Της Κατερίνας Σιδέρη
Όταν από τις εκδόσεις μεταίχμιο μου πρότειναν να παρουσιάσω το βιβλίο “Το κουτί”, γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα, δε σας κρύβω ότι απογοητεύτηκα λιγάκι, αλλά γρήγορα αποφάσισα να ενδώσω στην πρόκληση.
Η απόφασή μου αυτή, με δικαίωσε. Ένα αρκετά μεγάλο σε σελίδες βιβλίο, αλλά τόσο δελεαστικό και φανερά ανατρεπτικό σενάριο, δεν σου άφηναν περιθώριο να το αφήσεις από τα χέρια σου.
Βίνσεντ. Ψυχαναγκαστικός με τους μονούς αριθμούς και όχι μόνο, παντρεμένος με την αδερφή της πρώην γυναίκας του που τυγχάνει να είναι αθεράπευτα ζηλιάρα, πνευματιστής και μάγος, δέχεται να συνδράμει με τις γνώσεις του μια ομάδα της
αστυνομίας, για να εξιχνιάσει το φόνο δύο γυναικών που στη συνέχεια θα προστεθεί ένας ακόμη, ενός αγοριού με ειδικές ανάγκες, όπου φαινομενικά δεν έχουν μεταξύ τους κανένα σημείο σύνδεσης.
Μίνα. Η αστυνομικός που θα συνεργαστεί και συνάμα θα συνδεθεί στενά με τον Βίνσεντ, έχει εμμονή με τα μικρόβια και οι σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους περιορίζονται μονάχα στα απολύτως απαραίτητα. Γυναίκα σκιά και δέσμια του
παρελθοντικού της βίου, θα αναδειχτεί και να ανατρέψει ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.
Βιώνεις έντονα την αγωνία των πρωταγωνιστών με τόσο δύναμη που ειλικρινά τρέμεις με τις καταστάσεις που εκείνοι αλλά και εσύ έρχεσαι αντιμέτωπος, ακόμη και τη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι απλά, διαβάζεις ένα βιβλίο.
Ζωές διαφόρων ανθρώπων εμπλέκονται ποικιλοτρόπως, έτσι που ανά πάσα στιγμή να ξεπετιέται από τις σελίδες και κάτι νέο για να συνεχίζει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον σου.
Η Μίλντα, η Τζούλια, ο Λίνους, η Τούβα, η Μαρία, η Ρεμπέκα, η Νάτι, ο Πέντερ, ο Ρούμπεν και κάποιοι ακόμη, ξεδιπλώνουν τους διαφορετικούς χαρακτήρες τους και μας χαρίζουν απλόχερα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, εμπλουτισμένο με μαγικά κόλπα, με κρυμμένα μυστικά, με ψευδαισθήσεις και ενοχές που βαραίνουν υποσυνείδητα ή όχι τους εμπλεκόμενους.
Κατά τη ροή της ανάγνωσης και ενώ ενδόμυχα αγωνιάς για τις εξελίξεις, φωτογραφίζεις ενόχους και αναζητάς μανιωδώς στοιχεία που θα βοηθήσουν να αντιληφθείς το δολοφόνο των φόνων. Έτσι και εγώ, σε κάθε σελίδα προσπαθούσα να
αναζητήσω το στοιχείο εκείνο που θα φέρει ένα βήμα πιο κοντά στον πραγματικό δολοφόνο, πριν εκείνος καταφέρει να ολοκληρώσει το σχέδιό του και να αφαιρέσει τη ζωή ενός ακόμα ανθρώπου.
Θα σας αποκαλύψω μονάχα ότι επισήμανα με σιγουριά τον ύποπτο ~ 200 σελίδες πριν το τέλος και είμαι ευχαριστημένη με το επίτευγμά μου, γιατί εντόπισα πριν την αστυνομική ομάδα τα απαραίτητα στοιχεία. Γι’ αυτό λοιπόν, όσοι αποφασίσετε να το
διαβάσετε, πράγμα που σας συνιστώ ανεπιφύλακτα, θα σας συμβούλευα να έχετε καθαρή κρίση, να μην εθελοτυφλείτε και να θυμάστε διαρκώς και ανελλιπώς όλους τους χαρακτήρες ανά πάσα στιγμή του βιβλίου.
Ίσως κάποιοι να αναφέρονται εσκεμμένα λιγότερο, κάποιοι άλλοι να αποκρύπτουν θελημένα στοιχεία και τέλος, κάποιοι να επιθυμούν να προσδίδουν λανθασμένες ενοχές από προσωπικές τους εμπάθειες...
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μεταίχμιο.
