Ήντα να κάμουμεν εζήσαμεν περι το εβδομήντα τζιαι ετραουδούσαμεν ούλλοι κάλαντα εν χαρά και κοινοτική θέρμη.Με τις γιαγιάδες τζιαι τις μαναες μας να μας ζαχαρώνουν αγάπην βασιλοπιττες,κουλλουρουθκια,κουραπιεδες,μελομακαρουνα.
Να στραφούμεν πίσω στην πρωτινήν αγάπην τζιαι κανεί ολάν.
Να στραφούμεν εις τον Κύριον μας εις τες πρωτινές τες Εκκλησιές μας ,τες πρωτινές νησκιες μας, τες φορτωμένες ούλλα τα καλά.
Εις τα κάλαντα μας τα ττενεκκούθκια μας ,τες γειτονιές τζιαι τα χωρκά μας τα ματσουθκια μες την κρυάδαν καθώς η γειτονιά ούλλη εφώναζεν να πα να φέρουμε τα κατζία, το αλεύρι που την θκειαν μας, το σισαμιν που τη συμπεθεραν για να φκουν καλά τα ποξιμαθκια....
Καλήν εσπέραν άρκοντες..
Τότες φτωσιοι πλουσιοι ήτουν καμπόσοι άρκοντες με τον παλιον τον τρόπον.Τότες που ήτουν οι περίτου ευγενείς.
Τότε πού εγόρασαμεν μισήν μισήν τη σιοκκολαταν.Που άννοια τα τσιπιτος τζιαι επρόσφερα μας να πκιαμεν να φάμεν τζιαι εμείς λλία..
Καλήν εσπέραν άρκοντες με ελπίδαν για τες όμορφες μέρες πονναρτουν με τα παλλιά συνήθεια φωτος
