Όταν ανεβαινε το θερμομετρον έβαλλαμεν πολλές γυαλλενες μπουκαλλες στο ψυγείον γεμάτες νερον.
Κάτι παγωτα αυτόσχέδια της λεμοναδας στο θαλαμον. Στα καφενεία μες τα ψυγεία τα τρουλλιν νερόν επαρελαυναν πυρες τσακριν, αναψυκτικα και την φουνταναν που ερεσσεν που το παγωμένον νερόν η σωληνα της τζιαι εδωρηζε εναν δροσινον νερόν εις όλους τους θαμωνες. Επαραγγελες λεμοναδαν,πορτοκκαλαδαν,τριαντάφυλλο η συθθετον,αφροζα μετά μιας δοσεως τριαντάφυλλο.Εφθανναν περιποιημενες με ισχυραν δοσην και δίπλα μες τον μικρόν ασημένιο δισκον μια καντηλα νερόν ξυσιηλη .Εναπεθετες το τσακριν νερόν εις το διπλανον ποτήριν τζιαι επινες την καλύττερη λεμοναδαν της Ανατολικης Μεσογειου.
Τα μαχαλλεπουθκια τζιαι οι κρεμουες με το τζιελλιν αναγγελλοντο μετά τις δέκα το πρωί και εγενοντο αναρπαστα προ της φύσης του θερινου ήλιου. Ουτως εσυνειδητοποιουσαν και οι μιτσιοί στες χωραφες πως εκαλοτζιαιρεψεν.
