Τι ωθει έναν ανδρα στην καταδιωξη άμεση η εμμεση κάποιου παλαιοτερου συνεργατη του.Ενος ανθρώπου που κάποτε παρουσιάζε ως φίλον του και συναγωνιστην του.Καποτε η απάντηση είναι απλή.Τον είδεν σε κάποιαν στιγμή εμπόδιον στον δρόμο του.Εμποδιον αληθινόν η φαντασιακον.
Από την άλλη αν είναι ακαπνος.Μιαν ζωήν με μέσον,με δανεικες πλάτες και ο "φίλος" καπνισμενος,αυτοδημιουργητος μακρυά από τζάκι.Απλα θα περιμένει την ευκαιρία να τον καθαρίσει για τον πρώτον επιρρεπήν στην κολακειαν και ανεξάρτητον της ικανότητος να του ξυπνά την μειονεξιαν του.
Μη σου τύχεις να μην υπηρετησεν στρατό η να την έβγαλεν σε κανέναν γραφείο η αξιωματικος εφεδροε η γραφευς μιαν μέσα έξι.μερες έξω.Τοτε η καταδιωξις είναι πολυετης και ανελεητη.
Καταδιωξις δε προκυπτει αν ο διωκομενος φίλος μετεχει.κατ ολιγον της παραδοσεως του τόπου τότε ο διωκτης συνασπιζομενος μετά κομματικων σταλινικων νοοτροπιων και οραματιζομενων δικτατοριες του προλαιταριατου καταλήγει σε σχεδόν εγκληματικες προγραφες.
Κοινος δε παρονομαστης τους αν διοικει κυβερνήσις των ημετερων συμπαθειων ενώ πωλουν αγώνες στο παζαριν διωκουν νυχθημερον όσους αληθως αντιστεκονται στις κυβερνητικές αντιλα ι κες και σκανδαλωδως ευνοιοκρατικες αλχημειες τους.
Εις τας καταδιωξεις μετεχουν και "αγωνιστριες" πλειστες κορφολογουσες επί ετη τα συμφέροντα τους.Ειναι κατά το πλειστον άνευ γοητειας ζηλοφθονουσες το ωραίον των παραδοσιακως αντιστεκομενων ανταρτων του Ρωμε ι κου .Το κάλλος δε του φιλανθρωπία χαρακτηρος των διωκομενων, η αρχοντια τους και η φωνή των εις τας διωξεις τας οδηγει εις αδιεξοδον και στην διερωτησης περι της ριζας όλων τούτων των κατ' άλλους πλουμισματων του ανδρος και δι αυτας συντηρητικες εμμονες.
Ολιγοστες η περισσοτερες εξ αυτών εκστασιαζονται οταν θαυμαζουν ουτους να χορεύκουν η να ομιλούν με αντάρτες του βιου λα ι κου συνυπηρετησαντες μετά αυτών εις τας ενοριας και ορη ανεπιθυμητων ποικιλα.
Ο ντουνιας και το παζαριν ιδίως μετά την φύση του ήλιου δεν ευνοει τους μοχθηρους.Τα λα ι κα δε ταβερνεια δεν τραγουδουν με τους ανεραστους των ντιρκτιβωβ και τους σκοτους τους υπηρετας.
Εν ευωχια παπαδιαμαντικη οι λεβεντης γελούν με τας ελαφρας καταδιωξεις και τας μεγιστας κακιας.
Εις υγείαν των ακολουθων του Μακρυγιαννη και χαλαλιν τους τα παρασκηνια.
Γυρε τους έναν κρασί και στις κυρίες ζυθον.περισσον μας και αποβαλουν την μοχθηριαν και γελάσει ολιγον το πρόσωπο των κατά από το δυστυχώς προσωπειον
