Η τραγωδία που εκτυλίσσεται γύρω από τον 3χρονο Άγγελο στο Ηράκλειο, ο οποίος χαροπαλεύει στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μετά την κακοποίηση που υπέστη από τη μητέρα του και τον σύντροφό της, πρέπει να μας ταρακουνήσει όλους. Η ιστορία του Άγγελου δεν είναι απλώς μια άλλη είδηση, αλλά μια κραυγή απόγνωσης που έρχεται να μας θυμίσει το πιο θεμελιώδες καθήκον μας ως γονείς: να προστατεύουμε τα παιδιά μας με κάθε κόστος.
Πώς είναι δυνατόν να φτάσουμε στο σημείο όπου η ίδια η μητέρα, που θα έπρεπε να είναι το καταφύγιο του παιδιού της, να είναι αυτή που το καταδικάζει σε ατέρμονους πόνους και σωματική και ψυχική φθορά; Πώς μπορεί κάποιος να λέγεται μάνα και να καταστρέφει το ίδιο το παιδί που κουβάλησε στην κοιλιά του για εννέα μήνες; Η εικόνα του 3χρονου Άγγελου, που μάχεται για τη ζωή του, είναι η πιο τραγική απόδειξη ότι η έννοια της μητρότητας έχει καταρρεύσει σε πολλές περιπτώσεις, και ο ρόλος του γονέα έχει υποβιβαστεί σε κάτι επιφανειακό και αδιάφορο για τα βασικά δικαιώματα και τις ανάγκες του παιδιού.
Η μητέρα του Άγγελου και ο σύντροφός της φαίνεται να έχουν ξεχάσει την έννοια της υπευθυνότητας. Η κακοποίηση ενός ανήλικου παιδιού δεν είναι απλώς έγκλημα, είναι συνειδητή απόρριψη της ανθρώπινης αξίας και της γονικής ευθύνης. Το παιδί μας δεν είναι ποτέ κάτι που «μας ανήκει». Είναι μια ζωή που πρέπει να διαφυλάξουμε, να την καθοδηγήσουμε και να τη φροντίσουμε για να μεγαλώσει σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον. Το να παραμελούμε ή να κακοποιούμε τα παιδιά μας είναι η μεγαλύτερη αποτυχία που μπορεί να βιώσει ένας γονιός.
Όταν καταδικάζουμε τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων, δεν το κάνουμε μόνο για να καταδείξουμε τις πράξεις τους, αλλά και για να σταθούμε μπροστά στην κοινωνική ευθύνη μας. Είναι αδιανόητο και ανυπόφορο να συνεχίζουμε να αφήνουμε τέτοιες καταστάσεις να εκτυλίσσονται, να σιωπούμε και να μην απαιτούμε την αυστηρότερη δικαιοσύνη. Τα παιδιά μας αξίζουν περισσότερο από αυτό – αξίζουν την προστασία, τη φροντίδα και την αγάπη που η κοινωνία πρέπει να τους προσφέρει.
Το περιστατικό του Άγγελου πρέπει να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα: Η μητρότητα δεν είναι απλά ένας τίτλος, είναι μια ζωή γεμάτη θυσίες και ευθύνη. Όταν επιλέγουμε να φέρουμε έναν άνθρωπο στον κόσμο, οφείλουμε να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, να τον προφυλάξουμε από κάθε κίνδυνο και να τον αναθρέψουμε με σεβασμό και αγάπη. Αν αυτό δεν είναι το πρώτο μας μέλημα, τότε δεν μπορούμε να λέμε ότι αγαπάμε τα παιδιά μας.
Η ιστορία του 3χρονου Άγγελου δεν είναι απλώς ένα θλιβερό περιστατικό. Είναι μια κραυγή για τη φροντίδα και την προστασία των πιο αθώων, των πιο ευάλωτων. Ας μην επιτρέψουμε να ξεχαστεί. Ας ενώσουμε τις φωνές μας και να απαιτήσουμε απόλυτη υπευθυνότητα από όλους τους γονείς, γιατί τα παιδιά μας είναι η ζωή μας και η προστασία τους είναι το πρώτο και βασικότερο καθήκον μας.
