ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Σχεδόν 240 εκατομμύρια παιδιά με αναπηρίες σε όλο τον κόσμο, διαπιστώνει η πιο ολοκληρωμένη στατιστική ανάλυση της UNICEF
Νέα έκθεση της UNICEF αποκαλύπτει το βάθος της στέρησης που βιώνει το 1 στα 10 παιδιά με αναπηρίες παγκοσμίως σε διάφορους δείκτες ευημερίας, συμπεριλαμβανομένης της υγείας, της εκπαίδευσης και της προστασίας.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 10 Νοεμβρίου 2021 – Ο αριθμός των παιδιών με αναπηρίες παγκοσμίως υπολογίζεται σε σχεδόν 240 εκατομμύρια, σύμφωνα με νέα έκθεση της UNICEF. Τα παιδιά με αναπηρίες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τα παιδιά χωρίς αναπηρίες όσον αφορά τα περισσότερα μέτρα της παιδικής ευημερίας, αναφέρει η έκθεση.
«Αυτή η νέα έρευνα επιβεβαιώνει αυτό που γνωρίζαμε ήδη: Τα παιδιά με αναπηρίες αντιμετωπίζουν πολλαπλές και συχνά σύνθετες προκλήσεις στην πραγματοποίησητων δικαιωμάτων τους», δήλωσε η Εκτελεστική Διευθύντρια της UNICEF, Henrietta Fore. «Από την πρόσβαση στην εκπαίδευση, στο να σας διαβάζουν στο σπίτι. παιδιά με αναπηρίες είναι λιγότερο πιθανό να συμπεριληφθούν ή να ακουστούν σχεδόν σε κάθε μέτρο. Πολύ συχνά, τα παιδιά με αναπηρίες απλώς μένουν πίσω».
Η έκθεση περιλαμβάνει διεθνώς συγκρίσιμα δεδομένα από 42 χώρες και καλύπτει περισσότερους από 60 δείκτες της παιδικής ευημερίας – από τη διατροφή και την υγεία, την πρόσβαση στο νερό και την αποχέτευση, την προστασία από τη βία και την εκμετάλλευση και την εκπαίδευση. Αυτοί
οι δείκτες αναλύονται κατά τύπο και σοβαρότητα λειτουργικής δυσκολίας, φύλο του παιδιού, οικονομική κατάσταση και χώρα. Η έκθεση καθιστά σαφές τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με αναπηρίες για την πλήρη συμμετοχή στις κοινωνίες τους και πώς αυτό συχνά μεταφράζεται σε
αρνητικά αποτελέσματα για την υγεία και την κοινωνία.
Σε σύγκριση με τα παιδιά χωρίς αναπηρία, τα παιδιά με αναπηρίες είναι:
24 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να λάβουν έγκαιρη διέγερση και ανταποκρινόμενη φροντίδα.
42 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να έχουν βασικές δεξιότητες ανάγνωσης και αριθμητικής.
25 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να σπαταληθούν και 34 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να καθυστερήσουν.
53 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να έχουν συμπτώματα οξείας αναπνευστικής λοίμωξης.
49 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να μην έχουν πάει ποτέ σχολείο.
47 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να είναι εκτός δημοτικού σχολείου, 33 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να είναι εκτός γυμνασίου και 27 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να είναι εκτός γυμνασίου.
51 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να αισθάνονται δυστυχισμένοι.
41 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να αισθανθούν διακρίσεις.
32 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν σοβαρή σωματική τιμωρία.
Ωστόσο, η εμπειρία αναπηρίας ποικίλλει πολύ. Η ανάλυση καταδεικνύει ότι υπάρχει ένα φάσμα κινδύνων και αποτελεσμάτων ανάλογα με το είδος της αναπηρίας, τον τόπο διαμονής του παιδιού και τις υπηρεσίες που μπορεί να έχει πρόσβαση. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία του σχεδιασμού στοχευμένων λύσεων για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων.
Η πρόσβαση στην εκπαίδευση είναι ένα από τα πολλά θέματα που εξετάζονται στην έκθεση. Παρά την ευρεία συμφωνία για τη σημασία της εκπαίδευσης, τα παιδιά με αναπηρίες εξακολουθούν να υστερούν. Η έκθεση διαπιστώνει ότι τα παιδιά με δυσκολία στην επικοινωνία και τη φροντίδα του εαυτού τους είναι τα πιο πιθανό να μείνουν εκτός σχολείου, ανεξάρτητα από το επίπεδο εκπαίδευσης. Τα ποσοστά εξωσχολικής ηλικίας είναι
υψηλότερα μεταξύ των παιδιών με πολλαπλές αναπηρίες και οι ανισότητες γίνονται ακόμη πιο σημαντικές όταν λαμβάνεται υπόψη η σοβαρότητα της αναπηρίας.
«Η συνεκπαίδευση δεν μπορεί να θεωρηθεί πολυτέλεια. Για πάρα πολύ καιρό, τα παιδιά με αναπηρίες έχουν αποκλειστεί από την κοινωνία με τρόπο που κανένα παιδί δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι. Η εμπειρία μου ως γυναίκα με αναπηρίες υποστηρίζει αυτή τη δήλωση», λέει η Μαρία Αλεξάντροβα, 20 ετών, υπέρμαχος της νεολαίας της UNICEF για τη συνεκπαίδευση από τη Βουλγαρία. «Κανένα παιδί, ειδικά τα πιο ευάλωτα, δεν πρέπει να αγωνιστεί μόνο για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά του. Χρειαζόμαστε κυβερνήσεις, ενδιαφερόμενους φορείς και ΜΚΟ για να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά με αναπηρίες έχουν ίση, χωρίς αποκλεισμούς πρόσβαση στην εκπαίδευση».
Η UNICEF συνεργάζεται με εταίρους σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο για να βοηθήσει στην πραγματοποίηση των δικαιωμάτων των παιδιών με αναπηρίες. Όλα τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με αναπηρίες, πρέπει να έχουν λόγο στα ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή τους και να τους παρέχεται η ευκαιρία να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Η UNICEF καλεί τις κυβερνήσεις:
Παροχή ίσων ευκαιριών στα παιδιά με αναπηρίες. Οι κυβερνήσεις πρέπει να συνεργαστούν με τα άτομα με αναπηρία για να εξαλείψουν τα φυσικά, επικοινωνιακά και συμπεριφορικά εμπόδια που τα κρατούν μακριά από την κοινωνία και να διασφαλίσουν την καταγραφ των γεννήσεων. χωρίς αποκλεισμούς υπηρεσίες υγείας, διατροφής και νερού· Δίκαιη εκπαίδευση· και πρόσβαση σε υποστηρικτικές τεχνολογίες. Πρέπει επίσης να εργαστούν για την εξάλειψη του στίγματος και των διακρίσεων μεταξύ των κοινοτήτων.
Συμβουλευτείτε τα άτομα με αναπηρία και λάβετε υπόψη το πλήρες φάσμα των αναπηριών, καθώς και τις ειδικές ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους, κατά την παροχή υπηρεσιών χωρίς αποκλεισμούς και δίκαιης ποιότητας εκπαίδευσης. Αυτό περιλαμβάνει ανταποκρινόμενες πολιτικές φροντίδας και φιλικές προς την οικογένεια, ψυχική υγεία και ψυχοκοινωνική υποστήριξη και προστασία από την κακοποίηση και την
παραμέληση.
Η ανάλυση επιδιώκει να αυξήσει τη συμπερίληψη του 1 στα 10 παιδιών και νέων με αναπηρίες παγκοσμίως, διασφαλίζοντας ότι καταμετρώνται, συμβουλεύονται και λαμβάνονται υπόψη στη λήψη αποφάσεων.
Η νέα παγκόσμια εκτίμηση για τον αριθμό των παιδιών με αναπηρίες είναι υψηλότερη από προηγούμενες εκτιμήσεις και βασίζεται σε μια πιο ουσιαστική και περιεκτική κατανόηση των αναπηριών, η οποία λαμβάνει υπόψη τις δυσκολίες σε διάφορους τομείς λειτουργίας, καθώς και συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης.
«Ο αποκλεισμός είναι συχνά συνέπεια της αορατότητας», είπε ο Φορ. «Δεν έχουμε αξιόπιστα στοιχεία για τον αριθμό των παιδιών με αναπηρία για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Όταν αποτυγχάνουμε να μετρήσουμε, να σκεφτούμε και να συμβουλευτούμε αυτά τα παιδιά, αποτυγχάνουμε να τα βοηθήσουμε να αξιοποιήσουν τις τεράστιες δυνατότητές τους».
ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ ΑΠΟ ΙΔΙΑΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
