Ετών 19 εκ Βαρωσίων. Εφονεύθη την 22.10.1958 εις ενέδραν κατά των Άγγλων παρά την Κακοπετριάν.
Γεννήθηκε στις 12.7.1939 στο Βαρόσι και έπεσε στη μάχη της Κακοπετριάς στις 22.10.1958.
Γονείς του ήταν η Αρτεμισία Τουμάζου, το γένος Γεώργιου Κογιώνη και ο Θεόφιλος Κυριάκου Τουμάζου και είχε 11 αδέλφια.
Ο Γιώτης ήταν απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου και εργάσθηκε για λίγο εκτελωνιστής, πρωτού καταζητηθεί. Ήταν εργατικός, φιλότιμος και η είχε το θάρρος της γνώμης του.
Του άρεσε να εκκλησιάζεται, και επεδόθη στη βυζαντινή μουσική. Δάσκαλος του ήταν ο Ανδρέας Τσαμιαράς, δεξιός ψάλτης της ενορίας Χρυσοσπηλιώτισσας Βαροσίων. Είχε καλή φωνή, τελείωσε το Αναστασιματάριο και την Οκτώηχο και άρχισε να ψάλλει.
Ήταν αθλητής στο δρόμο 1500 μέτρων και είχε δεύτερο βραβείο στο αγώνισμα αυτό. Ήταν καλός κολυμβητής και του άρεσε το ψάρεμα και το κυνήγι.
Η δράση του στην ΕΟΚΑ άρχισε από τα μαθητικά του χρόνια. Ήταν μέλος της ομάδας του Ελληνικού Γυμνασίου Βαροσίων μαζί με τον Πετράκη Γιάλλουρο. Ξεκόνησε από την ρίψη φυλλαδίων και την αναγραφή συνθημάτων, συνέχισε σε ομάδες κρούσεως και ενεδρών και κατέληξε στο εκτελεστικό και από εκεί σε ανταρτική ομάδα.
Υπήρξε μέλος αντάρτικης ομάδας στην περιοχή Κακοπετριάς και έφερε το ψευδώνυμο " Ονήσιλος". Συνεργάτες του ήταν ο Φρίξος Δημητριάδης, Αντώνης Σολομώντος, Ανδρέας Σολομή, Σταύρος Ρουσουνίδης, Ανδρέας Αγγελή , Γεώργιος Μανούρης και Χαράλαμπος Κουκουλλαρίδης. Οι συναντάρτες του αυτοί ήταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες και έμεναν σε κρησφύγετα στην ορεινή περιοχή Γαλάτας-Κακοπετριάς.
Σαν αντάρτης έλαβε μέρος σε πολλές επιθέσεις κατά του εχθρού.
Θεόφιλος Κυριάκου Τουμάζου : " Είμαι υπερήφανος, διότι ο γιός μου έπεσε υπέρ της ενώσεως της Κύπρου. Εύχομαι να είναι ο τελευταίος"
