Ήθελα να γράψω αυτες τις ώρες για την ελπίδα του Έλληνος. Πολυ μας βασανισε από παιδιά το ερωτημα της επιβιωσης μας ως Ελλήνων στην Κύπρο και κατά παντού της οικουμενης.
Κι ύστερα θυμηθηκα τον Θεοφιλον.Τελικα μπορείς να εικονιζεις την ελπίδα του Έλληνες δια των παράδειγμα των
Ήταν μια συνάντηση αντικατοχικων στο αμφιθεατρο του Φιλοξενια.Αρχας της δεκαετιας του ενενηντα.Ενα ρωμαλεο παιδί.Ενας ηρωικος άντρας.Υπηρχαν τότε αρκετοι στην Λευκωσία που ακόμα αντιστεκονταν .Δεν τον είχα συναντησει κι ας τον διαβάζα συχνά. Ήταν ο Θεοφιλος.Με έναν τρόπο αναλυτικον και επιμονον ανοίγε δρόμους πραξης,αντιστασης και συνέχειας.Ηταν από τα πιο καθαρά ,πρακτικά και επιμονα μυαλά της νησου.
Πολύ τον χαρηκα κι ας ψιθυριζαν πολλά μας αδέρφια τοτες.Εν υπερβολικος ο Θεοφιλος.Εν πολλά επιμονος ο Θεοφιλος.Ηταν ο Θεοφιλος Γεωργιαδης.Ο καταδρομεας,ο βαθύς γνωστής,ο άνθρωπος της Κύπρου που πρώτος ξεκαθαρισε την όντως ουσιωδη αποκρισην στον Τουρκικον επεκτατισμον.Δεν μας ήθελε απομονωμενους,νοσηρους,αυταρεσκους στον αντικατοχικον μας αγώναν. Μας ήθελε πρωτοπορους,πρώτους στις συμμαχιες,μπροσταρηδες σε Πρωτοβουλιες στηριξης των συμμαχων μας.Να κτυπούμε πορτες να συμπαρασυρουμεν όσους των κομματων είχαν φιλότιμον...
Γι' αυτό και ασχολήθηκαν μαζί του μυστικες υπηρεσιες,αρχές ασφαλείας ΔΥΤΙΚΩΝ κρατων.
Οραματιζοταν συμμαχιες λαών κατά του παντουρκισμου και των ανηθικων επεκτατιστων.Αγαπησε το Ανταρτικο των Κουρδων.Τους ατιθασους λαους της Ανατολης.Τα κινηματα ελευθερίας.Αυτα που ανακαλυψαν οι Δυτικοι όταν κατερχοταν απειλητικον το Ισλαμικον Κρατος.
Ηταν δεκαετιες μπροστά ο Θεοφιλος.Αυτος ο αδρωπος του τόπου μας που ικετευε για ένα μονοστηλο της εφημερίδας για να διαψευδει την Τουρκικην προπαγανδα.
Αυτος ο δρομεας οκυπους ο συνεχώς εν εγρηγορσει."Πηρες το φαξ για τους Κουρδους μαχητές.Σε παρακαλώ γραψε κάτι για τους βουλευτες μας που πηγαν μαρτυρες υπερασπισης στη δική των Κουρδων στη Γερμανία."
Ο Θεοφιλος που πολύ τον κουραζαν οι εριδες μας,η αναβλητικοτητα μας.Ο Θεοφιλος της πρωτινης αγάπης .Ο Θεοφιλος που οσμιζοταν το κακό που θαρχοταν από τις πρεσβειες και τους χλιαρους και εύκολους στον εμμεσο χρηματισμον,στην τρυφηλη ζωην.
Ο Θεοφιλος που δεν ήθελε να ανταλλαξουμεν την ελευθερίαν με την πρωτοεμφανιζομενην τότε έννοια εκτρωμαν " επανενωση"
Μια νέα μελέτη των κειμενων και του βιου του θα καταδειξει που καταντησαμε,που μας καταντησαν...
Ο Θεοφιλος θυσιαστηκε για να χει η Κύπρος μιαν καντηλαν φωτός απο εκεινη την λαμπαδαν του Καλουλοου στον Μασιαιραν.Ειχεν την αγωνιστικοτητα του Γρηγόρη,τον ερωταν ελευθερίας του,την ανυποχωρητην απόφαση του για μιαν πορείαν φωτός που όλοι χρωστουσαμεν στο νησί μας μα ολιγοι την ακολουθησαν μέχρι τέλους.
Ένας εξ αυτων των εκλεκτων ήταν και είναι ο Θεοφιλος Γεωργιαδης ο καταδρομεας της πανανθρωπινης ελευθερίας.
Τέσσερα χρόνια μετά θα τον θρηνουσα μόνος στην Λεμεσον.Ηταν Μαρτης και οι αντικατοχικοι θα ορφανευαν ξανά.
Και τότε θα μας κατακλυζεν θλίψη και αυτοκριτικη.Γιατι δεν τον προσεχαμεν όσο έπρεπε.Ποσες φορές τον αφησαμεν μόνον.Γιατι δεν επιμεναμεν να προστατεύτει.Γιατι χρειαστηκε η φονικη ΜΙΤ για να καταλάβουμεν ποσον κορυφαιος και σημαντικός Ελληνας καθοταν δίπλα μας στις αντικατοχικες συναξεις.
Στραφου μιαν νύχτα Θεοφιλε.Βαλε μιαν φωνήν να ξυπνήσει η Χώρα ούλλη .Η νησος Κύπρος και ο Ελληνισμος κατά παντού.
