Πανω στη σελίδα των φαγητων ημέρας έγραφε Ζεβεδαιος. Δεκα δώδεκα φαγητά για να διαλεξουμε με τον ΚΩΣΤΗ. Φθινόπωρο του ογδοντα τέσσερα. Οταν παραγγελλαμεν οσπρια ητο μετά αντζουγιων. Καποτε με πατάτες τηανιτές. Οι τιμές ασυζητητι πολύ χαμηλες σε σημείο που απορουσες δια το βιωσιμον της επιχειρησεως . Και όμως ητο πάντα το λα ι κον ουτον εστιατόριον γεμάτον ,φιλοξενον και με καλοκαρδον ιδιοκτήτην που μας αγαπουσεν διακριτικα ως φοιτητές της Παιδαγωγικης Ακαδημιας. Πανεπιστημιον σωστό τότε. Μη λεμε και ψέματα μαθαμε γράμματα και μορφωθηκαμε εκεί. Μια βιβλιοθήκη θυσαυρος. Ηρθαν μετά οι απατεωνες των συμφεροντων να την κλεισουν. Οι αδιακριτως αντιγραφοντες τους της εσπεριας χαλασαν τα εστιατόρια με τις ιεροσυλες γκουρμεδιες.....
Μόνον ο Τσαδιωτης ητο φθηνοτερος. Μα εμείς προτιμησαμε τον Ζεβεδαιο για το πλάτυ του χαμόγελο και τα μαγειρευτα του που τα λατρευαμε . Ήταν και οι λοκουμαδες και τα σιαμιση δίπλα που κάποτε μας έπερναν τα μυαλά...
