Να ρτετε στην Τζερύνειάν να μας τα πείτε να κάμουμέν Χριστούγεννά τζεικάτω
Άμαν ετελειώσαμεν την οδόν μας την οδόν Τροόδους.Επιάσαμεν σβάρνα Σευχελλών,Ρώμης ΛονδίνουΝίκου Νικολαίδη.Κάτω στο άλλον κηπούιν .Η
Αιγαίου έσιει θκυο σπίθκια του τσιηφτέ.Όι λαλεί ο Αντώνης.Έσιει τζιαι έναν του πεντοσέλινού.Εδώσαμεν μεγάλον γυρόν.
Σε έναν σπίτιν ένας του Γυμνασίου πουτζείνους που ενεχουν χωράφάν.Πον αθκιασεροί περιπαίχτες.Επερίπαιζεν τον Αντώνην πως εν ηξέρει μαντολίνον.Επερίπαιζέν τζιαι εγέλαν.Ακου να περιπαίζει το φίλον μου...
Αλλού καλά αλλού κακά αλλού μέτρια.Εβάρησεν το τενεκκολύίν τόύ Νέσκαφε του μεγάλου που αννολιξαμέν το ττούππωμαν με έναν σιεπάρνιν του Κου
Χαμπή του παπά του Σώλου τζιαι του Μάριού.Η μοιρασιά εν θαν πρόβλημαν.Ευτυχώς εν έχούμεν κανέναν μεγάλον να χουμέν φόον να γινεί καμμιά μαφία κανέναν σύναμαν να παν οι κόποι μας χαμένοι .Τόσον παρπάτημάν τόση αγωνία ώσπου να αννοιξουν οι πρώτες πόρτες.Να κάμεις
καλήν αρκήν να μεν σε θκιώξουν.
Σ'αυτο το σπίτι πούρταμέν πέτρα πετρα να μην ραίσει τζι ο νοικοτζύρης τζι η τζυρά χρόνια χρονιά πολλά να ζηηησει.
Χρόνια πολλά μωρά μου τζι απο χρόνου.Κλειστο σακκούιν σου γιε μου να μεν ριάσσεις.
Άτε τζι απο χρόνου παιθκιά μου.Να ρτετε στην Τζερύνειάν να μας τα πείτε να κάμουμέν Χριστούγεννά τζεικάτω να σας ταίσω να σας πλουμίσουμέν με τον άντράν μου τζιαι τα παιθκιά μου
Καλό γιαγιά νάρτουμέν μετα χαράς.
Έρκεται σου να κλάψείς.
Τέταρτά Χριστούγεννά στην προσφυγιάν .Πάντα αννοικτές αγκάλες.Η κυρία με τα κουλλουράκια της μαρμαλλάδας.
Αξίζουν μιαν λίραν το έναν ελάλεν ένας παλιός καλαντάρης του Χαράκη....
Είσιεν δίκαιόν.....
Κάλαντα στη γιαγιά της προσφυγιάς
