ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛ ΜΙΛΑΡ ΣΤΟ FRANCE 24
Η πυραυλική επίθεση του Ιράν στέλνει ένα μήνυμα – αλλά μπορεί να αποτρέψει την ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο;
Το Ιράν εξαπέλυσε αντιποίνων πυραυλικό φράγμα κατά της ισραηλινής στρατιωτικής υποδομής την Τρίτη ως απάντηση στη δολοφονία του αρχηγού της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα από το Ισραήλ την περασμένη εβδομάδα και του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε τον Ιούλιο. Η επίθεση που αποτράπηκε σε μεγάλο βαθμό θεωρήθηκε από πολλούς ως μια προσπάθεια αποκατάστασης της ικανότητας της Ισλαμικής Δημοκρατίας να αποτρέψει περαιτέρω ισραηλινές επιθέσεις στους συμμάχους της. Όμως, με τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ να κινούνται στο νότιο Λίβανο και την αμερικανική κυβέρνηση να μην υποχωρεί στην υποστήριξή της στην κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, η προειδοποίηση φαίνεται να πέφτει στο κενό.
ΤΟΥ Πολ ΜΙΛΑΡ
Η μακροχρόνια πολιτική της «στρατηγικής υπομονής» της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν φαίνεται να εξαντλείται.
Στα τέλη Ιουλίου, ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς Ismail Haniyeh σκοτώθηκε σε αυτό που ευρέως πιστεύεται ότι ήταν ισραηλινός βομβαρδισμός στην Τεχεράνη , ώρες μετά την ορκωμοσία του μεταρρυθμιστή προέδρου Masoud Pezeshkian . Την ίδια μέρα, το σώμα του ανώτερου στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ Φουάντ Σουκρ ανασύρθηκε από τα ερείπια ενός κτιρίου στη νότια Βηρυτό που ισοπεδώθηκε από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή.
Και οι δύο άνδρες ήταν ανώτερα στελέχη του « Άξονα της Αντίστασης » που υποστηρίζεται από το Ιράν – ένα δίκτυο ένοπλων ομάδων που εκτείνεται από τον Κόλπο του Άντεν έως τη Λωρίδα της Γάζας που περιλαμβάνει τη Χαμάς , τους Χούτι της Υεμένης , σιιτικές πολιτοφυλακές σε όλο το Ιράκ και τη Συρία και, κυρίως. , η Χεζμπολάχ στον Λίβανο .
Οι εβδομάδες περνούσαν και τα ανώνυμα λόγια των Ιρανών αξιωματούχων έκαναν τον δρόμο τους στα ειδησεογραφικά καλώδια. Το Ιράν και οι σύμμαχοί του, είπαν, είχαν παραιτηθεί από τη βιαστική εκδίκηση που είχε υποσχεθεί ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ τις ώρες μετά τη δολοφονία του Χανίγια – με την ελπίδα, όπως ισχυρίστηκαν, να επιτύχουν επιτέλους εκεχειρία στα ερείπια της Γάζας.
Αυτές οι ελπίδες κατέρρευσαν στη γη μαζί με μισή ντουζίνα πολυκατοικίες που κατέρρευσαν στα κεντρικά γραφεία της Χεζμπολάχ στη νότια Βηρυτό την περασμένη Παρασκευή, και κατέρρευσαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές. Η επίθεση σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα , ο οποίος ηγήθηκε της μαχητικής σιιτικής ομάδας για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Ο Abbas Nilforushan, ένας εξέχων διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, σκοτώθηκε επίσης στην επίθεση. Λίγες μέρες αργότερα, οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν έκαιγαν στους ουρανούς του Ισραήλ .
Χάνοντας την πίστη
Αν και το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του λένε ότι κατέρριψαν τους περισσότερους από τους 180 περίπου πυραύλους που εκτοξεύτηκαν σε ισραηλινές αεροπορικές βάσεις και άλλους στρατιωτικούς στόχους, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν ανέφεραν ότι η επίθεση ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε έναν αριθμό υπερηχητικών πυραύλων – κάτι που, αν αληθεύει, θα σηματοδοτούν μια ανησυχητική κλιμάκωση από το σε μεγάλο βαθμό συμβολικό μπαράζ drones και πυραύλων της Ισλαμικής Δημοκρατίας τον Απρίλιο.
Ο Joseph Daher, συγγραφέας του "Hezbollah: The Political Economy of Lebanon's Party of God", είπε ότι η απόφαση του Ιράν να εξαπολύσει και πάλι μια άμεση επίθεση στο ισραηλινό έδαφος - μια που είπε ότι είχε μικρό αντίκτυπο στις στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας - πιθανότατα εξυπηρέτησε περισσότερο από έναν σκοπό.
«Πρέπει να κατανοήσουμε αυτό το «αντίποινα» από το Ιράν σε δύο πτυχές», είπε. «Πρώτον, ως τρόπος επιβεβαίωσης μιας μορφής αποτροπής κατά του Ισραήλ και ως απάντηση στις πολυάριθμες επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον του Ιράν άμεσα ή εναντίον στόχων που σχετίζονται με το Ιράν. Και δεύτερον, να διατηρηθεί αυτή η σύνδεση στον λεγόμενο Άξονα της Αντίστασης ενεργώντας υπέρ του δικτύου επιρροής της Τεχεράνης στην περιοχή – ιδιαίτερα της Χεζμπολάχ. Διότι υπήρχαν αυξανόμενες επικρίσεις μεταξύ της λαϊκής βάσης της Χεζμπολάχ, που βασικά ρωτούσαν: «Τι κάνει το Ιράν ενάντια στις αυξανόμενες επιθέσεις, ενάντια σε αυτήν την κλιμάκωση της βίας κατά του Λιβάνου;». Τούτου λεχθέντος, αυτά τα «αντίποινα» δεν θα σταματήσουν τον πόλεμο του Ισραήλ στον Λίβανο».
Πώς θα απαντήσει το Ισραήλ;
Αν και το Ιράν μέχρι στιγμής έχει αποστασιοποιηθεί από άμεσες αντιπαραθέσεις με το Ισραήλ μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και τη βάναυση απάντηση της κυβέρνησης Νετανιάχου στη Γάζα, η απότομη κλιμάκωση του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο που υποστηρίζεται από την Τεχεράνη έχει επιβαρύνει τη συνεχιζόμενη αδράνεια της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Ο Σουλεϊμάν Μουράντ, καθηγητής θρησκείας και σπουδών Μέσης Ανατολής στο Smith College, είπε ότι η πολιτική «στρατηγικής υπομονής» του Ιράν θέτει δυνητικά τον κίνδυνο της Ισλαμικής Δημοκρατίας να μην μπορεί πλέον να βασίζεται στις σιιτικές πολιτοφυλακές που είχε περάσει τόσα πολλά χρόνια για να υποστηρίξει.
«Οι τακτικές καθυστερήσεων μπορούν να αποβούν μπούμερανγκ, ειδικά αν προκύψουν οι περιστάσεις και εκείνοι από τους οποίους εξαρτάσαι για να σου προσφέρουν αυτό το βάθος, ο Άξονας της Αντίστασης, ας πούμε, αρχίζει να καταρρέει», είπε. «Νομίζω ότι το Ιράν είναι επιφυλακτικό για αυτό, και μέρος των αντιποίνων που συνέβη είναι να υπογραμμίσει ουσιαστικά ότι, «Είμαστε ακόμη αφοσιωμένοι στους συμμάχους μας στην περιοχή, δεν πρόκειται να τους αφήσουμε να [τιμωρηθούν] όσο καθόμαστε στην Τεχεράνη και το Κομ και πιείτε τσάι και απλώς κάντε… τελετές για να τιμήσουν τη μνήμη του θανάτου τους».
Αποστολή μηνύματος
Ο Χαμίντ Ταλεμπιάν, διδακτορικός ερευνητής στο Γερμανικό Ινστιτούτο Παγκόσμιων και Περιφερειακών Μελετών (GIGA) που μελετά τα διεθνικά σιιτικά δίκτυα και την ιρανική εξωτερική πολιτική, είπε ότι η πυραυλική επίθεση της Τρίτης ήταν κάτι περισσότερο από μια συμβολική απάντηση στην κλιμάκωση του Ισραήλ.
«Σε στρατιωτικό επίπεδο, οι Ιρανοί ήθελαν να στείλουν το μήνυμα στους Ισραηλινούς ότι είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τους πιο προηγμένους πυραύλους τους – βαλλιστικούς Φάταχ-1 για παράδειγμα – που μπορούν να παρακάμψουν την ισραηλινή αεροπορική άμυνα», είπε.
Ο Ντάχερ είπε ότι οι ολοένα και πιο βίαιες επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολάχ και άλλων μελών του Άξονα Αντίστασης που υποστηρίζεται από το Ιράν απηχούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ για τον περιορισμό της περιφερειακής επιρροής της Τεχεράνης.
«Αυτό συμβαίνει με την άμεση συνεργασία και την υποστήριξη των ΗΠΑ, και όχι μόνο τη συναίνεση – οι ΗΠΑ έχουν επίσης άμεσο συμφέρον να δουν μια αποδυναμωμένη Χεζμπολάχ, ένα αποδυναμωμένο δίκτυο που συνδέεται με το Ιράν και ένα αποδυναμωμένο Ιράν επίσης», είπε.
«Έχουν το πράσινο φως από τις ΗΠΑ για παράδειγμα για όλες τις ενέργειές τους στον Λίβανο που έχουν παραβιάσει όλες τις πιθανές κόκκινες γραμμές», πρόσθεσε. «Και πιθανότατα και για το Ιράν… Δεν μπορείτε να πείτε από τη μία πλευρά ότι βάζετε όλη σας τη δύναμη πίσω από μια κατάπαυση του πυρός, ενώ συνεχίζετε να υποστηρίζετε το Ισραήλ στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά στους διάφορους πολέμους του».
Αυξάνοντας το διακύβευμα της υποστήριξης των ΗΠΑ προς το Ισραήλ, είπε ο Μουράντ, η Τεχεράνη πιθανότατα ήλπιζε να ασκήσει πίεση στον Λευκό Οίκο για να χαλιναγωγήσει τον στενότερο σύμμαχό της στη Μέση Ανατολή.
«Αν το Ιράν ελπίζει να πετύχει κάτι, είναι να αναγκάσει την Ευρώπη –σε μικρότερο βαθμό, γιατί η Ευρώπη δεν έχει πια μυς– αλλά και τους υπεύθυνους χάραξης εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών να υπολογίσουν εκ νέου», είπε. «Επειδή αν το Ισραήλ ανταπαντούσε σε μεγαλύτερη κλίμακα, τότε αυτό θέτει το Ιράν σε μια γωνία. Και πάλι, λέω ότι το Ιράν δεν θέλει πόλεμο, αλλά δεν σημαίνει ότι το Ιράν δεν μπορεί να διεξάγει πόλεμο».
Πυρηνικά
Ωστόσο, πιο επικίνδυνο ακόμη και από τον κίνδυνο ενός ολοκληρωτικού συμβατικού πολέμου στη Μέση Ανατολή είναι το φάσμα της πυρηνικής κλιμάκωσης. Ο Ταλεμπιάν είπε ότι μήνες κλιμάκωσης του Ισραήλ μπορεί να έχουν ήδη πείσει την ιρανική κυβέρνηση να προχωρήσει στην επιδίωξη πυρηνικών όπλων – όπλα που θα μπορούσαν να δώσουν στο καθεστώς ένα μέσο αποτροπής που θα ήταν αδύνατο να αγνοηθεί.
«Η απόφαση για την πυρηνική ενέργεια μπορεί να έχει ήδη ληφθεί», είπε. «Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις έχουν ουσιαστικά παρακάμψει όλες τις κόκκινες γραμμές και οι αποτρεπτικές ικανότητες της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν έχουν τεθεί σε πολύ σημαντικό κίνδυνο. Αυτό έχει ενδυναμώσει τις ελίτ που έχουν ταχθεί υπέρ της περαιτέρω πυρηνικής προόδου στον καθορισμό της ατζέντας τους».
Ο Ντάχερ είπε ότι η Τεχεράνη δεν κινδυνεύει να αποδυναμώσει περαιτέρω τη διαπραγματευτική της θέση με τις ΗΠΑ, οι οποίες μαζί με την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζουν να επιβάλλουν εξουθενωτικές κυρώσεις στην οικονομία του Ιράν.
«Θα επιδιώξουν πυρηνικές ικανότητες ανεξάρτητα από τις επιθέσεις του Ισραήλ, αλλά αυτό θα τους κάνει σίγουρα πιο αποφασισμένους να συνεχίσουν να επιτυγχάνουν πυρηνική ικανότητα, επειδή είναι ένα πλεονέκτημα στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ ειδικά», είπε.
«Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο κύριος στόχος του Ιράν από τις 7 Οκτωβρίου δεν ήταν η απελευθέρωση της Παλαιστίνης ή η άμεση βοήθεια της Χαμάς, αλλά η κατοχή μιας καλύτερης γεωπολιτικής θέσης στην περιοχή μέσω των δικτύων επιρροής του στις μελλοντικές μελλοντικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ. ιδίως όσον αφορά μια πυρηνική συμφωνία ή κυρώσεις . Και αυτή η στρατηγική έχει αμφισβητηθεί σημαντικά από την κλιμάκωση της βίας του Ισραήλ εναντίον του Λιβάνου και την αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ και της Χαμάς, και το Ιράν που χρειάζεται να δράσει εναντίον του Τελ Αβίβ»
Πώς θα μπορούσε το Ισραήλ να απαντήσει στην επίθεση με drone και πυραύλους του Ιράν
Κάθε ισραηλινή επίθεση στους συμμάχους του Ιράν φαίνεται να αναγκάζει την Τεχεράνη σε μια αδύνατη επιλογή: να απαντήσει με το είδος της και να δει τα αντίποινά της να χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν ολοένα και πιο επιζήμια οικονομικά και στρατιωτικά αντίποινα από το Ισραήλ –για να μην πω τίποτα για την απειλή άμεσης επέμβασης των ΗΠΑ– ή να σταθεί και παρακολουθήστε καθώς τα δίκτυά της σε όλη την περιοχή έχουν σπάσει χωρίς να επισκευαστούν. Ωστόσο, ο Ταλεμπιάν είπε ότι το Ιράν δεν είχε περισσότερο από μια χαλαρή ομάδα πολιτοφυλακών να υποχωρήσει.
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη Ρωσία », είπε. «Δεν θα καθίσουν και θα δουν το ιρανικό καθεστώς να ανατρέπεται ή ακόμη και να παραλύεται άσχημα, ειδικά σε περίπτωση αντιποίνων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Έχουν συνάψει μια στρατηγική συνεργασία με την Ισλαμική Δημοκρατία από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία και, εξαιτίας αυτού, δεν θα ανεχθούν μεγαλύτερη κλιμάκωση εάν μειώσει την υποστήριξη του Ιράν στον πλήρους κλίμακας πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας».
Τελικά, είπε ο Talebian, το τίμημα αυτής της κλιμάκωσης θα πληρώσουν οι άνδρες, οι γυναίκες και τα παιδιά που εξακολουθούν να σκοτώνονται στις μάχες στη Γάζα και, τώρα, στον Λίβανο.
«Η πιο σημαντική συνέπεια αυτής της κλιμάκωσης για τους αμάχους είναι ένα ακόμη εμπόδιο για οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός στο μέτωπο της Γάζας και του Λιβάνου», είπε. «Το ιρανικό καθεστώς έπρεπε τελικά να αντιδράσει και αυτό θα χρησιμεύσει ως περαιτέρω δικαιολογία για τη δεξιά ισραηλινή κυβέρνηση για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την επιθετικότητα του Ισραηλινού Στρατού».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
