Από μικρός όντας φιλοπερίεργός διάβαζά για τον Στέργιο Βίττη τον πιο ευαίσθητο της νέας γενιάς του χριστιανικού κινήματος τον φίλό του διαμαντένιού Νικόλαου Σελέντη τον ακόλόύθό τόύ Αββά Πιέρ στο Παρίσι. Τον είδα από κοντά στην Πρώτη Φλωρίνης το 1983. Τον θαύμασα. Ο πρωτοπόρος Χριστιανός Ορθοδοξος της Σουηδίας. Ανέβαιναν στο βουνό να συμβουλευτούν τον Έλληνα. Στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα έζησε ένας σοφός και ταπεινός και του Χριστού φίλος ολοπλούμιστος. Αγάπησε τον λαό του Θεού και απέφυγε τη δόξα του κόσμου ετούτου. Δίδαξε εμπράκτως πως η Ορθοδοξία δεν είναι ζήτημά ετικέτων και αφορισμών αλλά πορεία προσωπικής γνησιότητας και αγάπης. Ας έχουμε την ευχή του ημείς μιας γενεάς δυσκολεμένης από τις συγκυρίες της ζωής και την εισβολή και την παράδοξη μεταπολίτευση και τους πτωτικούς της πρωτοπόρούς που πασκισαν να μας στερήσουν την παράδοσή μας.
