Χωρίς αμφιβολία ο φανερός εχθρός μας στο μεγάλο εθνικό μας θέμα είναι η τουρκική αδιαλλαξία η οποία , διαχρονικά και με άψογα σχεδιασμένο και εφαρμοσμένο τρόπο στην πράξη , υλοποιεί τους μόνιμους τουρκικούς σχεδιασμούς για τον στρατηγικό έλεγχο του ελευθέρου , μέχρι σήμερα , τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας ή ακόμα και με την πλήρη εξουδετέρωση της ως κρατικής οντότητας.
Όμως η επίκληση της τουρκικής αδιαλλαξίας, στην οποία μονίμως καταφεύγουν άπαντες οι πολιτικοί μας ταγοί, δεν μπορεί να είναι το έωλο άλλοθί τους για να παραγνωρίζουν ή και να αποσιωπούν τα δικά τους τραγικά λάθη και τις ασύγγνωστες
ενέργειες και παραλείψεις μας.
Αφορμή για τη σύνταξη του παρόντος άρθρου έδωσε η τηλεμαχία - το ονομαζόμενο ντιπέϊτ- της 21/7/22 των τριών κυριοτέρων διεκδικητών του Προεδρικού Αξιώματος κατά τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2023.
Μεθοδευμένα ή όχι, οι δύο Προεδρικοί υποψήφιοι Αβέρωφ Νεοφύτου και Ανδρέας Μαυρογιάννης, οδήγησαν μέρος της συζήτησης για το Κυπριακό στα προσκήνια και στα παρασκήνια των τελευταίων συνομιλιών στο Γκρανς Μοντανά και στη Βιέννη και αναλώθηκαν στην προσπάθεια για επίρριψη ευθυνών για το ναυάγιό τους στον τρίτο υποψήφιο, τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Χριστοδουλίδη.
Στην εμφανή προσπάθειά τους να αποδομήσουν και να πλήξουν τη δεδομένη δημοφιλία του Νίκου Χριστοδουλίδη μέσα στο εκλογικό σώμα, δεν δίστασαν να καταφύγουν σε λασπολογίες και ανοίκειους χαρακτηρισμούς που δεν τιμούν ούτε τους
ίδιους αλλά ούτε και τα επίπεδα του πολιτικού διαλόγου.
Ιδιαίτερα δυσάρεστη έκπληξη για μένα ήταν η στάση και η όλη συμπεριφορά του τότε συνομιλητή μας στο Κυπριακό Ανδρέα Μαυρογιάννη, τον οποίο θέλω να εξακολουθήσω να πιστώνω με ήθος, ευγένεια και πολιτικό πολιτισμό. Τον χαρακτήριζα
μάλιστα και ως Sir της διπλωματίας μας , χαρακτηρισμό που του εξέφρασα σε μια τελευταία συνάντησή μας στις 22/6/2022 όταν συζητήσαμε για το μεταναστευτικό και δημογραφικό πρόβλημα στην Κύπρο με αντιπροσωπεία του Ινστιτούτου Δημογραφικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής Κύπρου.
Το φυσιολογικότερο ερώτημα προς τον κ. Ανδρέα Μαυρογιάννη, ως τον κεντρικό φορέα και εκπρόσωπο της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες είναι: Γιατί ο κ. Μαυρογιάννης δεν κοινοποίησε τις διαφωνίες του ευθύς αμέσως μετά το ναυάγιο των συνομιλιών στο Γκρανς Μοντανά και να ενημερώσει – ως όφειλε – το Εθνικό Συμβούλιο και τον Κυπριακό λαό;
Αν ο κ. Μαυρογιάννης δεν επιλεγόταν από το ΑΚΕΛ ως Προεδρικός υποψήφιος , θα τηρούσε την ίδια στάση και θα απεκάλυπτε όσα αποκάλυψε κατά την τηλεοπτική συζήτηση της 21/7/2022;
Γιατί ο ο κ. Μαυρογιάννης δεν επιρρίπτει τις ίδιες - αν όχι και τις περισσότερες – ευθύνες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος ηγείτο της αντιπροσωπείας μας στις συνομιλίες στο Γκρανς Μοντανά;
Όσον αφορά τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, είναι γνωστή η πανουργία του με την οποία μεθοδεύει και υλοποιεί τους πολιτικούς του στόχους αφού και ο ίδιος παραδέχεται με σχετική . . . έπαρση τον χαρακτηρισμό που του αποδίδουν ως «αλεπού της πολιτικής»!
Ερωτώ ευθέως τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, γιατί δεν επιρρίπτει τις ευθύνες του ναυαγίου των συνομιλιών στο Γκρανς Μοντανά στον κ. Νίκο Αναστασιάδη , ως Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και ως Πρόεδρο της Κυβέρνησης του Δημοκρατικού
Συναγερμού στην οποία ο ίδιος ο αρχηγός του ΔΗΣΥ συμμετέχει δια των στελεχών του Κόμματος του;
Η πρώτη τηλεοπτική συζήτηση των τριών κυριοτέρων υποψηφίων, θέτει σε άμεση δοκιμασία την επιθυμία, την πρόθεση και τον στόχο του κ. Νίκου Χριστοδουλίδη για να χρησιμοποιήσει και να ακολουθήσει ένα νέο ύφος και νέο ήθος πολιτικού πολιτισμού με σκοπό να απαμβλύνει την απελπισία, την απαισιοδοξία και την αποστροφή των συμπατριωτών μας προς την πολιτική και τους πολιτικούς και που οδηγεί τους συμπολίτες μας είτε στην πολιτική αδιαφορία είτε στην αποχή.
Δεν γνωρίζω αν τέτοιες συμπεριφορές και πολιτικές των ανθυποψηφίων του τον οδηγήσουν τελικά να αναθεωρήσει τις διακηρύξεις του ότι «στη λάσπη απαντούμε με χαμόγελο! »
Από την εκπομπή του ΡΙΚ της 21/7/22 διεφάνη ότι μερίδα των πολιτικών μας δεν διστάζει να πλήξει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ημικατεχόμενης πατρίδας μας στο βωμό της επικράτησης τους έναντι των αντιπάλων τους.
Γιατί απλούστατα τα όσα ελέχθησαν και υποστηρίχθηκαν από τους κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και Ανδρέα Μαυρογιάννη, πλήττουν καίρια και τα τελευταία μας οχυρά απέναντι στους τουρκικούς σχεδιασμούς και ρίχνουν νερό στο μύλο της τουρκικής προπαγάνδας που μονίμως κατηγορεί την Ελληνοκυπριακή ηγεσία για υπαναχωρήσεις, ανεντιμότητα και αναξιοπιστία.
Αυτά τα αποδιδόμενα από τους τούρκους χαρακτηριστικά προσπάθησαν να αναδείξουν και να τεκμηριώσουν οι δύο αντίπαλοι της υποψηφιότητας του Νίκου Χριστοδουλίδη, αδιαφορώντας για τα ερείπια που συσσωρεύονται στον ορίζοντα των συνομιλιών για την επίλυση του χρονίζοντος εθνικού μας προβλήματος και αδιαφορώντας αν η εκπομπή του ΡΙΚ συντελέστηκε μια μόνο μέρα μετά την τραγική επέτειο της τουρκικής εισβολής που μοίρασε στα δυό την πατρίδα μας. ΕΛΕΟΣ ΚΥΡΙΟΙ !!!!
Αυτά τα εφόδια έδωσαν – πιστεύω άθελα και επιπόλαια – στη διεθνή κοινότητα, στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε για να μας στήνουν στον τοίχο είτε για να μας θεωρούν ως οιονεί υπαίτιους των εκάστοτε ναυαγίων των συνομιλιών.
Χειρότερος εχθρός μας λοιπόν είναι ο εαυτός μας.
Ένας εαυτός που είναι διαποτισμένος με μικρότητες, μικροψυχίες, βαναυσότητες και πρόσκαιρους και ευτελείς στόχους και επιδιώξεις.
Συναφώς, ας μην επικαλούμαστε μόνο την τουρκική αδιαλλαξία για τα πάθη και τη σταύρωσή μας.
Υ.Γ.
Ως επιστέγασμα των πιο πάνω σκέψεων μου , καταγράφω τους εύγλωττους στίχους του μεγάλου μας ποιητή Κυριάκου Χαραλαμπίδη «….αν ο λαός μας δεν μπορεί ν αντλήσει από τα δεινά του, τότε του δόθηκε άδικα μια τέτοια τραγωδία! »
