Ήταν κάτι νύχτες όμορφες γύρω που την σόπαν των ξύλων μες τον καφενέν του Σπυρή του Καννή μεθεόρτια των Χριστουγέννων εις την ωραιοτάτην τότε Δρούσια των παιδικών και εφηβικών μας χρονων.Τα τσάγια να παένουν, να ρκουνται οι σουμάδες στα ποτήρκα με το κουταλούιν.
Ιστορίες γυρον που τη σόπαν.Γέλια,χαρές.Οι βρακάες του χωρκού δυνατοι, ρωμαλέοι ακόμη μας εξέπλητταν με περιπέτειες μες τους σιειμώνιες τους παλιούς μες τα στιάθκια του Ακάμα.Πέντε μερόνυχτα βροσιές..Για τους γάμους εφτά μέρες για το ρέσιν, τα ψητά, τα λουκάνικα ,τα τζυνήγια ,τους λαούς σιλιάες, εις το Γερόνησσον τζιαι το Δαμαλόσπηλιον..
Κοννιακούθκια με τα φιστούτσια .Να μπαίνουν μιτσιιι μεγάλοι στο καφενείο.Τότες εστρέφουνταν ούλλοι στο χωρκόν...