Άξιζε η κράτηση του Διαδρόμου του Φιλαδέλφου τη ζωή έξι ακόμη ομήρων;
Του YONAH JEREMY BOB
Εάν η επιστροφή του Ισραήλ στη Φιλαδέλφη θα ήταν δυνατή με μια συμφωνία ομήρων, πολλοί υποστηρίζουν ότι η άρνηση του Νετανιάχου να αποσυρθεί συνέβαλε στον θάνατο των ομήρων.
Παρά τις διφορούμενες απαντήσεις από τον επικεφαλής εκπρόσωπο του IDF Daniel Hagari το πρωί της Κυριακής, φαίνεται ξεκάθαρο ότι οι έξι όμηροι , Hersh Goldberg, Eden Yerushalmi, Carmel Gat, Almog Sarusi, Alex Lubnov και Ori Danino, σκοτώθηκαν από τη Χαμάς την τελευταία εβδομάδα από τον Qaid Farhan. Ο al-kaadi, 52 ετών, από το Rahat, βρέθηκε στη Rafah.
Αυτό εγείρει αμέσως ερωτήματα σχετικά με την κυβερνητική πολιτική σχετικά με την απελευθέρωση των ομήρων και την παύση του πολέμου.
Από τον Μάιο, ο υπουργός Άμυνας Yoav Gallant, ο διευθυντής της Mossad, David Barnea, και ολόκληρη η ανώτατη διοίκηση του IDF πίεσαν τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu να κλείσει μια συμφωνία για την επιστροφή μεταξύ 18-30 ζωντανών ομήρων από τους περίπου 50 εναπομείναντες ζωντανούς ομήρους. Πάνω από 100 συνολικά όμηροι παραμένουν στη Λωρίδα, συμπεριλαμβανομένων πολλών ομήρων που ήταν ήδη νεκροί.
Ο Νετανιάχου είπε ότι η Χαμάς δεν ήταν έτοιμη να κλείσει μια συμφωνία.
Αλλά σύμφωνα με τον Gallant, τον Barnea και το IDF, η Χαμάς πιθανότατα θα ήταν έτοιμη να συνάψει συμφωνία εάν ο Νετανιάχου είχε αποδεχτεί: πλήρη απόσυρση από τον Διάδρομο Φιλαδέλφη και τον Διάδρομο Netzarim Βορρά-Νότου της Γάζας.
Υπάρχουν συζητήσεις σχετικά με το εάν η Χαμάς θα είχε δώσει 30 ομήρους ή μόνο περισσότερους από 18, αλλά σίγουρα, 18 θεωρήθηκαν ως πιθανοί, και ορισμένοι πίστευαν ότι μπορεί να είναι 25 ή 30.
Όλα αυτά θα ήταν μέρος μιας σταδιακής συμφωνίας στην οποία η Χαμάς είχε αποδεχθεί ότι μετά από περίπου 45 ημέρες, ο Ισραηλινός Στρατός θα μπορούσε ενδεχομένως να επιστρέψει σε οποιοδήποτε σημείο της Γάζας είχε αποσυρθεί.
Το IDF έχει ήδη δείξει ότι μπορεί να το κάνει αυτό.
Διέκοψε τον πόλεμο από τις 23 έως τις 30 Νοεμβρίου και μετά επέστρεψε στις μάχες.
Αποσύρθηκε από τη βόρεια Γάζα τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο και στη συνέχεια επανήλθε πολλές φορές από τον Μάρτιο και ξανά και ξανά από τον Μάιο.
Αποσύρθηκε από το Khan Yunis στις αρχές Απριλίου και έχει επιστρέψει δύο φορές.
Παρά αυτές τις πραγματικότητες, ο Νετανιάχου υποστήριξε ότι πολιτικά, το Ισραήλ θα ήταν αδύνατο ή σχεδόν αδύνατο να επιστρέψει κάτω από τη δυναμική μιας τέτοιας συμφωνίας.
Απαίτησε να κρατήσει κάποιου είδους βάση στη Φιλαδέλφη και στο Νετζαρίμ, καθώς και 30 ζωντανούς ομήρους, αντί για 18 ή κάπου ενδιάμεσα.
Τώρα, έξι όμηροι είναι νεκροί που ήταν ζωντανοί μέχρι την περασμένη εβδομάδα και μπορεί να είχαν απελευθερωθεί σε μια συμφωνία που υποστηρίχθηκε από τους Gallant, Barnea και το IDF.
Άξιζε τον κόπο;
Το ερώτημα που θα συζητήσει τώρα η χώρα είναι αν άξιζε τον κόπο η πιο σκληρή διαπραγματευτική στάση του Νετανιάχου.
Κάποιοι θα συνεχίσουν να τον υποστηρίζουν και να λένε σιωπηλά ότι το να είναι κανείς πιο σίγουρος για το μεταπολεμικό πλαίσιο της Γάζας και να μην αναλαμβάνει καμία πιθανότητα να επιστρέψει η Χαμάς άξιζε τον θάνατο αυτών των έξι ομήρων - αν και πιθανότατα κανένας πολιτικός δεν θα το πει αυτό φωναχτά.
Άλλοι θα πουν ότι αν τόσοι πολλοί κορυφαίοι αξιωματούχοι της άμυνας πίστευαν ότι το Ισραήλ μπορούσε, είχε και θα επέστρεφε στη Γάζα όπως χρειαζόταν μετά από 45 ημέρες, η σκληρή στάση του Νετανιάχου συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στον θάνατο αυτών των έξι ομήρων.
Το σε ποια πλευρά του ζητήματος θα είναι η πλειοψηφία του Ισραήλ είναι εικασία του καθενός.
