Δεν είναι ευκολο να γράψεις για ένα φίλο και αδελφό.Για ένα πρόσωπο φωτεινό και αισιόδοξο. Μας γνώρισε εκεί στο βιβλιοπωλείο Ο ΣΩΤΗΡ ο κύριος Ηλίας Θεοδωρόπουλος,άλλη μεγάλη αγνωστη μορφή που διακόνησε τον αμπελώνα του Κυρίου στην Κύπρο μας. Μας συνέδεε και η αγάπη με τον μεγάλο Νικόλαο Βασιλειάδη.
Ο αδελφός μας εν Χριστώ Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης ήτο βλαστος ευθαλής της νήσου Χίου αγιοτοκου και ηρωοτόκου νήσου με μικρασιατική και πολυτιμη νησιωτική και κολλυβαδικήπαράδοση.Συνεδέετο εκ νεότητος με την θρυλική οικογένεια Γκιάλα ιδιαίτερως δε με τον αρχίατρο Γκιάλα, αδερφό του φωτεινού ποιητή Γ.Βερίτη, ο οποίος τον στήριξε στα πρώτα φοιτητικά του βήματα μαρτυρώντας για το ήθος και το εκκλησιαστικό φρόνημα του νεαρού τότε Γρηγόριου Μουσουρούλη.
Δεν ήτο ο λιαν αγαπητός εργάτης του Ευαγγελίου προσωρινος επισκέπτης της νήσου μας. Μας αγάπησε με όλο το πύρωμα της καρδίας του και συνείδητα επέλεξε η παρουσία του στην Κύπρο παρά τις όποιες αντιξοότητες να είναι θυσιαστική και αγαπητική. Η επίλογή του αυτή δεν ήτο εύκολή. Αγωνίστηκε να μας καταλάβει, να μας γνωρίσει και είναι αλήθεια πως ο έλληνας της Κύπρου μετά την εισβολή κουβαλά πληγες και δυσκολίες και συχνά είναι προκαταλειμμένος παρά την έμφυτη παραδοσιακή του φιλοξενία.
Αρχοντικός νησιώτης, ευγενής ειλικρινώς ανοικτός προς όλους τους ανθρώπους ‘΄ανάγκασε΄΄ και τους πλέον προκαταλειμμένους να ομολόγουν την σοβαρότητα του ανδρος , την στιβαρή και συνάμα διακριτικως αγαπητική προσωπικότητα του. Είχε δε ο μακαριστόςο ανυπόκριτο χαμόγελο και εκείνο το ευλογημένο χιούμορ που μας δίδαξε και ο Αγιος Πα ί σιος. Στις συναντήσεις έκτιζε αμέσως τις γέφυρες.Εβίωνες κοντα του την αλήθινη εγγύτητα.
Ένα βράδυ κατάκοπος και ενώ δεν επαυε να απαντά το τηλέφωνο που αδιακρίτως κτυπούσε συνεχώς και οι καλούντες πρέπει να ητο πιεστικοί μέχρι κουραστικοί. Γύρισε όταν κόπασε ο περισπασμός και είπε. Ο έλλην στρατιώτης δεν πεινά,δεν κουράζεται δεν έχει ανάγκη ύπνου. Ο έλλην στρατιώτης….Και χαμογέλασε κουρασμένος και συνέχισε τη διδαχή.
Το ξερα μα από εκεινο το βράδυ κατάλαβα εις βάθος πως ο αδερφός μας αυτός που ηρθε αγόγγυστα να μας διακονήσει από την Χίο κουβαλούσε πολλούς σταυρούς και βάρη και δυσκολίες για το χαττήρι μας. Εν υπακούει και με υπομονή. Ο λόγος του λόγος της καθ ημας Ανάτολής ητο πάντοτε οργανωμένος χριστοκεντρικός και εποικοδομητικός. Δεν κούραζε, ανέπαυε και οικοδομούσε. Βασισμένος στην ζηλευτή του ακαδημαϊκή μόρφωση και τη συνεχή μελέτη ήτο ηρτημένος από τα βιώματα της αγροτιάς, του λαϊκού κόπου, της εκτενούς στρατιωτικής του θητείας και της μετοχής του σε πλήθος χειρωνακτικών διακονημάτων στα οποία υπηρέτησε από παιδί και με αυτά κέρδισε τις σπουδές του.
Όλο αυτό το πλήθος των εμπειριών εγκέντρησαν την βιωτή του και τον οδήγησαν σε ενάν τρόπο ζωής μεγίστως ειρηνικόν φιλανθρωπόν φιλολα ι κόν και συμβατόν με τον πονεμένον και πληγωμένον σύγχρονων Έλληνα. Τον δώρισαν στην Κύπρον την δευτερήν Του πατρίδαν ως Χριστιανόν συγχρονόν ανθρωπόν της Ανατολής όπως ο Κόντογλου τον περιέγραφε. Πράον και αγωνιστήν μαζί. Ανεξίκακόν και ηγετικόν μπροστάρην δια του παραδείγματος. Ποια ητο η Ανατολή που τον κοσμούσε. Ας αφήσουμε το λαγαρό του λόγο να μας την παρουσιάσει με σοφία.
"Ἀντίθετα, στήν Ἀνατολή ἐπικρατεῖ ἄλλο πνεῦμα. Ὅταν μιλᾶμε γιά τήν «καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή», ἐννοοῦμε τη χριστιανική Ἀνατολή, ὅπου ἡ «κατά ἀνατολάςἘκκλησία», ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καθίσταται ἡ ψυχή τοῦ λαοῦ. Αὐτή τόν ἐμπνέει, τόν καθοδηγεῖ. Καί ὁ λαός ἀφουγκράζεται τή φωνή της, ζυμώνει τή ζωή του μέ τάπαραγγέλματα καί τίς ἐπιταγές της, πού εἶναι ἐντολές τοῦ Ἀρχηγοῦ της, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκτείνεται ἀπό τήν ἀποστολικήἐποχή στό χῶρο τῆς Ἀνατολῆς καί ἔχει τά ἑξῆςχαρακτηριστικά:
• Κρατάει τήν πίστη τῆς πρώτης Ἐκκλησίας, πού ξεκίνησε ἀπό τήν ἁγία Πόλη, τήν Ἱερουσαλήμ καίσυνεχίζει τήν πορεία της, ὅπως ἀναφέρουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων.
• Κρατάει τήν παράδοση τῆς πρώτης Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καί διατηρήθηκε στό χῶρο τῆς Ἀνατολῆς μέτά παλαίφατα Πατριαρχεῖα, Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων.
• Ἔχει ἀναδείξει πλῆθος ὁσίων καί μαρτύρων καίκαυχᾶται γιά τά αἵματα τῶν τέκνων της. Πάντοτε, μέχρι σήμερα, διωκομένη ἀλλά νικῶσα, καί διατηροῦσα τήνἄδολη ἀποστολική της πίστη.
• Ἀκόμη, ὑπῆρξεν ἡ κοιτίδα τῶν πρώτων Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι πίστεψαν μέ τό κήρυγμα τῶνἁγίων Ἀποστόλων.
• Ἡ ἁγία Πόλις Ἱερουσαλήμ, καί γενικῶς ἡ Παλαιστίνη καί ἡ Αἴγυπτος καθώς καί ἡ Μικρά Ἀσίαὑπῆρξαν τό λίκνο τῆς Ἐκκλησίας καί ἀνέδειξαν τούς μεγάλους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μέ τή διδασκαλία τους οἰκοδόμησαν τό θαυμαστό σύνολο τῆς χριστιανοσύνης.
• Ἰδιαιτέρως, ἡ Μικρά Ἀσία ἔλαμψε διά τῆς πίστεως, διότι σ᾽ αὐτήν ἀναδείχθηκαν οἱ ἑπτά ἀστέρες τῆςἈποκαλύψεως, δηλαδή οἱ ἑπτά Ἐκκλησίες, πού ἀναφέρονται στό ἱερό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως καί εἶναιἜφεσος, Σμύρνη, Πέργαμος, Θυάτειρα, Σάρδεις, Φιλαδέλφεια καί Λαοδίκεια.
• Στήν Ἀνατολή ἔζησαν καί διέπρεψαν οἱ θεοφόροι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι στά δογματικά τους συγγράμματα χρησιμοποίησαν τήν Ἑλληνική γλώσσα, γλώσσα τῆςἈνατολῆς, στήν ὁποία γράφτηκε καί αὐτή ἡ Καινή Διαθήκη."
Αυτή ητο η πορεία του αδερφού μας. Κραταιά στην πίστη τις πρώτης Εκκλησίας. Με πίστη στην Παράδοση της Ανατολής και της πρώτης Αποστόλικής Εκκλησίας. Με την διακριτική καυχηση των Οσίων και των Μαρτύρων. Στα χνάρια των πρώτων Αποστόλων και των πρώτων χριστιανων και των Παλαιφάτων Πατριαρχείων. Με τη Μικρά Ἀσία στην καρδια του που ἔλαμψε διά τῆς πίστεως, διότι σ᾽ αὐτήν ἀναδείχθηκαν οἱἑπτά ἀστέρες τῆς Ἀποκαλύψεως, δηλαδή οἱ ἑπτά Ἐκκλησίες, η Ἔφεσος, Σμύρνη, Πέργαμος, Θυάτειρα, Σάρδεις, Φιλαδέλφεια καί Λαοδίκεια.Με τους Μεγάλους Πατέρες στην καρδιά του , οἱ ὁποῖοι μέ τή διδασκαλία τους οἰκοδόμησαν τό θαυμαστό σύνολο τῆς χριστιανοσύνης. Με την Ανατολή στην καρδιά του την Ανατολήν των Θεοφ’ορων πατέρων οἱ ὁποῖοι μέ τή διδασκαλία τους οἰκοδόμησαν τό θαυμαστό σύνολο τῆς χριστιανοσύνης
Δεν θα τον ξεχάσω όταν συναντιομαστέ. Μάστρε μου έλεγε και σκέφτομαι τιμουσε ο όντως μάστορης τον παραγιον τον εσχατον με τιτλον τιμητικόν.Δεν θα ξεχάσω την χαράν του όταν σε δυο μεγαλειώδεις εκδηλώσεις στην Πάφον πρώτα και στην Λεμεσονκατόπιν τιμήσαμεν τον πατριώτην του ποιητήν , τον ηγαπημένον του Αγίου Πορφυρίου Γ.Βερίτη.
Δεν είναι ευκολο να γράψεις για ένα φίλο και αδελφό.Γιαένα προσωπο φωτεινο και αισιόδοξο μια πέτρα πελεκητή στο οικοδόμημα της Βασιλείας των Ουρανών.Εναν αδερφόν υπακοής και καλότροπης μαρτυρίας, ένα γίγανταν ευγενείας και πίστης ατόφιας αληθινής .
Ενάν όντως μαθητήν του Κυρίου ημων Ιησου ΧΡΙΣΤΟΥ
