Στις 6 Φεβρουαρίου 2023, δύο σεισμοί, ο καθένας με μέγεθος 7,8 Ρίχτερ έπληξε τη βορειοδυτική περιοχή της χώρας. Αυτή η φυσική καταστροφή είχε ως αποτέλεσμα την τραγική απώλεια χιλιάδων ζωών και προκάλεσε τραυματισμούς σε πολλούς άλλους. Οι κατασκευές καταστράφηκαν, αφήνοντας πίσω τους ερείπια εκεί που κάποτε υπήρχαν σπίτια.
Η Ουμ Χουσεΐν, μια 65χρονη γυναίκα από το Χαλέπι και μητέρα τριών παιδιών με αναπηρία, μοιράστηκε τη φρικτή εμπειρία της: «Όταν χτύπησε ο σεισμός, κοιμόμασταν. Ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος. Οι πόρτες έτρεμαν βίαια. Ελπίζω να μην χρειαστεί να ζήσουμε ποτέ ξανά μια τέτοια στιγμή».
Οι επιζώντες του σεισμού βρήκαν προσωρινό καταφύγιο σε συλλογικά καταφύγια ή σε μέλη της ευρύτερης οικογένειας. Πολλοί δεν είχαν άλλη επιλογή από το να επιστρέψουν στα μερικώς κατεστραμμένα σπίτια τους, κουβαλώντας μαζί τους τη διαρκή ανάμνηση εκείνης της ημέρας, η οποία συνεχίζει να επηρεάζει τη σωματική και ψυχική τους υγεία. Ο Ουμ Χουσεΐν παρατήρησε με θλίψη: «Πιστεύετε ότι ο σεισμός τελείωσε; Δεν τελείωσε, συνεχίζει να ζει στην καρδιά μου».
Αυτοί οι σεισμοί προστέθηκαν στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Σύροι, οι οποίοι έχουν υπομείνει τις επιπτώσεις μιας παρατεταμένης σύγκρουσης που διαρκεί δεκατρία χρόνια. Η οικονομική ύφεση, που επιδεινώθηκε από αυτή την κρίση, έχει επηρεάσει σοβαρά την τοπική οικονομία και την ικανότητα των ανθρώπων να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες. Οι Σύροι παλεύουν όλο και περισσότερο να αντέξουν οικονομικά τα απαραίτητα, με τις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων και των καυσίμων να πλήττουν περισσότερο τους πιο ευάλωτους ανθρώπους. Η Ουμ Χουσεΐν εξέφρασε πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση: «Το τσάι είναι πολύ ακριβό. ένα μπουκάλι λάδι κοστίζει είκοσι πέντε χιλιάδες συριακές λίρες. Δεν μπορούμε καν να σκεφτούμε το τυρί. Δεν το έχω στο σπίτι εδώ και δέκα χρόνια». Η εξάρτηση από την ανθρωπιστική βοήθεια έχει γίνει πιο έντονη, ειδικά για τα παιδιά της Συρίας.
