_large.jpeg)
Η «διπλωματία της νεκρής γάτας» αποτυγχάνει εδώ
Η Dead cat diplomacy έκαμε φτερά....
Ανάλυση της Mona Hojat Ansari στους TEHRAN TIMES
Κλήσεις από τη Δύση, δηλώσεις που αποσκοπούσαν να παραβιάσουν τους υπολογισμούς του Ιράν πριν από αντίποινα εναντίον του Ισραήλ.
ΤΕΧΕΡΑΝΗ – Η «διπλωματία της νεκρής γάτας», μια τακτική που χρησιμοποιείται για να ρίξει την ευθύνη στα πόδια της αντίπαλης πλευράς και των συμμάχων της όταν οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης ή έχουν ήδη αποτύχει, μπορεί να ήταν ένα καταναγκαστικό εργαλείο για να πιέσουν τις περιφερειακές χώρες πίσω στο 1991, η εποχή που το Ισραήλ μπορούσε ακόμα να παρουσιαστεί ως θύμα.
Το 2024, ωστόσο, η αυξανόμενη συνειδητοποίηση σχετικά με τα αληθινά χρώματα του απαρτχάιντ του Ισραήλ και η υποκριτική προσέγγιση της Δύσης στα ανθρώπινα δικαιώματα, καθιστούν απίθανο ότι η εμφάνιση νέων νεκρών γατών στα κατώφλια του Ιράν ή της Χαμάς θα τις μετατρέψει σε ένοχους της κρίσης στη Γάζα.
Ο όρος «διπλωματία νεκρής γάτας» επινοήθηκε για πρώτη φορά από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ, ο οποίος πάλευε να πείσει τους απογοητευμένους Άραβες ηγέτες να συμμετάσχουν στη Διάσκεψη Ειρήνης της Μαδρίτης με το Ισραήλ το 1991.
Η Διάσκεψη της Μαδρίτης, παρά το γεγονός ότι δεν συνήψε καμία συνθήκη εκείνη την εποχή, έγινε το σκαλοπάτι για την Ουάσιγκτον για να εισαγάγει τις περιφερειακές χώρες να αφήσουν τους φρουρούς τους ενάντια στο Ισραήλ. Έθεσε τις βάσεις για την Ειρηνευτική Συνθήκη Ιορδανίας-Ισραήλ το 1994 και ακόμη και τις Συμφωνίες του Αβραάμ, σύμφωνα με τις οποίες τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν εξομάλυνσαν τους δεσμούς με το Ισραήλ το 2020.
Ο δισταγμός των ηγετών των Αράβων να συμμετάσχουν σε συνομιλίες με το Ισραήλ μετά την κατάφωρη αγνόηση των δεσμεύσεών του από το καθεστώς στο πλαίσιο της Διάσκεψης της Γενεύης του 1973, είχε γίνει μια πραγματική αποστράγγιση του χρόνου της Ουάσιγκτον. Οι ΗΠΑ έπρεπε να επιβάλουν μια λύση στους Άραβες μετά τον πρώτο πόλεμο στον Περσικό Κόλπο και ταυτόχρονα να την κάνουν να φαίνεται αξιόπιστη.
Από το 1989, ο Baker προσπαθούσε να εμπλέξει αραβικά έθνη σε συζητήσεις με το Ισραήλ. Αφού αγωνίστηκε να επιτύχει σημαντική πρόοδο, αποφάσισε ότι ήταν καιρός να υιοθετήσει μια νέα στρατηγική. Μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου 1991, ο Μπέικερ πραγματοποίησε οκτώ ταξίδια στη Δυτική Ασία, συναντώντας ηγέτες από την Αίγυπτο, τη Συρία, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και μια παλαιστινιακή αντιπροσωπεία. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, προειδοποίησε τους Άραβες ηγέτες για τις συνέπειες της άρνησης να διαπραγματευτούν με το Ισραήλ. Εν τω μεταξύ, για να μετατοπίσει την ευθύνη για την έλλειψη ειρήνης στην περιοχή, επέκρινε δημόσια τους Άραβες, ιδιαίτερα τους Παλαιστίνιους. Αξιοποιώντας τα μέσα ενημέρωσης, ο Baker δημιούργησε ένα περιβάλλον όπου τα αραβικά έθνη αισθάνονταν ότι δεν μπορούσαν να αποσυρθούν από τις διαπραγματεύσεις χωρίς να θεωρηθούν ότι αντιτίθενται στην ειρήνη, όπως σημείωσε ο Aaron Miller, ένας από τους συμβούλους του για τη Δυτική Ασία.
Από την επιτυχημένη έλξη του Μπέικερ στους Άραβες να παραχωρήσουν στο Ισραήλ, η λεγόμενη διπλωματία της νεκρής γάτας έγινε η στρατηγική επιλογής για τους Αμερικανούς πολιτικούς σε οποιοδήποτε τραπέζι διαπραγματεύσεων. Η Ουάσιγκτον φαίνεται να πιστεύει ότι βρίσκεται πάντα σε ευνοϊκή θέση ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στο έδαφος, λόγω του ελέγχου της στα μέσα ενημέρωσης και της τεχνογνωσίας της στο να παίζει παιχνίδια μυαλού. Αλλά αυτό που πέφτει στον τομέα της διπλωματίας και της οπτικής, πρέπει τελικά να κατέβει.
Τα αντίποινα του Ιράν κατά του Ισραήλ και μια ευκαιρία να αθωώσει το καθεστώς
Τις τελευταίες ημέρες, η Δύση προσπαθεί να ρίξει το βάρος της στο Ισραήλ, καθώς το καθεστώς αναμένει ιρανικά αντίποινα για τη δολοφονία του αρχηγού της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, στο ιρανικό έδαφος. Αυτή η υποστήριξη περιλαμβάνει τόσο στρατιωτική βοήθεια όσο και προσπάθειες για τη δικαίωση των Σιωνιστών και τη δικαιολόγηση των τελευταίων τρομοκρατικών ενεργειών τους.
Σε κοινή δήλωση που δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα, οι ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας δήλωσαν ότι εξέφρασαν την υποστήριξή τους για «την υπεράσπιση του Ισραήλ έναντι της ιρανικής επιθετικότητας» κατά τις πρόσφατες συζητήσεις.
«Καλέσαμε το Ιράν να αποσύρει τις συνεχιζόμενες απειλές του για στρατιωτική επίθεση κατά του Ισραήλ και συζητήσαμε τις σοβαρές συνέπειες για την περιφερειακή ασφάλεια σε περίπτωση που λάβει χώρα μια τέτοια επίθεση», προστίθεται στην ανακοίνωση. Ωστόσο, δεν καταδίκασε τη δολοφονία ενός ηγέτη της Χαμάς από το Ισραήλ σε ιρανικό έδαφος, η οποία θεωρείται παραβίαση της κυριαρχίας του Ιράν, καθώς και κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Μετά τη δολοφονία του Haniyeh στις 31 Ιουλίου, ο ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης Αγιατολάχ Seyyed Ali Khamenei δεσμεύτηκε να εκδικηθεί τον θάνατό του, αναφέροντάς τον ως «αγαπητό φιλοξενούμενο» του Ιράν. Πολλοί Ιρανοί αξιωματούχοι επανέλαβαν την υπόσχεση τις προηγούμενες ημέρες.
Στη δήλωσή τους, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εξέφρασαν επίσης την υποστήριξή τους στις προσπάθειες για «την επίτευξη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και απελευθέρωσης ομήρων στη Γάζα». Ωστόσο, η δήλωσή τους παρέλειψε οποιαδήποτε αναφορά στις εκτεταμένες αναφορές και τους ισχυρισμούς που κατηγορούσαν το Ισραήλ, ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ότι παρεμπόδιζε τις ειρηνευτικές προσπάθειες στη Γάζα.
Μια μέρα νωρίτερα, η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία εξέδωσαν παρόμοια δήλωση, υποστηρίζοντας ότι το Ιράν θα φέρει την ευθύνη εάν η τελευταία «ευκαιρία» για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα δεν πετύχει. Η E3 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οποιαδήποτε πιθανή ιρανική επίθεση στο Ισραήλ θα μπορούσε τελικά να εκτροχιάσει τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Χαμάς και του ισραηλινού καθεστώτος, μετά από πάνω από 10 μήνες επίθεσης και αποδεκατισμού του καθεστώτος στη Γάζα και τη δολοφονία ενός κύριου διαπραγματευτή στην άλλη πλευρά του τραπεζιού. .
«Αυτές οι δηλώσεις δεν είναι κάτι καινούργιο. Η Δύση υπήρξε ο κύριος διευκολυντής των ισραηλινών εγκλημάτων κατά των Παλαιστινίων και παρέχει ακλόνητη υποστήριξη στο καθεστώς σε όλα τα μέτωπα», δήλωσε στους Tehran Times ο Μοχσέν Πακαγιέν, πρώην Ιρανός διπλωμάτης που πέρασε αρκετά χρόνια ως πρεσβευτής στο Αζερμπαϊτζάν, το Ουζμπεκιστάν, την Ταϊλάνδη και τη Ζάμπια. .
«Η Δύση γνώριζε ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα απαντούσαν στις δολοφονίες κορυφαίων ηγετών της αντίστασης στη Βηρυτό και την Τεχεράνη. Η Ουάσιγκτον και οι άλλοι δυτικοί σύμμαχοί της επέτρεψαν στο Ισραήλ να προχωρήσει με τα επικίνδυνα σχέδιά του και τώρα προσπαθούν να το απομονώσουν έναντι των συνεπειών των πράξεών του. Ουσιαστικά ζητούν από το Ιράν και τον Λίβανο να απόσχουν να απαντήσουν στην επιθετικότητα ή να κινδυνεύουν να γίνουν γνωστοί ως παρεμποδιστές της ειρήνης στη Γάζα, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το Ισραήλ είναι αυτό που εμποδίζει την καθιέρωση εκεχειρίας», εξήγησε ο πρώην διπλωμάτης.
Ωστόσο, ο Pakayeen πρόσθεσε ότι οι τελευταίες προσπάθειες της Δύσης για την προστασία της ασφάλειας και της φήμης του Ισραήλ είναι απίθανο να είναι επιτυχείς. «Το Ιράν θα προχωρήσει με τα σχέδια αντιποίνων του, ανεξάρτητα από το τι λέει η Δύση. Επιπλέον, η κοινή γνώμη δεν επηρεάζεται πλέον τόσο εύκολα όσο παλιά, ειδικά μετά από όλα όσα έκανε το καθεστώς τους τελευταίους δέκα μήνες».
