Από τότε που η Κυρία Αγνή σας έβαλλέν να χαράσσετε μπαστουνάκια και κουλλουράκιά στα πρώτα μαθήματα γραφής σε κάτι μικρά τετράδιούθκια γαλαζούθκια με χαρτονούιν πόξω και μιαν Κύπρον μιτσιάν με χρώμα πασιήν μπλετούιν.Αυτά προ της εισβολής τότε που η καλή γραφή ήταν ένα όνειρόν πολλών και η καλλιγραφία μια ζηλευτή δεξιότητα..
Η γραφή ήθελέν μολύβιν ξυσμένον καλά. Η μούττη του μολυφκιού να μενεν με πολλά λεπτή με πολλά πασιά.Να γράφει μαύρα μέτριά για να μπορείς να μεν χάννεις τες μισές τζιαι σωστές γραμμές του τετραδίου ΓΡΑΦΗΣ που αποστέλλοντο δωρέαν που την Λευκωσίαν εις άπασαν την επικράτειάν.Τα τετράδια έπρεπέν να τα προσέχουμέν.Εθεωρούντο μεγίστης αξίας περιουσιακά στοιχεία και αλοίμονόν σου ολίγον αν έτρωες μαζίν του ή αν τα άφηννές άντυτα τζιαι παραμελημένα. Ήταν να κινδυνεψεις να ενταχτεις στην διμοιρίαν των ακατάστατων τζιαι άτε μετά να γυρεύκεις επανεξετάσεις για να γλυτώσεις που την ρετσινιάν του ολίγον απρόσεκτου και υποψήφιου ανεπρόκοπου ή αξόρτωτού όπως εσυνήθζαν αρκετές μητρικές αξιόλογήσεις να βαθμολογούν τα αγόρια τα συμμετέχοντα στο μέγιστόν αγώνισμαν της πρώτης γραφής και της δια ηρω ικού συλλαβισμού πρώτης αναγνώσεως.....
Πρόσεχε τζιαι φκαίνεις πάνω που τες γραμμές του τετραδίου......
