Με το παλιό μολύβι ζωγραφει μόνος στο φτωχικο του καλυβι με την τσιγκινην στιασιαν τα παλιά στιαθκια ωσαν εκεινο στα Κληματα του παππού Νεοφυτου Σιαφκαλη που τοχε ετοιμον πάντα για τα κοπέλλια του ανταρτικου της ΠΑΦΟΥ,τον Βαγορην μας τα Στενιωτικα ,τον Πετριδην που φυγεν νέος και τα άλλα τα παιθκιά της Κύπρου τα αγρινά του δάσους της ΠΑΦΟΥ τους ανταρτες που μεγιστως εκακοπαθησαν τρία ετη όσους δεν εκλεψεν ο ουρανός η της φυλακης και των βασανιστηριων η καμινος.
Μου τα ιστορουσεν έναν πρωινόν στη Δρουσιαν η θεία Χρυσουλλα η χρυσαφενη και σκεφτομουν ποσους δωρησεν εργάτας,πουρκούς ,οικοδομους η Γη του ΑΚΑΜΑ στους αγώνες του γενούς με πρώτον τον παππούν τον Αρκυρον στην μαχην της Δο ι ρανης αθλησαντα και στον γραμματων τον καματον εργασαντα φωτισας την Λεμεσόν και τα χωρια της.Μαθητης ων του μεγάλου του γενούς διδασκαλου Ανδρέα Θεμιστοκλεους.Ελαβεν την σκυταλην του φωτισμου και τον αγώνα τον καλον τετηρηκεν.Ηγαπησεν δε καρδιακα ιδιαιτερως τα τεκνα της Δρουσιας και της Λαονας και είχεν το σπιτιν του ανοικτόν ,φιλοξενον και την αγαπωσαν καρδιάν του μεριμνουσαν για συγγενείς ,κοντοχωριανους και της Κύπρου τον κόσμο ολον.
Τον σκέφτουμαι στους απόγευματινους τους περίπατο με την θεία ημων την Καιτην στα χρόνια του εξηντα.Την αγαπουσεν ως τεκνον του.Το εβδομηντα δύο όταν επανηλθε στην Κύπρο ητο εκεί εις την εκδηλωσην τιμης που του εχαριζεν η πόλις ημων και τον εκαμαρωνεν τον ωραίον παππούν της Δρουσιας ολης.Αυτον τον ηρωικον και βασανισμενον ανδραν που μεριμνησεν να μαστεν όλοι περήφανοι και ευσταλεις όταν δηλωναμεν καταγωγή την Υδρουσαν ΠΑΦΟΥ πατρίδα του γενναίου βαθμοφορου Φιλολογου των Βαλκανικων πόλεμων πατρος ηρωος της Αντιστασης κατά των Γερμανων,του Ανδρεου και του ευπατριδη Κυριου Γιαννακη που τον έφτασεν στην αγαπην και ηξιωθει μεγάλης φιλίας υπο του λαμπρου Κυριάκου Ματση.
Με το παλιό μολύβι ζωγραφω μόνος στο φτωχικον του καλυβι με την τσιγκινην στιασιαν ,τα παλιά στιαθκια και την αρετην την ΠΡΩΤΙΝΗ την φωτολαμπουσαν και δώρα φερουσαν στην φτωχικην καρδιά μας.
