ΜΕΡΟΣ Β
Ο Τζέρεμι Μπόουεν συνομιλεί με τον Γιεχούντα Σαούλ της Breaking the Silence
Επιμέλεια:Γιάννης Πεγειωτης
«Τώρα οι έποικοι είναι ο στρατός»
Κανονίσαμε να συναντήσουμε τον Γιεχούντα Σαούλ στη διασταύρωση του δρόμου δίπλα στο Σιντζέλ. Είναι ένας από τους πιο εξέχοντες αντιπάλους της κατοχής από το Ισραήλ.
Ο Shaul ίδρυσε μια οργάνωση που ονομάζεται Breaking the Silence, αφού ως στρατιώτης είδε από πρώτο χέρι τις εγγενώς βάναυσες πραγματικότητες μιας στρατιωτικής κατοχής που διαρκεί σχεδόν 60 χρόνια.
Οι συμπατριώτες του Ισραηλινοί έχουν χαρακτηρίσει πολλές φορές προδότες τους υποστηρικτές του κινήματος «Σπάζοντας τη Σιωπή», του οποίου δεν ηγείται πλέον.
Οι ισραηλινές στρατιωτικές καταστολές μετά τις επιθέσεις του Οκτωβρίου έχουν μειώσει την παλαιστινιακή βία εναντίον των εποίκων, ενώ οι επιθέσεις των εποίκων εναντίον Παλαιστινίων έχουν αυξηθεί απότομα.
Ο Σαούλ λέει ότι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των εποίκων και των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) έχει γίνει θολή.
Ο πόλεμος στη Γάζα απαιτούσε τη μακροβιότερη κινητοποίηση στρατιωτικών εφέδρων - της ραχοκοκαλιάς των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων - στην ιστορία του Ισραήλ. Για να εντάξουν περισσότερους Ισραηλινούς στη στολή, ταξιαρχίες στη Δυτική Όχθη έχουν σχηματίσει περιφερειακές αμυντικές μονάδες αποτελούμενες από εποίκους.
«Τώρα οι έποικοι είναι ο στρατός. Στον στρατό είναι οι έποικοι. Έτσι, αυτός ο έποικος στην κορυφή του λόφου κοντά σε μια παλαιστινιακή κοινότητα βοσκών που τους χτυπούσε και τους πετούσε πέτρες τα τελευταία δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια, προσπαθώντας να τον βγάλουν έξω, τώρα είναι ο στρατιώτης ή ο αξιωματικός με στολή και όπλο υπεύθυνος για την περιοχή.»
«Έτσι, όταν πλησιάζει έναν Παλαιστίνιο και του λέει «έχεις 24 ώρες να μαζέψεις τα πράγματά σου και να φύγεις, αλλιώς θα σε πυροβολήσω», ο Παλαιστίνιος ξέρει ότι δεν υπάρχει τίποτα να τον προστατεύσει».
Ο Σαούλ πιστεύει ότι το Ισραήλ έχει δύο επιλογές. Η μία κατεύθυνση, υποστηρίζει, είναι «ο φορέας που γράφει αυτή η κυβέρνηση, ο εκτοπισμός, η κακοποίηση, οι δολοφονίες, η καταστροφή της παλαιστινιακής ζωής, τελικά, η δημιουργία ενός φορέα για μαζική μεταφορά πληθυσμού».
«Ή, είναι δύο κράτη όπου κατοικεί η Παλαιστίνη εκτός από το Ισραήλ και και οι δύο λαοί εδώ έχουν δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Αυτές είναι οι μόνες δύο επιλογές που έχουμε στο χαρτοφυλάκιό μας. Τώρα, εσείς και όποιος μας παρακολουθεί, πρέπει να επιλέξετε ποιο θα υποστηρίξετε.» Χρησιμοποιεί γλώσσα σχετικά με τη διεξαγωγή του πολέμου στη Γάζα από τον Νετανιάχου από τις 7 Οκτωβρίου, η οποία είναι σπάνια στο Ισραήλ, αλλά κοινή μεταξύ των Παλαιστινίων και ακούγεται ολοένα και περισσότερο μεταξύ των επικριτών του Ισραήλ στην Ευρώπη.
Αυτό είναι μέρος της συζήτησής μας, στη σκιά του ατσάλινου και συρματοπλέγματος ανάμεσα στο χωριό Σιντζέλ και την Οδό 60 - τον κύριο αυτοκινητόδρομο της Δυτικής Όχθης.
Λέει: «Νομίζω ότι ενώ βλέπουμε έναν πόλεμο εξόντωσης στη Γάζα... βλέπουμε μια μαζική εκστρατεία από το κράτος και τους εποίκους... για να καθαρίσουν ουσιαστικά εθνοτικά όσο το δυνατόν περισσότερη γη της Δυτικής Όχθης από τους Παλαιστίνιους».
Απαντώ: «Φυσικά, αν ο Νετανιάχου ήταν εδώ, οποιοσδήποτε από τους υποστηρικτές του θα έλεγε, "τι ανοησίες. Αυτό αφορά την ασφάλεια του Ισραήλ ενάντια στην τρομοκρατία και τις επιθέσεις εναντίον Εβραίων". Τι συμπεραίνετε από αυτό;»
Απαντά: «Πιστεύω πραγματικά ότι αν η 7η Οκτωβρίου μας δίδαξε ένα πράγμα, είναι ότι αν πραγματικά νοιαζόμαστε για την προστασία των Ισραηλινών και της παλαιστινιακής ζωής, πρέπει να φροντίσουμε για τις βαθύτερες αιτίες της βίας: δεκαετίες βάναυσης στρατιωτικής κατοχής, εκτοπισμό Παλαιστινίων και μια σύγκρουση που συνεχίζετα
δεκαετίες βάναυσης στρατιωτικής κατοχής, εκτοπισμό Παλαιστινίων και μια σύγκρουση που συνεχίζεται εδώ και περίπου 100 χρόνια».
«Τελικά, η προστασία της ασφάλειας, η βιωσιμότητα της εβραϊκής αυτοδιάθεσης σε αυτή τη γη, είναι αλληλένδετη και συνυφασμένη με την επίτευξη των δικαιωμάτων αυτοδιάθεσης και της ισότητας για τους Παλαιστίνιους».
