Για 38η χρονιά, θα καταδικάσουμε όλοι την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Ένα ψευδοκράτος που σιγά σιγά το κάναμε κράτος με ίσα δικαιώματα και αξίες.
38 χρόνια μετά, δεν νιώθω θυμό για τον Τούρκο, δεν νιώθω θυμό για τον Ερντογάν. Αυτοί αγωνίζονται και διεκδικούν με κάθε τρόπο όλα όσα κατέκτησαν παράνομα εδώ και 47 χρόνια. Μακάρι να είχαμε και εμείς ηγέτες που θα αγωνίζονταν με τόσο πάθος για τα δικαιώματα μας.
Φέτος, νιώθω θυμό με ΕΜΑΣ. Τους δήθεν Ελληνοκύπριους που ξαφνικά γίναμε Κυπραίοι και θέλουμε μια λύση βιώσιμη και λειτουργική με τον κατακτητή μας. Υπάρχουν πρόσφυγες που θέλουν να ζήσουν υπό την τ/κ διοίκηση. Υπάρχουν πρόσφυγες που το προσωπικό συμφέρον είναι υπερ άνω του εθνικού. Φωνάζουμε για το άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου όμως ξεχνάμε πως κάποιοι πρόσφυγες έχουν ήδη ετοιμάσει τα σχέδια για την ανοικοδόμιση της περιοχής. Μας τα παρουσίασαν μάλιστα πριν μερικά χρόνια, ως μεγάλο κατόρθωμα τους.
Είμαι θυμωμένη γιατί το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, αντικατέστησαν οι επισκέψεις στα κατεχόμενα μας εδάφη. Το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ αντικατέστησε η βόλτα στο λιμανάκι της Κερύνειας, με ταβέρνα και ψαράκι.
Σήμερα ενώ εμείς θα καταδικάζουμε κάποιοι θα κρατάνε σειρά για να περάσουν το οδόφραγμα της ντροπής.
Σήμερα ενώ εμείς θα φωνάζουμε συνθήματα κατά του ψευδοκράτους και θα θυμίζουμε σε κάποιους ότι η Κύπρος ΝΑΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ αλλά αυτός ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΠΑΨΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΊΤΑΙ ΑΠΟ ΈΛΛΗΝΕΣ, κάποιοι θα μας λένε ότι φωνάζουμε συνθήματα μίσους και προάγουμε εθνικιστικό ρατσισμό.
Κι όμως είτε μας αρέσει να το ακούμε είτε όχι αυτή είναι η πραγματικότητα, η Κύπρος είναι ΕΛΛΑΔΑ. Ανήκει σε Έλληνες και μόνο σε Έλληνες.
Εξευτελιστικό το θέαμα να βλέπεις Ελληνοκύπριους να κυκλοφορούν στα κατεχόμενα μας εδάφη ως τουρίστες με κοντά παντελονάκια και σαγιονάρες διότι η Πατρίδα τους δεν είναι “αξιοθέατα” για ημερήσια εκδρομή και καζίνο.
Δεν υπάρχει κανένα “κυπριακό έθνος” δεν υφίσταται ούτε υπήρξε ποτέ στην Ιστορία. Υπήρξε μόνο το Έθνος των Ελλήνων, του οποίου η Κύπρος αποτελεί οργανικό και αναπόσπαστο τμήμα.
Υπήρξε το έπος του 1955-59 , που οι ήρωες του βάδιζαν προς την αγχόνη, γνωρίζοντας πως πεθαίνουν για την Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Υπήρξαν οι Έλληνες καταδρομείς που ήρθαν για να σώσουν την ελληνικότητα αυτού του νησιού και τους θάψαμε στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.
Σήμερα ΝΑΙ, καταδικάζουμε το ψευδοκράτος και δεν ξεχνάμε την καταγωγή, τις ρίζες και την εθνικότητα μας. Και εθνικότητα κυπριακή δεν υπάρχει και δεν θα βρεις πουθενά.
Η συμμετοχή Κυπρίων στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, στους Βαλκανικούς Πολέμους, τα Οκτωβριανά, ο αγώνας της ΕΟΚΑ και άλλα τόσα παραδείγματα διαψεύδουν όσους δεν μπορούν να αποδεχτούν την πραγματικότητα.
Η ανάγκη της απαξίωσης προς τα εθνικά ιδεώδη μόνο γελοία μπορεί να χαρακτηρισθεί.
