεργία διπλασιάστηκε μεταξύ 2020-2023, με την ανεργία στην ηλικιακή ομάδα 14-24 ετών να είναι η υψηλότερη (31% για τους άνδρες και 57% για τις γυναίκες).
Περισσότερο από το 85 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας ζει τώρα κάτω από το όριο της φτώχειας, 2.268 AFN (που ισοδυναμεί με 24 CHF ανά άτομο τον μήνα από τον Σεπτέμβριο του 2022). Καθώς ο γεωργικός τομέας αποτελούσε παραδοσιακά κύρια πηγή διαβίωσης, οι επιπτώσεις των διαδοχικών ξηρασιών έχουν επιδεινώσει τη συνεχιζόμενη κρίση. Η έναρξη της περιόδου των βροχών 2023/24 στο Αφγανιστάν έφερε βροχόπτωση κάτω του μέσου όρου κατά την κρίσιμη περίοδο φύτευσης σιταριού, με αποτέλεσμα μειωμένα ποσοστά φύτευσης, ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές με βροχερό σιτάρι. Επιπλέον, η περιορισμένη πρόσβαση σε σπόρους και λιπάσματα έχει εντείνει αυτές τις προκλήσεις. Ωστόσο, οι ευνοϊκές ανοιξιάτικες βροχές συνέβαλαν στη βελτίωση της στάθμης του νερού στις δεξαμενές και στην κατάσταση του χειμερινού σίτου. Ωστόσο, οι παρατεταμένες επιπτώσεις της ξηρασίας της La Niña από το 2021 έως το 2023 συνέχισαν να καταστέλλουν την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών, διατηρώντας την κατάσταση σε επίπεδο κρίσης, Ολοκληρωμένη Ταξινόμηση Φάσης Ασφάλειας Τροφίμων (IPC) 3 ή παραπάνω.
Κενά στην υγεία και την περίθαλψη: Λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης για τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη, υπάρχουν σημαντικά κενά στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, ειδικά στις αγροτικές περιοχές. Οι σχετικές δαπάνες, όπως αυτές για τις μεταφορές, παρουσιάζουν επιπλέον εμπόδια στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη λόγω της αυξανόμενης φτώχειας. Μεταξύ των βασικών απειλών για την υγεία είναι οι οξείες εστίες ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των πολλαπλών εστιών ιλαράς, της οξείας υδαρής διάρροιας, του δάγγειου πυρετού, του κοκκύτη, του αιμορραγικού πυρετού του Κριμαίου Κονγκό (CCHF) και της ελονοσίας. Η απειλή ασθενειών που μπορούν να προληφθούν με εμβόλιο για τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα των παιδιών παραμένει. Επιπλέον, τα συγγενή καρδιακά ελαττώματα (CHD) αποτελούν μια ευρέως διαδεδομένη ανησυχία για την υγεία σε όλο το Αφγανιστάν.
Περιορισμός της συμμετοχής των γυναικών: Οι περιορισμοί που σχετίζονται με τη συμμετοχή γυναικών και μειονοτικών ομάδων επιδεινώνουν την ανθρωπιστική κατάσταση. Τον Δεκέμβριο του 2022, οι αρχές ανακοίνωσαν μέτρα που περιορίζουν τη συμμετοχή των γυναικών στην εκπαίδευση και στο χώρο εργασίας. Λόγω των περιορισμών στην ικανότητά τους να συμμετέχουν στο επίσημο εργατικό δυναμικό, οι γυναίκες εξαρτώνται περισσότερο από την ανθρωπιστική υποστήριξη. Αυτό έχει δημιουργήσει έναν κύκλο κλιμακούμενων αναγκών, που με τη σειρά του περιόρισε περαιτέρω τις οικονομικές δυνατότητες των γυναικών. Πρέπει να επιδιωχθούν ρεαλιστικές προσεγγίσεις που διασφαλίζουν την ένταξη των γυναικών.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ