Το τζιέλλυ και οι κρέμες και το μαχαλεπί και βεβαίως το παγωμένον καλά ριζόγαλον με μπόλικήν κανέλλαν εδροσιζαν τα καλοκαίρια των χωρίων και των πόλεων.
Το τζιέλλυ κεράσι μέσα στις γυάλλενες κουππύδες μαζίν με κομπόστον κεράσιν στον κόκκινον μικρόν ωκεανον είχεν φανατικούς οπαδούς.
Το κoμπόστον ροδάκινον πλούμιζεν συχνά το πράσινον ή το κίτρινον τζιέλλυ με μέγιστην επιτυχίαν εις τες οικίες και τα μερακλητικα καφενεία και τα μπουφέ των συλλόγων
Η επανάστασις όμως προέκυψεν όταν η πεφωτισμένη εκείνη οικοκυρα επιθεσε πάνω από την άσπρην κρεμούαν μιάν μέτριαν στρώσην κόκκινου τζελλιου.Εξ ου και η κλασσική παραγγελία.Θκυο κρεμούες με τζιελούιν τζιαι τα νερά τους περιποιημένα
Εις τον Αήν Γιάννην και στου Χαράκη ιδιαίτερα εσερβίρετο στις βεράντες και το μωσαικον.Τέσσερα είδη τζέλλυ καλοπαγωμένα μίαν ημέραν εκόβοντο εις μικρους κύβους ανεμιγνύοντο εντός μιας λευκομπες κρέμας εις μιαν φόρμαν και κλειστα επαγωναν 24 ώρες .Το αποτέλεσμάν ήτο επαναστατικόν κατά του καυσωνος και του κάματου της ημέρας
