Σε μια συνέντευξη στο UN News, η Βοηθός Γενικός Γραμματέας για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις και Αναπληρώτρια Συντονίστρια Έκτακτης Βοήθειας, Joyce Msuya, είπε ότι παρατήρησε στα τέλη του περασμένου έτους ότι η κρίση πείνας στο Κέρας της Αφρικής μεγάλωνε - πολύ πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα:
Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, τότε πιστεύατε ότι αυτό θα μπορούσε να είναι πραγματικά δραματικό, δεδομένης της ποσότητας σιτηρών που προέρχεται από την Ουκρανία και χρησιμοποιείται για επείγουσα επισιτιστική βοήθεια;
Αυτή τη στιγμή, με βάση την ανάλυση, αν κοιτάξετε το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, αγοράζουν τα περισσότερα από τα δημητριακά τους από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Αν προσθέσετε αυτό στον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής γύρω από το Κέρας της Αφρικής, αυτό είναι ένα σύνθετο αποτέλεσμα. Και όλες αυτές οι μίνι κρίσεις αθροίζονται στις χώρες ακριβώς τη στιγμή που αναρρώνουν από την πανδημία COVID-19. Άρα, απολύτως.
Και το δεύτερο είναι το αρνητικό αποτέλεσμα του πολέμου της Ουκρανίας στη διακοπή των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού.
Όταν ζούσα στο Ναϊρόμπι, τα περισσότερα από τα εμπορευματοκιβώτια περνούσαν από το λιμάνι της Μομπάσα για να μπουν και να βγουν. Τώρα, με τον πόλεμο, οι προκλήσεις της επιμελητείας της κυκλοφορίας ήταν τεράστιες, για να μην αναφέρουμε και τις οικονομικές προκλήσεις.
Έτσι, εντός των Ηνωμένων Εθνών, ο κώδωνας του κινδύνου χτυπούσε πολύ νωρίς;
Ναί.
Απλώς για να σας δώσω ένα σαφές παράδειγμα, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Μάρτιν Γκρίφιθς έπρεπε να επισκεφθεί το Κέρας της Αφρικής κυριολεκτικά λίγες μέρες πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Μετά από αίτημα του Γενικού Γραμματέα, έπρεπε να αναβάλει αυτό το ταξίδι. Γιατί πήγαινε εκεί; Γιατί ακόμη και τότε η ξηρασία ήταν πραγματικό πρόβλημα στο Κέρας της Αφρικής.
Και ένα πρόβλημα που μεγαλώνει εδώ και καιρό. Την τελευταία δεκαετία έχουμε σχεδόν τριπλασιαστεί ο αριθμός των προσφύγων από την Ανατολική Αφρική από 1,82 εκατομμύρια το 2012 σε περίπου 5 εκατομμύρια σήμερα, 300.000 νέα καταφύγια μόνο πέρυσι. Αναφέρετε την κλιματική αλλαγή ως έναν από τους παράγοντες εκεί, υπάρχουν άλλοι παράγοντες που εξηγούν αυτή την τεράστια άνοδο;
Είμαι από την Τανζανία. Προερχόμενοι από το Κιλιμάντζαρο, δεν είναι ασυνήθιστο για τους Μασάι και άλλες εθνοτικές ομάδες να περνούν τα σύνορα αναζητώντας ποιμενικές περιοχές για να ταΐσουν τα ζώα τους. Άρα και αυτό επιδεινώθηκε από την ξηρασία. Και σε αυτό το μέρος της Αφρικής υπήρχε επίσης σύγκρουση. Η Αιθιοπία ήταν μια από τις χώρες στις οποίες εργαζόμασταν. Στο Νότιο Σουδάν, η παρατεταμένη κρίση είναι άλλη.
Υπήρξαν μερικά σημεία όπου όλες αυτές οι νέες κρίσεις προστίθενται σε παρατεταμένες κρίσεις είτε που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή, την ξηρασία ή/και τις εσωτερικές συγκρούσεις.
Δεδομένων όλων αυτών των προκλήσεων που έρχονται ταυτόχρονα, οι ανθρωπιστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών είναι υπερτεταμένες τώρα;
Συνεργαζόμαστε με αρκετούς ανθρωπιστικούς φορείς. Ο ΟΗΕ ως σύστημα είναι ένα μέρος της ιστορίας. Όμως, για παράδειγμα, συνεργαζόμαστε με αρκετές διεθνείς ΜΚΟ αλλά εξίσου σημαντικές με τις τοπικές ΜΚΟ, καθώς και με άλλους φορείς εκτός του OCHA. Επί του παρόντος, οι εκτιμήσεις μας δείχνουν ότι 15 [εκατομμύρια]-16 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από ξηρασία.
Ο ΟΗΕ ως σύστημα χρειάζεται τις συνεργασίες. Είναι ολόκληρη η ανθρωπιστική κοινότητα που ανταποκρίνεται στην κρίση.
Δεν θα έλεγα ότι είναι τεντωμένο. Αλλά εκεί που είμαστε τεντωμένοι, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, είναι οι οικονομικοί πόροι.
Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή σχεδιάζουμε να διοργανώσουμε μια εκδήλωση στα τέλη Απριλίου για να κινητοποιήσουμε πρόσθετους πόρους από δωρητές, από την κοινότητα των ΜΚΟ και ολόκληρη την ανθρωπιστική κοινότητα για την αντιμετώπιση της ξηρασίας και των προκλητικών ζητημάτων στο Κέρας της Αφρικής.
Πόσο μεγάλο είναι το έλλειμμα στη χρηματοδότηση που χρειάζεστε για τις προσπάθειες ανακούφισης;
Συγκεκριμένα για τις τρεις χώρες [Αιθιοπία, Κένυα και Σομαλία], εξετάζουμε τα 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Αυτό είναι το κενό όσον αφορά τη χρηματοδότηση. Και τότε προφανώς θα αναλύσουμε τους αριθμούς για κάθε χώρα. Για παράδειγμα, αν κοιτάξετε μόνο τη Σομαλία, εξετάζουμε 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομικές ανάγκες, από τώρα.
Η γλώσσα που βγαίνει από μερικές από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ είναι ότι είναι «ζωηρή», ακούμε «μια τέλεια καταιγίδα φρίκης», για παράδειγμα. Είναι αυτό το είδος γλώσσας που θα χρησιμοποιούσατε για να περιγράψετε αυτό που συμβαίνει τώρα;
Θα έλεγα ότι είναι τρομακτικό λόγω των σύνθετων επιπτώσεων πολλών κρίσεων που αθροίζονται, τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε υποπεριφερειακό επίπεδο.
Ας μην ξεχνάμε, σχεδόν ένα ή δύο χρόνια πριν και αυτές οι χώρες υπέφεραν από την πανδημία του COVID. Προσθέστε αυτό στην κλιματική αλλαγή, προσθέστε εσωτερικές συγκρούσεις, εσωτερικά εκτοπισμένους πληθυσμούς και τώρα ξηρασία. Σκεφτείτε τα υποσιτισμένα παιδιά που επί του παρόντος δεν μπορούν να πάνε σχολείο επειδή πεινούν ή οι μαθησιακές τους ικανότητες διακυβεύονται λόγω υποσιτισμού.
Έτσι, είναι η σύνθετη επίδραση των μίνι κρίσεων που κάνει την κατάσταση στο Κέρας της Αφρικής απολύτως τρομακτική αυτή τη στιγμή.
Στον ΟΗΕ μιλάμε πολύ τις τελευταίες ημέρες για τις αρνητικές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία στις αναπτυσσόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένου, φυσικά, του Κέρατος της Αφρικής. Πιστεύετε ότι ο κόσμος ξυπνά επιτέλους με το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η τεράστια διασύνδεση τώρα μεταξύ αυτού που συμβαίνει σε μια χώρα και των αρνητικών επιπτώσεων που έχει σε άλλες χώρες;
Θα επέστρεφα στην πανδημία του COVID ως ένα παράδειγμα όπου μια ιογενής μόλυνση σε ένα μέρος του κόσμου θα μπορούσε εύκολα να επηρεάσει το άλλο μέρος του κόσμου.
Η Ουκρανία ήταν ένα καλάθι για τον κόσμο, όπως και η Ρωσία.
Οπότε ναι, θα έλεγα ότι ο κόσμος ξυπνά ξανά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΡΕΥΝΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
