Σε πολλές πηγές για την Ιστορία της Βορειας Ιρλανδιας και του ΙΡΑ αλλά και των πρακτικων που ακολουθησε για τριάντα χρόνια η Βρεττανικη Κυβέρνηση για να ελέγξει τους επαναστατημενους Ιρλανδους που ζητουσαν Ενωση με την υπόλοιπη
Ιρλανδια και να αξιοποιησει όσους Ιρλανδους προτιμούσαν την διοικηση του Ηνωμενου Βασιλειου παρουσιαζονται οι πέντε τεχνικες και η υιοθέτηση τους από τους Ειδικούς κλάδους της Βρεττανικης αποικιοκρατιας για να φτάσουν στην Βόρειο
Ιρλανδια τελειοποιημενες...
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(α) επιτοίχια: εξαναγκασμός των κρατουμένων να παραμείνουν για μερικές ώρες σε «θέση άγχους», που περιγράφεται από εκείνους που υποβλήθηκαν σε αυτή ως «απλωμένοι στον τοίχο, με τα δάχτυλά τους ψηλά πάνω από το κεφάλι στον τοίχο , τα
πόδια ανοιχτά και τα πόδια πίσω, με αποτέλεσμα να στέκονται στις μύτες των ποδιών τους με το βάρος του σώματος κυρίως στα δάχτυλα».
(β) κουκούλα: τοποθέτηση μιας μαύρης ή ναυτικής τσάντας πάνω από τα κεφάλια των κρατουμένων και, τουλάχιστον αρχικά, διατήρησή της εκεί όλη την ώρα εκτός από την ανάκριση.
(γ) υποταγή στον θόρυβο: Ενώ εκκρεμούν οι ανακρίσεις τους, κρατουν τους κρατούμενους σε δωμάτιο όπου ακουγόταν ένας συνεχής δυνατός και συριγμός.
(δ) στέρηση ύπνου: Ενώ εκκρεμούν οι ανακρίσεις τους,προχωρούν σε στέρηση ύπνου από τους κρατούμενους.
(ε) στέρηση φαγητού και ποτού: υποβολή των κρατουμένων σε μειωμένη δίαιτα κατά την παραμονή τους στο κέντρο και πριν τις ανακρίσεις.
Όσοι από μας ερευνησαμε την ιστορία των αποικιακων ανακρισεων μεταπολεμικα αναγνωριζουμε πολλές από αυτες τις τεχνικες σε πολλές αποικιες και σχεδόν συμπληρωμενες και περισσοτερο ενισχυμενες με άλλες τεχνικες στα χρόνια του αγώνα της ΕΟΚΑ στην ΟΜΟΡΦΙΤΑ και αλλαχου σε ολόκληρη την Κύπρο.
Για τα γεγονότα που οδηγησαν στην συστημικη χρήση των πέντε τεχνικων γράφει η Σουζαν Μακη στους «Αιρις τα ι μς»
«Καθώς πλησίαζε το καλοκαίρι του 1971 και οι βόμβες, οι ταραχές και οι πυροβολισμοί εντάθηκαν, ο εγκλεισμός χωρίς δίκη αναμενόταν ευρέως στη Βόρεια Ιρλανδία, και η κατασκευή του στρατοπέδου φυλακών στο Long Kesh επιβεβαίωσε σε όσους γνώριζαν τις φήμες ότι επίκειται μεγάλη επίθεση σε αυτούς που θεωρούνταν απειλή για το το συντεταγμένο κράτος.
ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Το κτίριο που ανεγέρθηκε εκείνη την άνοιξη στο χώρο του βρετανικού στρατού στο παλιό αεροδρόμιο του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου στο Ballykelly, στο Co Derry, ήταν πολύ λιγότερο ευδιάκριτο.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΩΝ
Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι θα φυλακίζονταν, αλλά μόλις 14 άνδρες θα μεταφέρονταν στο μυστικό συγκρότημα στο
Ballykelly. Δεν το είδαν, γιατί ήταν κουκουλωμένοι, και δεν ήξεραν για πολλά χρόνια πού ήταν.
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
Τα ονόματά τους ήταν Jim Auld, Pat Shivers, Joe Clarke, Michael Donnelly, Kevin Hannaway, Paddy Joe McLean, Francie McGuigan, Patrick McNally, Sean McKenna, Gerry McKerr, Michael Montgomery, Davy Rodgers, Liam Shannon και Brian Turley.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΥΝΗΛΘΕ ΠΛΗΡΩΣ
Κανένας από αυτούς συνήλθε ποτέ πλήρως από αυτό που τους έγινε εκεί, και αρκετοί δεν συνήλθαν καθόλου. Η μονάδα Ballykelly ήταν ένα ειδικά κατασκευασμένο κέντρο βασανιστηρίων.
Μετά από εντονες αντιδράσεις ανατεθηκε έρευνα στις αρχές του εβδομηντα που οδήγησε στην Εκθεση Παρκερ. Αναλυτικα σε πολλές πηγές αναφερονται τα εξής για το πορισμα Παρκερ για τις πέντε τεχνικες:
«Σε απάντηση στην αναστάτωση του κοινού και του κοινοβουλίου στις 16 Νοεμβρίου 1971, η κυβέρνηση ανέθεσε σε μια εξεταστική επιτροπή υπό την προεδρία του Λόρδου Πάρκερ , του Αρχιδικαστή της Αγγλίας για να εξετάσει τις νομικές και ηθικές πτυχές της χρήσης των πέντε τεχνικών.
Η "Parker Report" δημοσιεύτηκε στις 2 Μαρτίου 1972 και είχε βρει ότι οι πέντε τεχνικές ήταν παράνομες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο:
Εσωτερικό Δίκαιο ...(γ) Έχουμε λάβει γραπτές και προφορικές παραστάσεις από πολλά νομικά σώματα και μεμονωμένους δικηγόρους τόσο από την Αγγλία όσο και από τη Βόρεια Ιρλανδία.
Δεν υπήρξε διαφωνία από την άποψη ότι οι διαδικασίες είναι παράνομες τόσο από το δίκαιο της Αγγλίας όσο και από το δίκαιο της Βόρειας Ιρλανδίας. ... (δ) Υπό τις συνθήκες αυτές, καμία Οδηγία του Στρατού και κανένας Υπουργός δεν θα μπορούσε νόμιμα ή έγκυρα να έχει εξουσιοδοτήσει τη χρήση των διαδικασιών¨»
Όπως σημειώναμε σε παλαιοτερο κείμενο μιια συγκριτικη αναγνωση των πέντε τεχνικων με τις τεχνικες ανακρισης στα
κέντρα βασανισμου στην Κύπρο μας οδηγει στην εύρεση σοβαρων ομοιτητων.
Ομοιες τεχνικες βασανισμου μαρτυρουν στα βιβλία μαρτυριες τους μια σειρά αγωνιστων που επεζησαν από τα κέντρα ανακρισεων στην ΟΜΟΡΦΙΤΑ τις Πλατρες,το Ξερό και το Δασουδι της Παφου.
Μαρτυριες συνεγραψαν αναλυτικες οι Σοφοκλής Λάζαρου, ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Κελιρης, Φρίξος ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Παλλαδιος Νικολαου, Ρενος Λυσιωτης και ο ήρωας Φωτης Πιττας στο ημερολόγιο του για τους βασανισμους στον Αστυνομικον Σταθμό Αμμοχωστου.
Μεθοδους από τις πέντε τεχνικες ΜΑΡΤΥΡΕΙ και ο ΣΥΓΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ του Ιακωβου ΠΑΤΑΤΣΟΥ για τον Αστυνομικο Σταθμό Σεραγιου.
Τέλος σημειώνουμε πως η πεμπτη τεχνική εφαρμοστηκε πειραματικά στον Χριστοφορο Κελίρη με πολυημερη στερηση νερου ενώ η τέταρτη τεχνική εφαρμοστηκε με ακραίο τροπο στον Μιχαηλ ΚΑΡΑΟΛΗ. Η δε Τρίτη τεχνική με πειραματικό και διερευνητικο τρόπο στον Θάσο Σοφοκλεους και στον Ρένο Λυσιώτη. Η πρώτη τεχνική σε πολλές παραλλαγες εφαρμόστηκε σε εκατονταδες κρατούμενους στην Ομορφίτα και σε ακραίο βαθμο σε νεαρά πρόσωπα.
