Γιατί καθυστερεί η θεσμοθέτηση της Τακτικής Επιθεώρησης Κτηρίων;
Όχι ένα, όχι δύο αλλά δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, από το 2008 μια έτοιμη μελέτη παρέμεινε στα συρτάρια….
Από καθαρή τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα ακόμη στην Λεμεσό όταν πριν λίγες μέρες στο κέντρο της πόλης, κατέρρευσε μέρος από την οροφή κτηρίου. Την περασμένη εβδομάδα, λόγω των σφοδρών ανέμων, άρχισαν να πέφτουν μπετά από ένα εγκαταλελειμμένο 13όροφο κτήριο εδώ και δεκαετίες στην λεωφόρο Ομονοίας.
Με αφορμή τα συγκεκριμένα περιστατικά, πληροφορηθήκαμε πως το ΕΤΕΚ ζητά να ισχύσει για τα κτήρια, κάτι αντίστοιχο με το MOT στα οχήματα. Ερευνώντας το όλο θέμα ενημερωθήκαμε πως στα συρτάρια του Υπουργείου Συγκοινωνιών υπάρχει μια ξεχασμένη μελέτη. Όχι για ένα, όχι για δύο αλλά για δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, από το 2008 αυτή η έτοιμη μελέτη παραμένει στα συρτάρια ενώ θα μπορούσε να βοηθήσει για να τεθεί μια τάξη και ένας ορθολογισμός στο θέμα της αντιμετώπισης των κτηρίων δημόσιας χρήσης, είτε αυτά είναι κυβερνητικά του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είτε είναι δημόσιας χρήσης του ιδιωτικού τομέα σε ό,τι αφορά την ασφάλεια τους, τη στατική τους επάρκεια και την αντισεισμική τους δυνατότητα.
Τον Ιούλιο του 2008, το Υπουργικό Συμβούλιο ζήτησε από τον τότε Υπουργό Συγκοινωνιών και Έργων κ.Νίκο Νικολαϊδη να προχωρήσει στην εκπόνηση μιας μελέτης, τα πορίσματα της οποίας να καταθέσει στη συνέχεια στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ορίστηκε μια επιτροπή στην οποία συμμετείχαν ο κ.Αλέκος Μιχαηλίδης, Διευθυντής Δημοσίων Έργων ως Πρόεδρός της, ο κ. Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Ανώτερος Λειτουργός Πολεοδομίας, η κα Μάρω Κουμίδου, Εκτελεστικός Μηχανικός του Τμήματος Δημοσίων Έργων, η κα Ελένη Παύλου, Λειτουργός Ελέγχου, στο Τμήμα Ελέγχου και ο κ. Γιώργος Καράς, Αντιπρόσωπος του ΕΤΕΚ.
Η Επιτροπή, μετά από μια επίπονη εργασία με 23 συνολικά συνεδρίες με διάφορες άλλες υποεπιτροπές, ολοκλήρωσε την εργασία της.
Ο κ.Νικολαϊδης δήλωνε τότε πως «Πρόκειται για μια εξαιρετική εργασία και θέλω να εκφράσω την εκτίμηση και τις ευχαριστίες μου για την πάρα πολύ καλή εργασία που έκαναν σε ένα πολύ ευαίσθητο τομέα που αφορά την ασφάλεια των κτηρίων. Με βάση τα πορίσματα της Επιτροπής – πρόκειται για μια πολυσέλιδη αναφορά – θεσμοθετείται πλέον και τίθεται μια τάξη στον έλεγχο των κτηρίων δημόσιας χρήσης.»
Η Επιτροπή τότε ασχολήθηκε με τη μεθοδολογία και τη διαδικαστική ουσία του προβλήματος και έθεσε εισηγήσεις βάσει των οποίων θα μπορούσαμε να εκσυγχρονίσουμε αυτή τη διαδικασία και να θέσουμε πραγματικές βάσεις για το πώς θα ελέγχεται, πλέον, η ασφάλεια των δημόσιων κτηρίων.
Αυτές οι εισηγήσεις θα έπρεπε να είχαν τεθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο για έγκριση, όμως με την αποχώρηση του κ.Νικολαϊδη από την κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια το 2010, η μελέτη μπήκε στα συρτάρια και δεν ξαναβγήκε ποτέ.
Σήμερα 14 χρόνια μετά το ΕΤΕΚ συνεχίζει να δηλώνει πως η ανάγκη για νομοθετική ρύθμιση της επιθεώρησης οικοδομών σε τακτική βάση έχει καταστεί πλέον επιτακτική και ζητά από το Κράτος όσο και από τη Βουλή να προωθήσουν άμεσα σχέδια δράσης για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των κινδύνων που ελλοχεύουν από το γηρασμένο κτηριακό απόθεμα στο νησί, αλλά και από τα ετοιμόρροπα και τα επί μακρόν ασυντήρητα και εγκαταλελειμμένα κτήρια.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, με αφορμή τους συνεχόμενους σεισμούς στην Κρήτη το θέμα μπήκε και πάλι στο τραπέζι. Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Υπουργείο Εσωτερικών στην οποία παρουσιάστηκε ξανά η πρόταση για θεσμοθέτηση του λεγόμενου «ΜΟΤ» παλιών κτηρίων το οποίο προνοεί νομοθετική ρύθμιση ώστε να καταστεί υποχρεωτική η περιοδική επιθεώρηση τους, καθώς και η έκδοση του λεγόμενου Πιστοποιητικού Επιθεώρησης της οικοδομής.
Πέντε μήνες μετά η συζήτηση και οι συσκέψεις επί συσκέψεων συνεχίζονται και όλα δείχνουν πως για άλλη μια φορά το θέμα θα χαθεί. Το ερώτημα που τίθεται είναι αφού υπάρχει η μελέτη του 2008 γιατί δεν ξεκινούν τη συζήτηση απ’ εκεί; Γνωρίζουν κάποιοι ότι υπάρχει αυτή η μελέτη;
Με δεδομένο ότι η Κύπρος πλήττεται συχνά από σεισμούς, καταστροφικούς και μη, την στιγμή που υπάρχουν πολλά παλιά και εγκαταλελειμμένα κτήρια με ψηλή επικινδυνότητα κάποιοι οφείλουν να ακούσουν αυτούς που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου πριν να βρεθούμε αντιμέτωποι με τραγικές συνέπειες.
