Για να φτάσεις που την Τρόοδους εις την Λεμεσόν της λεωφορου ήταν μέχρι τα δώδεκα μια περιπέτεια.Δεν πολυκατεβαιναμε.Μονον για το Σινε Βολος και την Κυριακή για την Εκκλησία μας τον Αην Γιάννην.Πριν να κτιστει ο Αποστολος Αντρέας μας.Υστερα αφηνναν μας να πάμε προσεκτικά ως το Τίβολι το λούνα παρκ μα πάλε έν επερνούσαμε την λεωφορον.
Άλλο αν ύστερα με την εγγραφην μας στο Αθήνα ιδειον.Ειμαστεν λέει πολλοί στο Τρίτο Γυμνασιον.Αλλον αν τελικά μόνο οι φτωσιοι μειναμεν οι ανευ μεσου στο όμορφο και πλούσιο μορφωτικα σχολείο μας.
Η λεωφορος ητο λιγον έναν οριον ασφαλείας.Ειχαμεν τζιαι πολλές δουλειές στη γειτονιά.Τζιαι πολλά παιχνίθκια κατά εποχήν.Μαππαν συνέχεια.Αυτοσχεδιαν πετοσφαιραν τα καλοτζιαιρκα.Πιστολουθκια με τα λαστιχουθκια τα ενωμένα την Άνοιξην.Λιγκριν κατά περιόδους.Αναρριχησεις πας τα δεντρά άμαν εφκαινναν τα μεσπιλα τζιαι τα αθασουθκια.
Κατακλυσμον τζιαι νεροπιστολα με τα άσπρα τα Ευρηκα στους τζιαιρός τους.Τοξα τζιαι βελη .Τσακρες για τα πουλιά.Εν η αλήθκεια πως εν είχα πότε μου τσακραν.Επροτιμησα το πιγκ πογκ στη Λεσχη Νεων στο Ιδρυμαν Παναγιδη.Ηταν τζιαι οι πλακες που εστηναμεν σε πολλούς εις τη γειτονιάν.Αλλα εκινδυνεψαμεν να τες φάμε που πολλούς όπως τότε πού ηβραμεν που τα εγγλεζουθκια κάτι τακα τακα τζιαι εδιαλυσαμεν την κοινή ησυχίαν ούλλου του Αη Γιάννη τζιαι ήταν τζιαι η μόνη φορά που μας επικηρυξαν τζιαι οι γιαγιάες του Χαρακη ούλλου γιατί ήταν τζιαι το γινατιν μας πολλήν μα πάρα πολλήν.Ωσπου τζιαι εμαυρισαμεν μόνοι μας βουτσιες τζιαι μάθκια ως τραυματιες της χρήσης των τακα τακα τζιαι επουλησαμεν τα για είκοσι παίκτες με την απαιτηση ναν Απολλωνιστες αελιστες τζιαι του Άρη αλλά να μας δώσουν τζιαι τον Αλκιβιαδην που ήταν που την Σκάλα αλλά ήταν ο πορταρης της Εθνικης Κύπρου τζιαι είσιεν του η γειτονιά απασα έναν σεβος μεάλον.
