Από τις Παραβολαες για στίχους τζιαι ποιηματα
Ξέρω πως πκιον πολλοί εν πιστεύκουν πως εις τα τραπέζια των χωρκων μας ως τζιαμπροου το ογδοντα κοντά τζιαι το ενενηντα εχτος που τραούθκια ελαλούσαν τζιαι ποιηματα, απαγγελλαν μας τζιαι στίχους ξωψιυσιης αν μεν εμπορηαν να τους τραουδησουν.
Σε έναν τραπέζι πρωτινον με ανθρώπους τζιαι κορασιες της Λαονας αφού εφααν τζιαι ηπιαν ΚΑΛΑ.Τοτες ΕΤΡΩΑΝ τζιαι επίναν καλά ,φαγιά ξωπρ ωτα ,καταστημενα τζιαι ποτα που ταπινναν σιόν, σιόν τζιαι απολαμβάνναν παρεαν,εσιερουνταν...
Αφού ετραουδησαν καλά οι ΑΔΡΩΠΟΙ. Οι κορασιες τζιαι οι θκειαες μας επκιααν τα ποιηματα Ως τα μέσανυχτα είπαν πουουλλά.
Ακριβώς το μεσονυχτιν ένας παππούς μας μακρινος λλιομιλητος απαγγειλεν αξξιππα το" Θα πάρω μιαν ΑΝΗΦΟΡΙΑΝ" του Ευαγορα Παλληκαριδη.
Αμαν ετέλειωσε είπεν μας.Με τούντον λέβεντην έπρεπε να πολεμω στην Κρήτην τζιαι στο Ριμινι.
Το παραγκωμιν του ήταν Σαρτζιης λοχιας επ ανδραγαθια ελάλεν ένας θκειος μας.
Ηπιαν ούλλοι τα τελευταία εις την υγεία του.Οι κορασιες εκλαψαν,μαζιν τους έκλαψα τζι εγιώ φτωχός τζι ο Ευαγορας ειπασην εσιερεταν που τα ψηλά.
