Ιδού και πάλιν η πάνσεπτος περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ενώπιόν μας και το στάδιον των αρετών ανεωγμένον διά τους αθλητάς του Χριστού μας και η Μήτηρ Εκκλησία προτρέπει άπαντας να εισέλθωμεν και να αθλήσωμεν διά των ασκητικών αγωνισμάτων της παναμώμου νηστείας και εγκρατείας.
Ζώντες καθημερινώς μέσα εις την μέριμναν και τον θόρυβον των πρόσκαιρων πραγμάτων, πολεμούμενοι από των ποικίλων παθών και της ευπεριστάτου αμαρτίας, σκορπίζοντες δυστυχώς πολλάκις τον πολύτιμον χρόνον της ζωής μας εις πράγματα ασήμαντα και ανώφελα, η χρονική αυτή περίοδος της Αγίας Τεσσαρακοστής μάς προσφέρεται ως πραγματική ευκαιρία αγιασμού και αξιοποιήσεως του χρόνου μας, ως αφορμή αγώνος εντατικότερου, ως πραγματική παλαίστρα πνευ-ματικών επιδόσεων, προσευχής, αγάπης, ανεξικακίας και ταπεινοφρο-σύνης και σωματικών αγώνων νηστείας, αγρυπνίας και εγκρατείας.
Γνωρίζομεν εκ της πείρας και διδασκαλίας των αγίων Πάτερων της Εκκλησίας μας ότι άνευ αγώνος και ασκήσεως δεν καθαιρόμεθα εκ των παθών και της αμαρτίας και άνευ καθάρσεως δεν γινόμεθα δεκτικοί της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, η οποία μας καθιστά φίλους του Θεού και μετόχους της αγάπης Αυτού.
Η αγιωτάτη Εκκλησία μας δεν ομιλεί περί ενός αορίστου Θεού αλλά περί του Ζώντος Χριστού όστις εμφανίζει τον Εαυτόν του εις τους αγαπώντας αυτόν και η εμπειρία αυτή της αγαπητικής ενώσεως Θεού και ανθρώπου είναι η ολοκλήρωσις του ανθρώπινου προσώπου μας, ο σκοπός και το νόημα της υπάρξεώς μας.
Δεν απαντά με συνθήματα και ηθικολογίες η Εκκλησία εις τον κόσμον, αλλά προσφέρει εις όλους ανεξαιρέτως τη μεγίστην αυτήν εμπειρίαν ως υπαρκτήν πραγματικότητα δεχομένην την έρευναν και μη φοβουμένην την αμφισβήτησιν, ως όντως γνησία και αληθής.
Διά τούτο παρακαλώ πάντας υμάς, ως πνευματικός υμών πατήρ και Επίσκοπος, μετά χαράς πολλής να δεχθώμεν την πρόσκλησιν αυτήν της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας, να εισέλθωμεν εις τον στίβον της αχράντου νηστείας και εγκράτειας μη διστάζοντες αλλά μάλλον ενδυναμούμενοι εκ της παντοδυνάμου αγάπης και χάριτος του Δεσπότου Χριστού μας. Ας δώσωμεν την πρόθεσίν μας και τότε ασφαλώς θα λάβωμεν την εκ Θεού δύναμιν εις τον προκείμενον αγώνα μας, αρχίζοντες την πάνσεπτον αυτήν περίοδον της Αγίας Τεσσαρακοστής μετά προσευχής και κατανύξεως, μη παρασυρόμενοι υπό του κοσμικού φρονήματος, αλλά συνειδητοποιούντες ότι είμεθα μέλη της αγίας του Χριστού Εκκλησίας να προχωρήσωμεν μετά γενναίου φρονήματος μη επιτρέποντες αλλοίωσιν και φθοράν της αγωνιστικής ατμόσφαιρας της περιόδου αυτής.
Διά προσευχής και νηστείας, διά μετανοίας και εξομολογήσεως, δι’ έργων και αγώνων πνευματικών ας αγωνισθώμεν να εκτελέσωμεν τον δρόμον αυτόν της Αγίας Τεσσαρακοστής έχοντες ενώπιον ημών τον καλόν αγωνοθέτην Χριστόν και την γλυκείαν αυτού αγάπην εις την καρδίαν μας και τότε θα αισθανθώμεν την χαράν της παρουσίας αυτού και την πραγματικήν ελευθερίαν των τέκνων του.
Ασπαζόμενος υμάς εν Κυρίω, εύχομαι ολοψύχως την εκ Θεού ενίσχυσιν εις τον αγώνα ενός εκάστου κατά την ιδίαν αυτού δύναμιν. «Καλόν Στάδιον» και καλήν Αγίαν Τεσσαρακοστήν εν Χάριτι και αγάπη του δι’ ημάς σταυρωθέντος Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών, ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Παράκληση, τ. 35
