Υστερις επηαμεν τζιαι είδαμεν τον παμπορον.Που να δούμε ετσι παναήρι μεάλον εις το χωρκόν.Εκατσαμεν εφααμεν λουκκουμαδες τζιαι σιαμισιη.Κατακλυσμος εις τη Λεμεσόν του εξηνταπεντε.Ειμαστεν εξοδουχοι με τον σειρά μου.Ψηλοι με αρβυλα γυαλλισμενα .Μες την πολλοκοσμιαν ηβραμεν έναν χωρκανό μας αρκονταν ανηψιν του παππού μας. Εχαρην πολλά επήρεν μας εις το Κέντρο Καστελλα ,έκαμεν μας το τραπέζι.Δεκατεσσερα πκιατουθκια με κάθε πομπουαν κοννιακκιν.Κατα τις έντεκα επήρεν με το βοξολ του στην πόρτα του στρατοπεδον των Πολεμιθκιων.
Υστερις επκιαμεν μεταθεσην δοκίμοι ανθυπολοχαγοι.Ο σειράς ήτουν κάπου στις Ακραδες.Εμεν επεψαν με στα βουνά του Πενταδακτυλου σε κάτι φυλακια.Εκαμνα τζιαι τον μεταφραστην με τους Οηεδες.Εξερα Εγγλέζικα που το Γυμνασιον..Η κουβέντα του λοχαγου ήτουν άδειαν θα σου διούν οι φιλλανδοι οι σουηδοι,οι εγγλεζοι.Πως θα συνεννοηθω όταν λείπεις.Να μεν τα πολλολοουμεν.Δυο ετη θητεια αν επήα τζι εν επήα στο χωρκόν δέκα μέρες άδειαν.
Το εξηντα οκτώ εφηα για την Αμερική μεταναστης.Ο σειράς μου επκιαμεν δουλειάν στην Ηλεκτρική της Παφου.Το ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ έκαμεν δικές του δουλειές.Το ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ πέντε εφερα τον στην Αμερική για θεραπειες.Επκιαστην αιχμαλωτος τραμματιας στον Πενταδακτυλον.Με τον τζαιρόν εγιανεν.Εβαλατον εις τα εστιατόρια.Τες νύχτες που κλειαμεν επκιανναμεν τες κουβέντες για τζείνον τον Κατακλυσμον το χωρκόν τες Ακραδες τον Πενταδακτυλον.Εις το τέλος τα δαρκα της ξενηθκειας.
Στον γάμο μου το ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ εννιά εχορεψεν όμορφα πονεμενα.Εβαλα τον πρώτον κουμπαρον....
Ο σειράς μου εστραφηννεις το χωρκόν .Γλεπει τα ποσταννια.Ετσι λαλεί.Μα καταλάβω τον. Τη γερημην τη ξενηθκειαν εννα την τελλαλησω να μάθει ολος ο τουνιας τα πλοία να τα κλείσω.
Τον πόνο μες τον αλυσον τζιει πέρα στην ανατολιαν εν το μπορώ να τον λαλω πονω την την καρδιαν...
