Μα τι να σου πω. Δεν έκαμα κάτι ηρωικόν γιε μου. Ειμαστεν λλιοι στρατιώτες προς τη μερκά του Λιμνίτη, του Σελέμανι, του παλιού άη Γιάννη της τηλλυρκας. Είμαστεν τζιαιρον πολλήν. Τότες μα τζιαι υστερόττερα. τούτοι ήταν οι τόποι της εξορίας. Οι λόγοι ήτουν πολλοι. Μα προπάντος ήτουν οι τόποι για τους φτωχους τζιαι όσους εν τους αντέχαν τα άλλα στρατόπεδα για ήτουν ατίθασοι.πολλά για εν αντέχαν την αδικία.
Στην εισβολήν εκρατήσαμεν τα φυλακια. Ο Πύρκος εγερημωσεν όσες φορές εκάμναν κατα δα οι Τούρτζοι εβρίσκαν αντίστασην. Ευτυχώς ο μάειρας επάενννεν τζιαι έφερνεν τρόφιμα που το χωρκόν που ήτουν γέρημονΜόνον στρατιώτες εθώρεν τζιαι κάτι λλίους ηλικιωμένους πον είχαν κουράγιον να αήσουν τον τόπον τους.
Εθθα ξηάσω το γινάτιν του Τούρκου της τριμερούς επιτροπης για τη γραμμήν καταπαύσεως πυρός αμαν εκατεβήκαν που το ελικόπτερον τζιαι αρώταν με ο Οηες αξιωματικός .
Είμαστεν έλληνες λαλώ του.Ο τόπος δαμε εν ελευθερος .Εν εμπορέσαν να ρτουν κατα δα οι Τούρτζοι.Ο δικός μας ο αξιωμάτικος με μμάθκια που γυαλλίζαν.εφίλησεν με.Έδωκες μου πολλύν κουράγιον λοχία....
Εστειννεν γινάτιν ο Τουρκος πως εφτάσαν ως τα Κότσινα.
Εν ηξέρω ήνταλος μούρτεν.Είπα του γελόντα λλίον Έχουν τζαι οι ανεπιθύμητοι καρκιάν τζιαι φιλότιμον.Εμείναμεν μανισιοι μας. Αγαπήσαμεν τούτην την ομορκιαν την μοναξιασμένην για να τους την χαλαλήσουμεν τους Τούρκους κυριε Ταγματάρχα.
Επήεν τζιαι παρακάτω πέντε τόπους το ελικόπτερον.Γενάες πεινασμενους, κουρασμένους ακρίτες έλληνες εβρίσκαν..Ενευρίαζεν ο Τούρκος εχάρασσεν ο ειρηνευτής το χάρτην με χρώμαν θαλασσσιν τον χάρτην της νήσου Κύπρου..τον γεματωμένον ...
Οι γενάες μ ε κάτι αμμάθκια που λαλούσαν χωρκάτικα πως η Τηλλυρκά εν επατήθειν γιατι οι ξεχασμένοι της Εθνικής Φρουράς εμείναν μες το δάσος πίσω που τους ρότσους με τα μαρτίνια τζιαι τα πρεν. Αόρατοι τζι αρκοτέρατσοι του κόσμου τούτου του πρωτινου..
Στο τελευταίον φυλάκιον ήτουν οι πκιο ατίθασοι.Οι σταμπαρισμένοι. Κάτι Λοκάτζηες που τους εθκιώξαν για ανυπακοές.Υστερα που χρόνια ο Ταγματάρχης ελάλεν πως ελάμπαν οι οφθαλμοί τους.Ο Δεκανέας τους ήτουν ο ίδιος ο Γεώργιος Καρα ισκάκης.Ε΄πεν του Τούρκου αξιωματικού ΜΕ ΕΝΑΝ ΤΡΌΠΟΝ ΣΈΡΤΙΚΟΝ ΑΔΡΩΠΙΝΟΝ .Ητουν τζιαι πέρσι δικά σου τούτα τα χώματα ρε κριματισμένε΄.
Δώδεκα στο έσχατο φυλάκιο.Με λυμένα άρβυλα κατασσισμένα ρούχα.Τζυπάρισσοι πληγωμένοι μα εστέκαν γερά στα πόθκια τους σαν τους δώδεκα αποστόλους της Τζύπρου πον εγοναταν εύκολα....
τζι ας ήτουν προδομένοι...τζι ας ήτουν αδικιμένοι....
