Δήλωση του Μάρτιν Γκρίφιθς, Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα Ανθρωπιστικών Υποθέσεων και Συντονιστή Έκτακτης Ανάγκης
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά, έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί. Οι οικογένειες κοιμούνται στο ύπαιθρο καθώς οι θερμοκρασίες πέφτουν κατακόρυφα. Περιοχές όπου ειπώθηκε στους πολίτες να μετεγκατασταθούν για την ασφάλειά τους έχουν υποστεί βομβαρδισμούς. Οι ιατρικές εγκαταστάσεις δέχονται ανελέητη επίθεση. Τα λίγα νοσοκομεία που είναι μερικώς λειτουργικά κατακλύζονται από κρούσματα τραυμάτων, έχουν κρίσιμη έλλειψη όλων των προμηθειών και πλημμυρίζονται από απελπισμένους ανθρώπους που αναζητούν ασφάλεια.
Μια καταστροφή για τη δημόσια υγεία εκτυλίσσεται. Οι μολυσματικές ασθένειες εξαπλώνονται σε υπερπλήρη καταφύγια καθώς οι υπόνομοι ξεχειλίζουν. Περίπου 180 Παλαιστίνιες γεννούν καθημερινά μέσα σε αυτό το χάος. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα υψηλότερα επίπεδα επισιτιστικής ανασφάλειας που έχουν καταγραφεί ποτέ. Η πείνα είναι προ των πυλών.
Ειδικά για τα παιδιά, οι τελευταίες 12 εβδομάδες ήταν τραυματικές: Χωρίς φαγητό. Οχι νερό. Κανένα σχολείο. Τίποτα άλλο εκτός από τους τρομακτικούς ήχους του πολέμου, μέρα με τη μέρα.
Η Γάζα έχει γίνει απλά ακατοίκητη. Οι κάτοικοί της γίνονται μάρτυρες καθημερινών απειλών για την ίδια τους την ύπαρξη – ενώ ο κόσμος παρακολουθεί.
Η ανθρωπιστική κοινότητα έχει μείνει με την αδύνατη αποστολή να υποστηρίξει περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους, ακόμη και όταν το προσωπικό της σκοτώνεται και εκτοπίζεται, καθώς συνεχίζονται οι διακοπές ρεύματος στην επικοινωνία, καθώς οι δρόμοι καταστρέφονται και οι συνοδεία πυροβολούνται και οι εμπορικές προμήθειες είναι ζωτικής σημασίας για η επιβίωση είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Εν τω μεταξύ, οι επιθέσεις με ρουκέτες στο Ισραήλ συνεχίζονται, περισσότεροι από 120 άνθρωποι κρατούνται ακόμη όμηροι στη Γάζα, οι εντάσεις στη Δυτική Όχθη βράζουν και το φάσμα της περαιτέρω περιφερειακής διάχυσης του πολέμου πλησιάζει επικίνδυνα.
Η ελπίδα δεν ήταν ποτέ πιο άπιαστη.
Η Γάζα μας έδειξε τα χειρότερα της ανθρωπότητας, καθώς και στιγμές μεγάλου ηρωισμού.
Είδαμε πώς η βία δεν μπορεί να επιλύσει τις διαφορές, αλλά μόνο πυροδοτεί πάθη και χτίζει νέες γενιές κινδύνου και ανασφάλειας.
Συνεχίζουμε να απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό του πολέμου, όχι μόνο για τον λαό της Γάζας και τους απειλούμενους γείτονές της, αλλά για τις επόμενες γενιές που δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτές τις 90 ημέρες της κόλασης και των επιθέσεων στις πιο βασικές αρχές της ανθρωπότητας.
Είναι καιρός τα μέρη να εκπληρώσουν όλες τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των αμάχων και της κάλυψης των βασικών τους αναγκών, και να απελευθερώσουν αμέσως όλους τους ομήρους.
Είναι καιρός η διεθνής κοινότητα να χρησιμοποιήσει όλη της την επιρροή για να συμβεί αυτό.
Αυτός ο πόλεμος δεν έπρεπε ποτέ να ξεκινήσει. Αλλά έχει περάσει καιρός να τελειώσει.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
