Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Σήμερα είναι μια ιστορική στιγμή.
Συγκεντρωθήκαμε εδώ για να θέσουμε σε ισχύ τη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων (TPNW) και να διαμορφώσουμε το μέλλον του πυρηνικού αφοπλισμού.
Πριν από μια δεκαετία, αυτό μπορεί να φαινόταν απατηλό. Σήμερα, μια παγκόσμια, αδιαμφισβήτητη, συνολική απαγόρευση των πυρηνικών όπλων –των πιο καταστροφικών όπλων που δημιουργήθηκαν ποτέ– είναι πραγματικότητα.
Αυτήν την πραγματικότητα την οφείλουμε στις άοκνες προσπάθειες πολλών:
Κράτη, τα οποία με πεποίθηση και αποφασιστικότητα, ανέλαβαν πρωτοβουλίες για να προωθήσουν ουσιαστικές πολυμερείς διαπραγματεύσεις, γνωρίζοντας ότι, λόγω της τεράστιας κλίμακας των καταστροφικών επιπτώσεων των πυρηνικών όπλων, οι ανθρωπιστικές ανησυχίες έπρεπε να προηγηθούν.
Εθνικές Εταιρείες Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου, οι οποίοι, μαζί με τη ΔΕΕΣ, δεν έπαψαν να ζητούν την κατάργηση των πυρηνικών όπλων από τότε που πυροδοτήθηκαν οι πρώτες ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.
Τολμηρές, φιλόδοξες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, που με τα χρόνια βοήθησαν να χτιστεί η ώθηση και η δυναμική που οδήγησαν στην υιοθέτηση του TPNW.
Και το ακλόνητο θάρρος και την ελπίδα των επιζώντων από τη χρήση και τις δοκιμές πυρηνικών όπλων, που οδήγησαν τις προσπάθειές μας από την αρχή και που δεν σταματούν ποτέ να μας εμπνέουν. Τους οφείλουμε αυτή τη συνθήκη.
Η συνεχιζόμενη ύπαρξη πυρηνικών όπλων είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ανθρωπότητα. Η χρήση τους θα είχε καταστροφικές ανθρωπιστικές συνέπειες, ικανές να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση του πλανήτη μας. Οι κίνδυνοι μιας τέτοιας χρήσης αυξάνονται, τόσο όσον αφορά την πιθανότητα όσο και το μέγεθος των επιπτώσεων.
Σε μια εποχή που, στο πλαίσιο της σύγκρουσης στην Ουκρανία, οι θεωρίες πυρηνικής αποτροπής φαίνεται να ανακτούν σφρίγος και φαινομενική νομιμότητα, είναι κρίσιμο να επικεντρωθεί εκ νέου η συζήτηση στο τι χρησιμοποιεί ένα πυρηνικό όπλο – ακόμη και μια λεγόμενη «τακτική» χαμηλής απόδοσης «πυρηνικό όπλο – θα σήμαινε για τους πολίτες και τους μαχητές, και για το φυσικό περιβάλλον από το οποίο εξαρτόμαστε όλοι.
Εάν ένα πυρηνικό όπλο επρόκειτο να εκραγεί μέσα ή κοντά σε μια κατοικημένη περιοχή, κανένα κράτος ή διεθνής οργανισμός δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει επαρκώς την άμεση ανθρωπιστική έκτακτη ανάγκη ούτε τις μακροπρόθεσμες συνέπειες, ούτε να παράσχει επαρκή βοήθεια στα θύματα.
Πητερ Μαιουρερ-Επικεφαλης του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΡΕΥΝΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
