Ξάπλωσε στο κουγκρινό μικρό αμφιθέατρο του φτωχικού πάρκου .Άφησε το σκυλί του να περιπατεί κάτω από τα δέντρα και μες το μισοσκόταδο θαύμασε τον ολόπλουμό ουρανό του δροσερού απόψε Φθινοπώρου......
Αυτή η ώρα της νυκτός πόσο τον ταξιδεύει τα τελευταία τρία σχεδόν έτη.Του ξαναθυμίζει τότε που ταν πιότερο η ζωή αυθέντική στα φτωχικά της .Καποτε σκέφτεται και αυτά που τον πλήγωναν μα και τα δικά του λάθη τις σιωπές του αυτά που ήθελε να ειπει και δεν τόλμησε αυτός ο τόσο θαρραλέος στα δημόσια
Δρόσερό βράδυ πάει προς εκείνο το γλυκό κρύο.
Καθόμασταν παρέες παρέες μες τη ψύχρα και λέγαμέ ιστορίες.Στη γειτονιά πανω στους προφυλακτήρες των παλιών αυτοκινήτων του Κυρίου Αντρέα.
Δυο τρεις σκοποι με τις χλένες στην Αθαλάσσα δυο το πρωί και το περίπολο να ερχεται να υπογράψει τα βιβλία με εκείνη την σιωπηλή κατανόηση.Εκρυάδησεν πόψε κοπέλλια.Τι να πεις σ,αυτούς που μήνες χρόνια κτυπούν τα γερμανικά νούμερα για να βολευτούν οι μυστήριοι οι τα καλώδια κατέχοντες...
Στην Τυλληρία μες το κρύο του Σεπτέμβρη δυο σκοποι στην μονάδα των απόκληρών και ο Χρισόδουλος να μακαρίζει τον μάγκα σύντροφο της μητέρας του που του έδωσε στα δεκαέξι επίθετο κι ας μην ήταν γιος του για να μην ξαναπονέσει ξανα σαν βλέπει το ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ σε όλα τα χαρτιά του.Κι εσύ να δακρύζεις καρδιακά που έχεις τέτοιους σειράδες και συντροφεύεις μες το κρύο.Στα φυλάκιο στις αγγαρείες.Σε εκείνη την κρύα παραμονή Χριστουγέννων που αναβηκες στο φυλάκιο με φανό θυέλλης τζιαι κατεβαίνοντας την κατηφορα του συντομιου σε καλησπέρισε στο μισοσκόταδο ο Χριστόδουλός ο Χιούης λέγοντας σου στοχαστικά Αυριον εν Χριστουγεννα ποιος εννα μας θυμηθεί δάσκαλε και τούπες αυθόρμητα "Ο Θεός τζι η μάνα μας σίουρα ρε σειρα"
Νύχτες με γλυκό κρύο χάδι του Χριστού ,μια αγκαλια μητρική της Παναγιάς ένα φως αδιόρατο μες την καρδιά σαν εκείνο που ένοιωθε ο παππους μου ο Γιαννης στον Ακάμαν αμάν εμείλαν ρωμέικα με τον πολλαγαπημένον του τον Αην Κόνωνάν.....
