Τα πρωινά ομιλεί ολίγον με τον Κύριον και τους φίλους που φύγανε
Δεν είναι ωσαν τις παλιές γιαγιάδες τους βρακάδες πούχαν μια σχέση όμορφη με τους Αγίους
Μεσα στις δυσκολίες των κοπαθκιών τους φόβους των δασών και στα ορμάνια από τεσσάρων πέντε έτών
Ο Άγιος Κόνων ο Κύπριος του Ακάμαντος πλήσιον ολίγον στο κάβο Αρναούτης
Το αποκούμπίν σου παιδιώθεν σαν άναβες τες λιγοστές καντήλες και εσάριζες την φτωχικήν του χάρην
Έξερες να του μιλάς να συντυχάννεις να τον αρωτάς αν εκατάλαεν να ξηγιέσαι παφίτικα με τον τρόπον της Λαόνας
Ετζοιμάσουν στο σσιός των καμπαναρκών τζιαι των δεντρών τ Αγίου στα μοναστήρκα τζι αλλαχού
Τα μιλήσαμε Παναγία μου ελάλες τζιαι η καρκιά σου η καημένη ποκούμπιν εισιεν την Κυρίαν των Αγγέλων
Τζυρά μου Τζυκκώτισσα Τροοδίτισσα Μασιερκώτισσα τζιαι Χρυσορρωγιάτισσα των τόπων μας Τζυρά μου των Αρόδων
Σσιέπε μας σαν τα παλιά τα χρόνια τζιαι πέμπε τους Αγίους σου να μας παρηορούσην
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΝΑΝ ΦΤΩΧΑΤΖΙΝ ΤΗΣ ΛΑΟΝΑΣ
